به گزارش اسپوتنیک، "نیکولای پاتروشییف" دبیر شورای امنیت روسیه در مصاحبه با روزنامه «آرگومنت و فکتس»، چاپ مسکو اعلام کرد که مقامات مسکو همچنان آمادگی دارند همکاری برابر و سازنده‌ای با ایالات متحده برقرار کنند، ولی امکان واقعی چنین همکاری با هر اقدام خصمانه از سوی واشنگتن، از جمله تشدید تحریم‌ها، کمتر و کمتر می‌شود.
وی گفت: «مهمترین شرط برای بهبود روابط بین دو کشور اعتماد متقابل است که این اعتماد یا وجود دارد، یا ندارد. زمانی که شرکای آمریکایی ما در گفتگوها به ما اطمینان می‌دهند که حاضر به مذاکرات سازنده و بهبود روابط هستند، ولی خلاف این ادعا، اقداماتی غیردوستانه علیه کشور ما انجام می‌دهند، نمی‌توان چنین برخوردی را ارسال علامت امیدوارکننده ارزیابی کرد، آنها یک چیز می‌گویند، ولی طور دیگری عمل می‌کنند.»
پاتروشییف ادامه داد: «البته ما همچون گذشته آماده برقراری همکاری‌های برابر و سازنده هستیم. روسیه با همه شرکای خارجی خود، از جمله طرف آمریکایی، رفتاری همراه با احترام دارد ولی ترجیح می‌دهد به عمل آنها، نه حرف‌هایشان اعتماد کند.»
دبیر شورای امنیت روسیه در پاسخ به سؤال دیگری یادآور شد، واقعیت این است که خود نخبگان آمریکایی، از جمله با استفاده از جنبش‌های خیابانی در جهت منافع شخصی و حزبی خود، به حاکمیت ایالات متحده آسیب رسانده و آن را تضعیف کرده‌اند و این مسئله هیچ ارتباطی به روسیه ندارد و اتهامات وارده به مسکو در خصوص عامل تضعیف دموکراسی آمریکایی، کاملاً بی پایه و اساس است.
پاتروشییف همچنین اعلام کرد که اظهارات دروغ آمریکایی‌ها در این باره که گویا روسیه به نیروهای جنبش طالبان پول داده است تا نظامیان آمریکایی در افغانستان را به قتل برسانند، نشان‌دهنده ادامه تلاش‌های مقامات واشنگتن در این زمینه است که همواره مسئولیت ناکامی‌ها و شکست طرح‌های این کشور را به گردن دیگر نقش‌آفرینان در جهان می‌اندازند.
وی افزود: «مطمئناً با گذشته حدود یک سال از مطرح شدن چنین ادعایی علیه روسیه، آن هم از طرف مقامات رسمی سرویس‌های اطلاعاتی آمریکا، هنوز هیچ دلیل و مدرکی برای اثبات آن ارائه نشده است، برای اینکه اصلاً چنین مدرکی وجود ندارد.»
دبیر شورای امنیت روسیه یادآور شد که این مسئله تنها نمونه‌ای نیست که کاخ سفید سیاست خود در قبال سایر کشورها، از جمله روسیه را بر اساس شایعات و نقل‌قول‌های غیرموثق استوار کرده است. واقعیت این است که آمریکایی‌ها ابتدا مقصر را نام می‌برند و سپس تلاش می‌کنند تا مدارکی را به هر ترتیب برای اثبات ادعای خود جعل کنند و به جامعه جهانی ارائه دهند و آنها را قانع کنند که حرفشان درست بوده است.