به گزارش اسپوتنیک، نشریه اسپورت کاتالونیا در گزارشی مدعی شده که لئو مسی قادر به رفتن به باشگاه دیگری خواهد بود بدون آنکه در ابتدا شرط 700 میلیون یورویی را که بارسلونا از آن استفاده می‌کند، بپردازد. نکته مهم این است که در قانون موجود در فیفا و TAS (دادگاه داوری سوئیس برای ورزش)، این مشخص می‌شود که آنها موظف‌اند در لحظه‌ای که یک باشگاه درخواست امضای وی را صادر کند، تأییدی انتقال را به یک فوتبالیست اعطا کنند. به عبارت دیگر لحظه‌ای که منچسترسیتی، PSG یا اینتر میلان از فیفا درخواست انتقال لیونل مسی را نمایند، این نهاد حاکم بر فوتبال جهان مجبور به اعطای آن می‌شود تا بتواند برای هر یک از این باشگاه‌ها بازی کند. زیرا قانون مبتنی بر حق کار بازیکن است تا بتواند وظایف خود را انجام دهد.
این مرحله می‌تواند حرکتی موازی توسط بازیکن ایجاد کند که در طی نامه‌ای با وی ارتباط برقرار نماید که تصمیم دارد یک طرفه قرارداد را فسخ کند. نکته دیگر پیامدهای اقتصادی این تصمیم است که تنها در صورت عدم دستیابی به توافق، دادگاه‌های عادی قابل تعیین است. به ویژه دادگاه‌های اجتماعی بارسلونا که نهاد بارسا قراردادهای خود را امضا کرده است.
برای این پرونده یک قاضی تعیین می‌شود تا تعیین کند که آیا بند آزادی که مسی قبول می‌کند معتبر است یا برعکس، بازیکنی که هیچ وقت باشگاه سرنوشتی به دست نمی‌آورد و باید 700 میلیون یورو از بند خود را یا بخشی از آن‌‌را بپردازد. طبق فرمان سلطنتی 1006 آیین نامه اسپانیا. اما این مستقل از رویه‌های ورزشی است و فیفا باید همانطور که توضیح داد عمل کند. فقط در صورت قرارداد تیم اسپانیایی و برای پردازش مجوز در فدراسیون فوتبال (RFEF)، بازیکن باید این هزینه را به قیمت هر تصمیم دادگاه صادر کند.
در اسپانیا، اتاق اختلافات فیفا مهار می‌شود زیرا در اینجا مقررات اسپانیا غالب است. در اسپانیا اگر دادگاه مشخص کند که وی مجبور است آن را بپردازد باشگاهی که وی را به خدمت می‌گیرد تعهد فرعی با این بازیکن است. در صورت عزیمت به خارج از کشور از آنجا که 1006 نفر وجود دارد، فوتبالیست باید مبلغ آن را بپردازد، بنابراین مسی مجبور است با این مورد موافقت کند.