ضمیر کابلوف، فرستاده ویژه رئیس‌جمهور روسیه برای افغانستان در مصاحبه که با اسپوتنیک افغانستان داشت، از برگزاری نشست «ترویکا» خبر داد. وی گفت که نیاز به چنین نشستی به این دلیل است که مذاکرات بین‌الافغانی در دوحه، که شش ماه پس‌تر از آنچه که در توافقنامه ذکر شده بود، آغاز و پس از آن مذاکرات متوقف شد. طرفین نتوانستند دستور جلسه را تهیه و به توافق برسند. خط سرخ حکومت افغانستان حفظ جمهوریت، قانون اساسی 2004، حقوق و آزادی‌های شهروندان و دستاوردهای 20 ساله بوده است.
محمد حنیف اتمر، وزیر امور خارجه افغانستان در اواخر جنوری هنگام بازدید از مسکو در مصاحبه که با اسپوتنیک داشت، گفت که طالبان را به عنوان «شهروند کشور» می‌پذیرد «علت اینکه ما می‌خواهیم با طالبان صلح کنیم به خاطر شهروندی شان است، ما با تروریستان بین‌المللی صلح نمی‌کنیم، آنها باید از افغانستان خارج ساخته شوند. بناً ما حقوق طالبان را به‌عنوان شهروندان افغانستان کاملاً می‌پذیریم».
طالبان، به نوبه خود، از امریکا خواسته است تا مطابق مفاد توافقنامه دوجه به خروج نیروهای نظامی خارجی تا پیش از ماه می متعهد باشد. اما در 20 جنوری، طالبان در مسکو گفتند که نیاز به تشکیل «دولت جدید اسلامی» است، با این حال، آنها مشخص نکردند که دولت جدید اسلامی چگونه یک دولت باید باشد.
با آغاز کار دولت جدید امریکا و بیانیه در خصوص بررسی توافقنامه دوحه همچنان به روند مذاکرات کمک نکرد.
به گفته کابلوف، نشست «ترویکا» نشستی سه کشور تاثیرگذار در حل و فصل صلح افغانستان با دو کشور دیگر روسیه-امریکا، چین، پاکستان و ایران است.
طالبان موافقت کردند که در نشست «ترویکا» یک هیئت عالی رتبه 10 نفری به سرپرستی محترم ملا برادر شرکت خواهند نمود. اما در کابل برای پاسخ دادند عجله نکرد. فریدون خوزون، سخنگوی شورای عالی مصالحه ملی افغانستان گفت که عبدالله عبدالله رئیس این شورا دعوت به اشتراک در نشست را دریافت کرده، اما در مورد این که در این نشست حضور خواهد داشت، در حال بحث است.
دفتر مطبوعاتی رئیس‌جمهور غنی برای چند روز سکوت اختیار کرده بود. چین موافقت کرد بلافاصله پس از انتشار مصاحبه با کابلوف در نشست «ترویکا» شرکت کند. وزارت امور خارجه امریکا تا 15 مارچ مشارکت امریکا در نشست مسکو برای صلح افغانستان را تایید نکرده بود.
«ترویکا» انگیزه برای مذاکرات اساسی
ضمیر کابلوف در آستانه نشست گفت: این نشست به‌منظور «ایجاد انگیزه برای آغاز گفتگوهای اساسی در دوحه و نه فقط تماس‌ها» است.
پیش از این کابلوف در مصاحبه با اسپوتنیک افغانستان از هیئت مذاکره کننده دولت افغانستان انتقاد کرد و آن را به کارشکنی در مذاکرات متهم کرد. «طالبان، همانطور که در مسکو توضیح دادند، چشم انداز مذاکره با هیئت اعزامی از سوی دولت را نمی بینند، زیرا آنها معتقدند که این هیات فقط به کارشکنی در مذاکرات به دستور رئیس‌جمهور غنی، مشغول اند. چنین مذاکرات بی معنی است. طالبان معتقدند تا زمانی که هیئت کابل رویکردهای خود را تغییر ندهد، نیاز به اتلاف وقت در این زمینه ندارند».
ماریا زاخارووا، سخنگوی وزارت امور خارجه روسیه اجندای این نشست (نشست ترویکا) را تشریح کرد: مذاکرات بین‌الافغانی، کاهش سطح خشونت و پایان دادن به درگیری مسلحانه. و این مباحث جدید نیست و بسیار خوب شناخته شده است.
در تاریخ 7 مارچ، آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه امریکا، در نامه‌ای به محمد اشرف غنی، رئیس‌جمهور افغانستان در مورد وضعیت افغانستان، بر ضرورت فوری «راه حل سیاسی» برای آینده این کشور و به نتیجه رسیدن روند صلح تاکید کرده است. آقای بلینکن خطاب به رئیس‌جمهور غنی گفته است که امریکا پس از موافقت طرح ارایه شده از سوی افغانستان و گروه طالبان از ترکیه خواهد خواست که نشستی در سطح مقام‌های بلندپایه برگزار کند تا طی آن دو طرف توافقنامه صلح را نهایی کنند. آقای بلینکن به آقای غنی نوشته است که طرحی برای کاهش 90 روزه خشونت‌ها در آستانه «عملیات بهاری طالبان» نیز از سوی آمریکا ساخته شده است. وی همچنان خاطرنشان کرد که تصمیم خروج نیروها تا اول ماه می در حال بررسی است طرح صلح شامل سه بخش بزرگ است. تشکیل دولت ائتلافی با مشارکت طالبان، آتش‌بس 90 روزه، ایجاد کمیسیون برای بازنگری قانون اساسی و گنجاندن طالبان در پارلمان را پیشنهاد می‌کند.
اگرچه در این نشست (نشست ترویکا) طرح شامل بررسی نیست، اما به احتمال زیاد طرفین در مورد آن بحث خواهند کرد. و جالب اینجاست که کابل بارها اعلام کرده و اعلام می‌کند که آینده افغانستان توسط مردم تعیین خواهد شد. با این حال، واکنش تعدادی از سیاستمداران و تمایل به برسی این پروژه از واشنگتن باعث تعجب می‌شود که آیا سیاسیون افغانستان باورهای خود را حفط می‌کنند یا با طرح امریکا موافقت می‌کنند، یا آن را تا حدی تغییر می‌دهند؟ چرا با توجه به این که هیئت مذاکره کننده دولت افغانسان برای مدت طولانی در دوحه بوده اند، هنوز نتوانسته اند پیش نویس صلح خود را تنظیم کنند؟ آیا آنها فکر می‌کنند که امریکا بهتر می‌دهند افغانستان پس از صلح چگونه باید یک کشور باشد؟ آیا افغان ها برای انتخاب آینده کشور خود به امریکا اعتماد می‌کنند و آیا آماده هستند به آنها اعتماد کنند؟.
نشست «ترویکا» در مسکو؛ ترامپلین صلح افغانستان
در حال حاضر سوال ها نسبت به جواب ها بیشتر است. اما یک چیز واضح است که نخستین نشست رسمی طالبان با سیاستمداران افغانستان در مسکو برگزار شد و پس از آن همه طرف‌های درگیر در این روند فعالتر شدند. امریکا و طالبان پس از مذاکرات بین‌الافغانی که در مسکو برگزار شد، در دوحه به توافق رسیدند. اکنون مسکو تکیه گاه برای مذاکرات اساسی تبدیل خواهد شد که در آینده باید به انعقاد توافق صلح بین طرف‌های درگیر منجر شود.