الکس کناپ (Alex Knapp) در مجله Forbes (امریکا) می نویسد، در سال 2016، یک معلم45 ساله مدرسه در بخش عاجل بیمارستان Gigeya آتن بستری شد. یک زن که سگرت نمی کشید و قبل از این هرگز از سلامتی شکایت نکرده بود، علائم غیرمعمول - دمای زیر چهل درجه، سرفه خشک و سردرد شدید داشت. یک دکتر آمبولانس او را معاینه کرد و خش خش را در قسمت تحتانی ریه چپ تثبیت کرد. این عارضه توسط اشعه ایکس سینه تأیید شد.
طبیبان با اعتقاد به این که با پنومونی باکتریایی سر و کار دارند، آنتی بیوتیک را به زن تجویز کردند. اما در دو روز آینده وضعیت وی بدتر شد و در آزمایشگاه آزمایشات ذات الریه انجام نشد. وقتی تنفس او قطع شد، به او اکسیژن و مجموعه جدیدی از داروها داده شد. در عین زمان، بیمار برای طیف گسترده ای از بیماری های احتمالی از جمله سطوح مختلف انفولانزا، لژیونلا، سیاه سرفه و سایر بیماری های مهم تنفسی، تا سندرم حاد تنفسی حاد (SARS) و سندرم تنفسی خاورمیانه (BRS / MERS) مورد آزمایش قرار گرفت.
در حقیقت، تنها یک تحلیل مثبت بود. این خیلی شگفت انگیز بود که طبیبان همه چیز را دوباره بررسی کردند. همه چیز تأیید شد: بیمار یک عفونت آشنا اما اسرارآمیز به نام 229E نشان داد - اولین کرونا ویروس تشخیص شد.
محققان در اوایل دهه 1960 که 229E را کشف کرده اند، از شدت وضعیت معلم مدرسه تکان خورده بودند. آنها در واقع به دنبال ویروس بودند که باعث سرماخوردگی می شود. تا اواسط قرن بیستم، روش هایی برای جداسازی ویروس های فردی ظاهر می شد، اما همیشه کار نمی داد: بطور مثال، تقریباً در 35% از بیماران مبتلا به سرماخوردگی ویروس تشخیص کردند که قابل شناسایی نبودند.
در سال 1965، دوروتی هامره (Dorothy Hamre)، محقق پوهنتون شیکاگو، این چالش را پذیرفت و در مورد بستن این نقطه کور تصمیم گرفت. او با مطالعه کشت انساج دانش آموزان مبتلا به سرماخوردگی، نوع جدیدی از ویروس به نام 229E را کشف کرد.
در عین زمان، گروهی از محققان انگلیسی به سرپرستی دکتر دیوید تیرل (David Tyrrell) یک بینی آبریزش را مطالعه کردند. آنها همچنین به نظر می رسید نوع جدیدی از ویروس را در کشت انساج تفکیک کردند. هنگامی که تیم Tyrrell آن را تحت میکروسکوپ الکترونی بررسی کرد، دریافتند که این ویروس شبیه ویروسی است که در دهه 1930 از مرغ های مبتلا به برونشیت بوجود آمده بود. این اولین کرونا ویروس بود که درباره آن مشخص شد که به فرد سرایت میکند.
دکتر کن مکینتوش (Ken McIntosh) از فاکولته طب هاروارد توضیح می دهد: "حیوانات همیشه این ویروس ها را داشته اند." - در اینجا، برای مثال، ویروس برونشیت عفونی مرغی. مدت هاست که در صنعت طیور شناخته شده است و واکسین هایی برای آن وجود دارد.
در طول اکتشافات Hamre و Tyrrell، دکتر مکینتوش بخشی از تیم در انستیتوت ملی بهداشت بود که همچنین علل سرماخوردگی را مورد بررسی قرار داد. وی می افزاید: تیم دکتر مکینتوش به اصطلاح OC43 را کشف کرد که یکی دیگر از موارد گسترش یافته عفونت های کرونا ویروس تا به امروز می باشد.
علیرغم مطالعه دقیق ویروس های کرونا ویروس پس از شیوع SARS، هنوز مشخص نیست که چرا سه ویروس از آنها - SARS-CoV-1،MERS-CoV و SARS-CoV-2 (منبع بیماری COVID-19 ) باعث علائم شدیدتر شده و منجر به موارد بیشتری مرگ و میر بالا می شوند، در حالی که چهار ویروس مشهور انسانی بسیار ضعیف تر هستند.
ولی آنها هنوز هم یک چیز مشترک دارند: خفاش ها. به نظر می رسد کلیه ویروسهای مشهور که انسان ها را آلوده می سازند، از خفاش ها ناشی می شوند.
دکتر مکینتوش گمان می کند که کرونا ویروس همچنان باعث سردرگمی محققان خواهد شد. اولاً اینکه، آنها بزرگ و پیچیده هستند و ثانیا، می توانند نسبتاً به راحتی در سطح ژنتیکی تغییر کنند. وی خاطرنشان می کند که حتی این ویروس ها به راحتی قابل جدا شدن و جمع آوری در همان سلول هستند. دقیقاً چنین جهش هایی ظاهراً باعث ایجاد هم SARS و هم پاندیمی امروزی شده اند.
دکتر مکینتوش می گوید: "کرونا ویروس ها بزرگترین ژنوم RNA را در بین همه ویروس های حیوانات دارند." "بنابراین آنها از اسرار زیادی برخوردار اند."