به گزارش اسپوتنیک، به نقل از Sina Weibo پس از اعلام رسمی شیوع بیماری "طاعون خیارکی" در منطقه خودمختار مغولستان داخلی در شمال چین، مقامات بهداشت این کشور از ابتلای فردی به بیماری تب دانگو نیز خبر دادند.
این بیماری ویروسی کشنده که توسط یک فرد آلوده از طریق نیش پشه به سایر افراد منتقل می شود ، در روز یکشنبه 5 جولای درنزد یکی از ساکنان شرق گواندا تشخیص داده شد. در همان روز ، یک مورد از عفونت طاعون خیارکی نیز در شمال مغولستان داخلی در چین تأیید شد.
تب دانگ یا تب استخوانشکن یک بیماري ویروسی قدیمی منتقله به وسیله پشه‌ها است. این بیماری از سالیان گذشته در آمریکای جنوبی و آسیاي جنوب شرقی انتشار دارد و در برخی فصول، اپیدمی هاي محدودي از آن در این مناطق رُخ می‌دهد.
روزنامه دیلی میل نوشت: بیمار مبتلا به تب دانگ در بیمارستان محلی مورد معالجه قرار دارد. وی اخیراً به کشورهایی هند ، میانمار ، پاکستان سفر نموده بود. اقدامات ضد ویروسی در مناطق اطراف در حال انجام است.
پیش از این مقامات محلی در منطقه خود مختار مغولستان داخلی در شمال چین اعلام کردند که یک مورد مشکوک به ابتلا به طاعون خیارکی در این منطقه به ثبت رسیده است.
مقامات بهداشتی شهر بایانور در مغولستان داخلی از نظر وضعیت بهداشتی وضعیت هشدار درجه سه اعلام کردند. درجه چهار بالاترین میزان هشدار محسوب می شود. منشاء ابتلای احتمالی به طاعون خیارکی هنوز مشخص نشده است. مقامات منطقه مغولستان داخلی از مردم خواسته اند که همه موارد مشکوک به ابتلا به طاعون خیارکی را گزارش کنند. آنها همچنین بر لزوم پرهیز از شکار و مصرف گوشت حیواناتی که می توانند ناقل طاعون خیارکی باشند تاکید کرده اند.
طاعون خیارکی رایج ترین نوع طاعون است که علائم آن پس از ابتلا به باکتری «یرسینیا پستیس» (Yersinia pestis) بروز می کند. مقامات چین از ساکنان بایانور خواسته اند که در صورت مشاهده انواع مارموت مراتب را به مسئولان اطلاع دهند. سال گذشته دو نفر پس از مصرف گوشت مارموت بر اثر ابتلا به طاعون جان خود را از دست دادند.
طاعون خیارکی در صورت عدم درمان با آنتی بیوتیک می تواند به مرگ بیمار منجر شود. یکی از آخرین موارد شیوع طاعون خیارکی در سال 2017 در ماداگاسکار روی داد. در آن زمان بیش از 300 نفر در این کشور به طاعون خیارکی مبتلا شدند.
دانشمندان احتمال همه گیری بیماری طاعون خیارکی را اندک می دانند. پزشکان امروزه نه تنها می توانند برای معالجه مبتلایان به طاعون آنتی بیوتیک تجویز کنند بلکه از راه های انتقال آن نیز آگاهی دارند. این در حالی است که همه گیری طاعون خیارکی در قرن چهاردهم میلادی (طاعون سیاه) در غیاب آنتی بیوتیک و دانش کافی جان ۵۰ میلیون نفر از ساکنان کره زمین را گرفت.