به گزارش اسپوتنیک، دانشمندان دانشگاه هاروارد آمریکا شروع به ابداع روش تشخیص سیاهچاله‌ها در مناطق بیرونی منظومه شمسی کردند. این امر به تعیین ماهیت یک شی فرضی به نام سیاره X کمک می کند.
نتایج این تحقیق دانشمندان در نشریه ArXiv منتشر شده است.
به گفته محققان، اگر یک سیاه چاله واقعاً در نزدیکی زمین وجود داشته باشد،پس می‌توان آن را به کمک افزایش تشعشعاتی نورانی که هنگام ورود ستاره های دنباله دار از ابر Oort در میدان جاذبه پشت سرهم قرار می‌گیرد، مشخص نمود.
ابر اورت که بر اساس نظریه "یان اورت" اخترشناس هلندی، رویکار شده است، نام مکانی است که خیلی از دنباله‌دار‌ها از آن سرچشمه می‌گیرند و بنابراین تئوری علمی در فاصلهٔ 50 هزار واحد نجومی تقریباً یک سال نوری از خورشید قرار دارد، یا به عبارت دیگر، فاصله تا این ابر یک‌چهارم فاصله تا نزدیکترین ستاره، یعنی پروکسیما قنطورس است.
پیش از این تصور می‌شد سیاره نهم منظومه شمسی از جرمی 5 تا 10 برابر خورشید برخوردار باشد، اما برخی محققان ناسا می‌گویند این جرم مربوط به یک سیاه‌چاله است و نه یک سیاره غول پیکر.
تلسکوپ جدیدی که بر روی بررسی این موضوع متمرکز خواهد شد، Vera C. Rubin Observatory نام دارد و در شیلی نصب خواهد شد. کار ساخت و ساز به منظور نصب این تلسکوپ در سال 2015 آغاز شده و انتظار می‌رود با تخصیص بودجه مناسب در سال 2022 تکمیل شود.
اخترشناسان مدتهاست که احتمال می‌دهند یک سیاره اسرارآمیز معروف به سیاره نهم (Planet 9) ممکن است در منظومه شمسی وجود داشته و به دور خورشید می‌چرخد.
تحقیقات اخیر دانشمندان در سال 2019 نشان داد که این جهان فرضی ممکن است سیاره نباشد، بلکه یک سیاه‌چاله به اندازه توپ تینس یا بولینگ است که از اولین روزهای تشکیل جهان باقی مانده است.