به گزارش اسپوتنیک، سر الکس فرگوسن طی 26 سال دوران حضور باشکوهش در منچستریونایتد، بر سر افراد زیادی داد و فریاد می کرد. به عنوان مثال، پرتاب کفش به صورت دیوید بکام معروف است و اخیرا پاتریس اورا هم در مورد عصبانیت های شدید فرگی گفته بود. رایان گیگز در گفتگو با بین اسپورت، در این مورد گفت:
"سه یا چهار بازیکن بودند که سر الکس فرگوسن هرگز سر آنها فریاد نزد. اریک کانتونا، برایان رابسون، روی کین و کریستیانو رونالدو. آنها در سبک خودشان برنده های بازی بودند. آنها وظیفه خودشان را انجام می دادند و سرالکس نیازی نمی دید فریاد بزند. در بعضی از بازی ها، اریک کار چندانی انجام نمی داد. گل نمی زد و مانند بازیکنانی مثل وین رونی و کارلوس توز دوندگی نداشت. هیچ تاثیر خاصی در بازی نداشت اما سرالکس می دانست دیر یا زود او فرم بهتری پیدا می کند.
در رختکن که بودیم، پیش خودمان می گفتیم امروز فرگوسن سر اریک فریاد خواهد زد زیرا امروز هیچ کاری در زمین نکرد. با این حال، هفته بعد، اریک گل پیروزی ما را می زد و یا یک لحظه جادویی را رقم می زد. بنابراین سر الکس قادر بود تا زمانی که آنها در زمین کارشان را انجام می دادند، با نام های بزرگ به خوبی رفتار کند. او با نام های بزرگ به شیوه ای متفاوت رفتار می کرد.
سر الکس استاد روانشناسی بود. استاد این بود که از هر بازیکن، بهترین عملکرد را بگیرد. تصمیم می گرفت آن لحظه بازیکنش را در آغوش بگیرد یا سر او فریاد بزند و یا هیچ کاری نکند تا بازیکن به روشی مثبت به عملکرد بد خود واکنش نشان دهد. "
گیگز از افرادی نبود که از فریادهای فرگوسن در امان باشد:
"ما چندین بار با هم بحث کردیم. فکر می کنم 6 یا 7 بار در کل دوران بازی ام بود که مثلا برای دو هفته دستمزدم قطع می شد و جریمه می شدم زیرا در بحث، جواب او را داده بودم و با هم بحث کرده بودیم. شرایط در چنین حالتی اصلا خوب نیست. شما در رختکن هستید، تازه شکست خورده اید و یا بد بازی کرده اید و گاهی جواب می دهید. راستش بعدها سرالکس به من گفت از این موضوع خوشش می آمده است زیرا به این معنی بوده که من اهمیت می دهم. با این حال 2 هفته شما را جریمه می کرد زیرا می خواست نشان دهد که چه کسی رئیس است. با این حال، آن را دوست داشت؛ البته تا وقتی که بحث ها از خط سرخ عبور نمی کرد. "