به گزارش اسپوتنیک به نقل از طلوع نیوز، به گفتۀ این منابع، نام‌های سید اسحاق گیلانی، فرخنده زهرا نادری و شهزاده شاهد نیز در فهرست نام‌های 45 نفر اعضای رهبری این شورا افزوده شده‌اند.
فهرست نام‌های این 45 نفر قبلاً در فرمان رئیس‌جمهور غنی اعلام شده بود؛ فرمانی که عبدالله عبدالله با آن مخالفت کرد.
به گفتۀ منابع احتمال دارد نام‌های رحمت‌الله نبیل، احمد مسعود و احمد ولی مسعود نیز در این فهرست افزوده شوند.
منابع می‌گوید که عبدالله عبدالله، رئیس شورای عالی مصالحۀ ملی با رهبران سیاسی که عضویت رهبری این شورا را دارند سرگرم رأی‌زنی دربارۀ نشست روز شنبه و اجنداهای بعدی این شورا است.
سید احق گیلانی، رئیس نهضت همبستهگی ملی افغانستان گفت: «بسیار به‌سرعت روی برگزاری نشست کار می‌کنند. بسیار زحمت می‌کشد داکتر صاحب. امید است که روز شنبه این جلسه برگزار شود».
خیال محمد حسینی، والی پیشین زابل نیز اظهار داشت: «ما باور نداریم که داکتر صاحب اشرف غنی یا داکتر صاحب عبدالله به این توافق کرده باشند. خبرداریم که نشستهایی داشته‌اند با استاد سیاف،با کرزی صاحب؛ از رسانه ها دیددیم. اما توافق پنهان مانده».
این در حالی است که پس از شش ماه از امضای توافق سیاسی میان اشرف غنی و عبدالله عبدالله و در پی آن ایجاد شورای عالی مصالحۀ ملی تاکنون این شورا هیچ نشستی برگزار نکرده‌است؛ اما رئیس این شورا چندین سفر خارجی رسمی از آدرس این شورا داشته است. اما شماری از آگاهان سیاسی، این سفرهای آقای عبدالله را پیش از تشکیل شورای عالی مصالحۀ ملی انتقاد می‌کنند.
عبدالرحمان ایوبی، عضو پیشین مجلس نماینده‌گان اظهار داشت: «تشریفات را بسیار خوش دارد. ایران برود، ازبیکستان برود، ترکیه برود، پاکستان برود. اما اصل موضوع صلح بود برای ملت افغانستان که تعهد هم گرفته بود».
بربنیاد گزارش‌ها سفرهای عبدالله عبدالله با گروه همراهش به کشورهای ترکیه، ایران و ازبیکستان، هند و پاکستان با طیاره‌های شرکت‌های هوایی باختر، آریانا و کام ایر بوده‌اند و هزینۀ هر پرواز که به‌گونۀ چارتر کرایه شده بود، 40 تا 50 هزار دالر تخمین زده شده است.
شمروز خان مسجدی، سخن‌گوی وزارت مالیه گفت: «به‌خاطر مصارف عاجل شورای عالی مصالحه و رئیس شورای عالی مصالحه ابتدا ما ده میلیون افغانی را به ادارۀ امور جمهوری اسلامی افغانستان فرستادیم. بعد از آن هم در بودجه وسط سال در حدود چهل میلیون دیگر را در نظر گرفتیم که آن هم تصویب شد».
برخی از آگاهان امور سیاسی می‌گویند هرگاه شورای عالی مصالحه برای بسیج تلاش‌های صلح وجود می‌داشت، احتمال ایجاد بن‌بست در مذاکرات دوحه کمتر می‌بود.