عبدالله بیک‌زاد - اسپوتنیک افغانستان
جوانان این نسل چنین فاصله‌ی را به یاد نمی‌آورند. امروز، تقویم نوزدهم اپریل را نشان می‌دهد و اکنون دقیقاً 38 روز است که از تماشای مستطیل سبز محروم شده ایم. دیدار منچستریونایتد - لاسک، آخرین بازی فوتبالی بود که به‌گونه‌ی زنده از تلویزیون دیدم. دیداری که شیاطین سرخ با برتری 5 - 0 به رختکن رفتند.
هواداران فوتبال مدتی است که به خاطر بحران کرونا نمی‌توانند شنبه‌های پرهیجانی داشته باشند و به تماشای مسابقات بنشینند. کرونا شنبه‌های فوتبالی را از آن‌ها گرفته است. آن‌ها در حالی که می‌توانستند در این روزهای حساس فصل به حمایت تیم محبوب خود در ورزشگاه ها بپردازند، اکنون باید مانند بازیکنان تیم‌های محبوبشان در قرنطینه بمانند و منتظر از سرگیری دوباره مسابقات باشند.
در روزهای بدون فوتبال اصلی‌ترین دغدغه هواداران این ورزش، تاریخ پیگیری مجدد لیگ‌های مختلف به‌خصوص لیگ‌های معتبر اروپایی است. شیوع کرونا، کابوس ترسناکی برای کل دنیا بود و به‌سرعت ورزش را نیز تحت‌تاثیر قرار داد.
این روزها گمانه‌زنی‌ها برای تاریخ دقیق آغاز مجدد رقابت‌های مختلف فوتبال کمی واقع‌بینانه‌تر شده و با کم‌‌رنگ شدن دامنه گسترش این بیماری، می‌توان امیدوار بود کمتر از دو ماه دیگر بالاخره شاهد تماشای یک فوتبال زنده از تلویزیون بود.
این روزهای بدون هیجان، ناباورانه از راه رسیده‌اند و تحملش سخت است. روزهایی که برای گذران زندگی روزمره، به محل کار یا به جمع دوستان می‌رویم و هیچکس این جمله را نمی‌شنود:«بازی شب گذشته را تماشا کردید؟»
چقدر خسته کننده و بدون هیجان است. یا زمانیکه که با یک گیلاس چای دم‌کشیده و آسوده خیال از هرگونه دغدغه و فکر و خیال، برای تماشای یک فوتبال جذاب، تلویزیون را روشن می‌کنیم اما خبری از فوتبال نیست؛ تصویر، مستطیل سبز را نشان نمی‌دهد و هیچ اثری از همان 22 بازیکن که به دنبال یک توپ می‌دوند پیدا نمی‌شود. حتا یک شمار از ورزشگاه‌های فوتبالی به مرکز درمان مریضان کرونایی تبدیل شده است.
اگر از آن دسته افرادی باشید که طرفدار فوتبال نیستند، این ورزش، دویدن همان 22 بازیکن به دنبال یک توپ است. اما برای هوادارانش، فوتبال چیزی فراتر از یک ورزش است. صبور باشید، پایان ماجرا متفاوت از داستان تراژیک تایتانیک است. هرچند دیر یا زود، اما بدون شک، دوباره آن روز می‌رسد که فوتبال نیز همچون زندگی عادی، در کمال سلامتی بازخواهد گشت و ما هم رو‌به‌روی تلویزیون، با نوشیدن یک گیلاس چای داغ، به تماشای یک فوتبال جذاب خواهیم نشست.
تصور کنید هم اکنون خبر شوید که امشب، راس ساعت یازده، تیم محبوبتان در یک دیدار سرنوشت ساز مقابل رقیب دیرینه‌اش قرار می‌گیرد. چه حس و حالی خواهید داشت؟
دوباره آن روز از راه می‌رسد که با چسبیدن توپ به سمت دروازه رقیب سنتی تیم محبوبمان، از اعماق وجود فریاد بزنیم و بی‌هوا، چندین متر از زمین کنده شویم. دوباره آن روز از راه می‌رسد که در ساعات آغازین یک روز کاری، پس از سلام و احوال‌پرسی با دوستان و همکارانمان، این سوال را بپرسیم که:
«دیدار شب گذشته را تماشا کردید؟»