در 24 ساعت گذشته چند رویداد جنایی و ضد امنیتی در شهر کابل رخ داده‌است

در حالی‌که در 24 ساعت اخیر، پولیس کابل دوبار با گروهی از دزدان و افراد مسلح درگیر شده‌است، در این مدت این شهر گواۀ چند رویداد امنیتی و جنایی تازه هم بوده‌است.
Sputnik

به گزارش اسپوتنیک به نقل از طلوع نیوز، در یکی از این رویدادها، صبح امروز مردان مسلح مردی را در مربوطات حوزۀ پنجم شهر کابل با گلوله کشتند.

ساعتی پیش از آن هم انفجار ماینی در مربوطات حوزۀ یازدهم رخ داد که در آن چهار پولیس زخم برداشته‌اند.

باشنده‌گان شهر کابل، از ادامه این وضعیت انتقاد می‌کنند.

سخی احمد پیمان، رئیس اتاق صنایع و معادن کابل گفت: «اگر این روند ادامه پیدا بکند، امروز صرافی‌های ما دچار مشکل است، بعداً صنعت ما هم دچار مشکل خواهد شد، سرمایه‌گذارهای دچار مشکل خواهند شد».

جلوگیری از چندین انفجار در کابل و شهرهای دیگر

به گفتۀ پولیس کابل، سه‌شنبه شب پولیس کابل در منطقه واصل‌آباد کابل آماج مردان مسلح ناشناسی قرار گرفتند که پس از درگیریی میان دو طرف و زخم برداشتن چند پولیس، سرانجام پولیس پنج‌تن را در این پیوند بازداشت کرد.

از بازداشت یک گروۀ چهار نفری دزدان در منطقه دهبوری کابل، از سوی پولیس، در همین شب، نیز خبر داده شده‌است.

در همین حال، شماری از کسانی که در رویدادهای جنایی در کابل آسیب دیده‌اند و یا نزدیکان شان را از دست داده‌اند، ادامۀ این وضعیت را غیرقابل قبول می‌دانند.

ابوالفضل که دو روز پیش پسر کاکایش را در مربوطات حوزۀ دوم شهر کابل در یک رویداد مرموزی از دست داد، می‌گوید که پولیس در تأمین امنیت شهروندان ناکام است.

او می‌گوید که شهرام هفده‌ سال داشت و از سوی افراد ناشناس با چاقو و به‌گونۀ بی‌رحمانه‌یی کشته شده‌است: «قریباً پانزده الی هفده چاقو خورده و همان‌جا جان داده و شهید شده».

فرید تنها، پسر عمه شهرام نیز افزود: «هرچه زودتر قضیه را بررسی کنند. به زودترین فرصت کسی که عامل قضیه است، برای ما او را پیدا بکنند و به چنگ قانون بسپارند».

خدیجه باشندۀ دیگر شهر کابل می‌گوید که با گذشت هفته‌ها از دزدی تلفون همراهش از سوی دزدان، ترس و ناراحتی‌های روانی برخاسته از آن رویداد را هنوز با خود دارد: «همین تصورات ذهنیی که در وجود من ایجاد شده بود، مثلاً وقتی من از خانه می‌برآمدم می‌گفتم امروز موبایل من دوباره گم نشود و یا این که در کمپیوتر من کار می‌داشته باشم در کدام جایی، من همان‌روز نمی‌توانستم کمپیوتر خود را به‌راحتی همراه خود بیاورم».

ژولی، باشندۀ کابل نیز افزود: «نگرانی بیشتری که در ذهن خود داریم، همین است که تا خانه چطور سلامت برسیم».

بحث و گفتگو