به گزارش اسپوتنیک به نقل از مجله علمی Science، هنوز منشای این ساختارها غول‌پیکر شناخته نشده است، اما در آینده زمین‌شناسان امیدوار اند میکانیزم‌های چگونگی شکل‌گیری آن را پیدا کنند.
محققان با استفاده از الگوریتم Sequencer، که در ابتدا برای تحقیقات نجومی در نظر گرفته شده بود، زلزله نگاری‌های جمع‌آوری شده بیش از ۳۰ سال را تجزیه و تحلیل کردند تا الگوهای پنهان در داده‌های بزرگ آشکار شود.
در کل، هفت هزار لرزه نگاری برای حضور "اکو" (پژواک) خاص ایجاد شده توسط عبور موج از ناحیه گوشته، که در آن سرعت آن به شدت کاهش می‌یابد، مورد مطالعه قرار گرفت.
دانشمندان ساختارهای مرموز بسیاری را کشف کرده اند که سیگنال‌های لرزه‌ای مربوطه را تولید می‌کنند و در منطقه سرحدی بین هسته و گوشته قرار دارند. یکی از این مناطق در زیر جزایر مارکس در اقیانوس آرام جنوبی واقع شده است.
منطقه دیگر در زیر سطح زمین، در جزایر هاوایی قرار دارد و لرزه‌ای نسبتا بلند را ایجاد می‌کند.
در مجموع، پژواک در ۴۰ درصد از تمام امواج لرزه‌ای مورد تجزیه و تحلیل تشخیص داده شده است.