ما همه محبوسین آسمانی هستیم

به گزارش اسپوتنیک، گرچه انسان نمیتواند از زمین فرار کند، اما روزی خواهد رسید که با عقل خود از زمین به سیارات دور آفتاده زیبا نظام های دیگر فرار کنند.

هر قدر علم و تکنالوژی فضانوردی رشد نماید، به همان اندازه انسان به کیهان آشنا میشود و آنرا می پذیرد. اما باید در مورد مشکلات پرواز کشتی های فضائی عمیق فکر کرد که چطور از مدار زمین خارج شوند و به طرف سیارات دور از نظام شمس پرواز کنند.

نقطه اساسی این است که اگر ما از کیهان به زمین چشم بیاندازیم، در آن صورت میدانم که در حقیقت سیاره زمین محبس بزرگ برای بشریت است. چنین تصور می گردد که ما، بخاطر ادای قرض های انرژی خود، از عمق کهکشان به زمین فرستاده شدیم. یعنی زندانی هستیم. این محبس- سیاره با قوه جاذبه می باشد که از آن فرار کرده نمی توانیم. اما امکان فرار از زمین را داریم. عقل سالم ما را از زندان نجات خواهد داد.

ممکن نسل های بعدی به این هدف برسند.