به گزارش اسپوتنیک، به نظر وین رونی در خدمت تیم بودنپارک جی سونگ باعث می شد تا او به اندازه کریستیانو رونالدو برای منچستریونایتد اهمیت داشته باشد.
به نقل از سایت گل، پارک و رونالدو طی چهار سالی که هم تیمی بودند، به سه قهرمانی پیاپی در لیگ برتر، یک قهرمانی در لیگ کاپ و یک قهرمانی در لیگ قهرمانان دست پیدا کردند. در طول این سال ها تعریف و تمجیدهای زیادی از رونالدو شنیدیم ولی رونی به ما یادآوری می کند که نباید زحمات هافبک پیشین تیم ملی کوریای جنوبی را هم نادیده گرفت.
"واقعا جالب بود چون اگر اسم کریستیانو رونالدو را جلوی یک پسر 12 ساله می آوردی، او می گفت: «بله، او بازیکن شگفت انگیزی برای منچستریونایتد بود» اما اگر اسم پارک جی سونگ را بیاوری، شاید اصلا نشناسد که او چه کسی بود. با این حال ما یعنی کسانی که کنار پارک بازی کردیم، می دانیم او به همان اندازه در موفقیت های ما اهمیت داشت. به خاطر زحماتی که پارک برای تیم می کشید. چنین بازیکنانی ستاره نیستند، بلکه مهم ترین عناصر در دنیای ورزش محسوب می شوند. وقتی بدانی برای برنده شدن به چه چیزی نیاز است، آنگاه به اهمیت (در اولویت قرار دادن) پی می بری. فقط سبک بازی تیم نیست که موجب دستیابی به جام ها می شود، بلکه ذهنیت تیم هم اهمیت دارد. در خدمت تیم بودن یعنی آویزه گوش کردن دستورات سرمربی. یک بازیکن بی نظم می تواند کل طرح و برنامه یک تیم را بر هم بریزد."
رونی که در سالیان اخیر از مهاجم به هافبک تغییر پست داده است، از تفاوت وظایف این دو نقش اطلاع دارد.
"تنها بازیکنی که می تواند بر اساس سلیقه خودش کار کند، مهاجم مرکزی است. تا زمانی که خط میانی و خط دفاعی انسجام داشته باشند، مهاجم می تواند بدون بر هم زدن نظم تیم، از پست خودش خارج شود و یا دروازه بان را تحت فشار بگذارد. اما اگر یکی از هافبک های تیم جا بماند، آنگاه مهاجم تیم باید عقب برگردد یا اگر یکی از مهاجمان حریف در وسط زمین خالی باشد، یک مدافع میانی یا یکی از مدافعان کناری باید به او نزدیک شود. اگر یک هافبک در جای مناسب مستقر نباشد، می تواند بر روی تمامی بازیکنان حاضر در زمین تاثیر بگذارد. "