فشار ایالات متحده امریکا و برنامه کاهش خشونت 90 روزه طالبان

طرح کاهش خشونت 90 روزه در ماه دسمبر سال 2020 میلادی پیشنهاد شده بود و تا اکنون در پیوند به این موضوع هیچ تصمیمی اتخاذ نشده است.
محمد نعیم، سخنگوی طالبان گفته است که کاهش خشونت به معنی آتش بس نیست. تمام عملیات‌ها در افغانستان کاهش خواهند یافت و بر همین اساس طرفین فعالیت‌های نظامی را کاهش می‌دهند.
سید اکبر آغا، عضو پیشین گروه طالبان به اسپوتنیک افغانستان گفت: "طرح کاهش خشونت سه ماهه که 3 ماه پیش از جانب طالبان برای طرف امریکا پیشنهاد شده بود نه برای طرف مذاکره کنندگان بین الافغانی. حالا ممکن است این طرح با طرف افغانستان نیز مطرح شود که چند و چون این طرح روشن نیست."

در عین حال بانو ناهید فرید نماینده مردم هرات در مجلس نمایندگان افغانستان می‌گوید که طالبان تا اکنون هیچ حداقل‌های یک مذاکره هدفمند که به صلح برسد را پابند نبوده اند که به باور وی، دلیل آن افزایش خشونت‌ها بعد از امضاء موافقت‌نامه با ایالات متحده امریکا در دوحه است، دلیل اش عدم توجه به حداقل‌های حقوق انسانی در نقاطی که کنترول دارند است و ده‌ها دلیل دیگر که ثابت می‌سازد که طالبان گروهی هستند که دارای یک فکر مستقل نیستند و کسانی از بیرون از مملکت برای شان دستور می‌دهند و گروه طالبان به همان اساس هم پیش رفته و می‌روند. بانو ناهید خوشبین نیست که آینده صلح در افغانستان با همه‌ی بهای بزرگ که مردم، زنان و جوانان می‌دهند آینده‌ی روشن و مثبتی داشته باشد.

پاکستان تحت فشار امریکا، اتحادیه اروپا و تعداد از کشورهای اسلامی قرار دارد و مبنای این فشار همانا سرعت بخشیدن به روند صلح افغانستان گفته شده است.
جنرال ظاهر عظیمی، کارشناس نظامی به اسپوتنیک افغانستان می‌گوید که ممکن پاکستان با متقبل شدن این فشارها به روند گفتگوهای صلح افغانستان سرعت ببخشد و بر گروه طالبان فشار وارد کند تا طرح کاهش خشونت مطرح و سپس عملی شود.

علی اکبر جمشیدی، نماینده مردم دایکندی در مجلس نمایندگان افغانستان می‌گوید که اگر طالبان واقعا اراده‌ی برای صلح در افغانستان دارند باید به جای کاهش خشونت 90 روزه طرح آتش بس 3 ماهه را عملی نمایند.

وی افزود: "خواست جامعه جهانی نیز عملی شدن آتش بس 3 ماهه است و با استفاده از این آتش بس 3 ماهه دولت و طالبان روی مشکلات اساسی گفتگو کنند و به نتیجه‌ی برسند".
به باور علی اکبر جمشیدی کاهش خشونت نتیجه نمی‌دهد و پایان جنگ را تضمین نمی‌کند.
به باور کارشناسان، تجربه نشان داده است که طالبان به تعهدات قبلی شان صادق نبوده اند، آن‌ها در گذشته آتش بس و یا کاهش خشونت اعلام کرده‌اند ولی نیرومند تر از قبل در مقابل نیروهای امنیتی کشور جنگیده‌اند.