دانشمندان در پی یک مطالعه به این نتیجه رسیده اند که ماه در حال زنگ زدن است که همانطور که همه می دانیم عنصر اکسیژن که در کنار آب یکی از دو عنصر اصلی برای ایجاد زنگ زدگی است، در کره ماه وجود ندارد، اما شواهد موجود این موضوع را تصدیق می کند.
نتایج این مطالعه در مجله Science Advances منتشر شده است.
کاوشگر قمری هند موسوم به "چاندرایان-1"(Chandrayaan-۱) در سال 2008 در مدار ماه به دور این قمر چرخید و داده هایی را جمع آوری کرد که طی سال های اخیر منجر به کشف های بی شماری شده است. از جمله این کشف ها این است که در سطح ماه مولکول های آب وجود دارد. این کاوشگر همچنین ابزاری را همراه خود داشت که توسط ناسا ساخته شده بود و می توانست ترکیب معدنی ماه را تجزیه و تحلیل کند.
هنگامی که محققان ناسا و موسسه ژئوفیزیک و سیاره شناسی هاوایی به تازگی این داده ها را تجزیه و تحلیل کردند، با یافتن نشانه هایی از "هماتیت" که نوعی اکسید آهن است که به زنگ آهن معروف است، مبهوت شدند، چرا که ایجاد زنگ آهن مستلزم وجود اکسیژن است که در ماه وجود ندارد. تعداد زیادی سنگ های غنی از آهن در ماه وجود دارد، اما زنگ زدگی فقط هنگامی روی می دهد که آهن در معرض اکسیژن و آب قرار گیرد.
دانشمندان ناسا پس از ماه ها تحقیق فکر می کنند که این موضوع را رمزگشایی کرده اند و پاسخ این راز در سیاره خود ما یعنی زمین نهفته است.
یکی از سرنخ های مهم این بود که این زنگ زدگی بیشتر در آن کناره از ماه که رو به زمین است متمرکز شده است که حاکی از آن است که به نوعی با سیاره ما مرتبط است.
زمین در یک میدان مغناطیسی احاطه شده است و باد خورشیدی این حباب را می کِشد تا یک دُم مغناطیسی بلند در پایین ایجاد کند. ماه سه روز قبل از کامل شدن، وارد این دم می شود و وارد شدن و عبور از این دم مغناطیسی و خروج از طرف دیگر آن شش روز طول می کشد.
دم مغناطیسی زمین در طول این شش روز سطح ماه را با الکترون می پوشاند و انواع اتفاقات عجیب و غریب در این شش روز می تواند رخ دهد. به گفته ناسا، ممکن است ذرات گرد و غبار موجود روی سطح ماه بر اثر این اتفاق شناور شوند و گرد و غبار ماه به شکل طوفان به پرواز درآید.