انتون روشا (Antun Roša) در مطلب منتشره در نشریه Advance (کروویشیا) می نویسد، طی چند هفته، کرونا ویروس از مرکز ظهور آن، شهر چینی ووهان در ولایت هوبئی، در سراسر جهان پخش شد. همه کشورها به مبارزه با این ویروس پیوسته اند که این مهمترین خطر برای سیستم های بهداشتی، قبل از هر چیز خطر بزرگی است، زیرا این سیستم ها به دلیل افزایش شدید تعداد افراد آلوده می توانند، از بین بروند. اکثریت قریب به اتفاق کشورها اقدامات جامعی: از قبیل ممنوعیت بر گشت و گذار، منزوی ساختن جمعیت و قرنطین، برای مقابله با ویروس اتخاذ کرده اند. علاوه بر این، حداکثر آزمایشات ممکن انجام می شود (اگرچه بسیاری از کشورها از این امر عقب مانده اند) و محلات جدید فوری برای اسکان بیماران (در درجه اول تاسیسات ورزشی) تجهیز می شوند.
برخی کشورها اقدامات سختگیرانه تری را اتخاذ نموده داده اند. به گونه مثال، چین هوبئی را به مدت دو ماه در انزوا شدید نگه داشته بود. در مقابل، برخی کشورها بسیار لیبرال بودند.
همانطور که انتظار می رفت، در بسیاری از ایالت ها، آزادی های مدنی محدود و سیاست های سختیگرانه تشدید شد. بنابراین، صدراعظم مجارستان ویکتور اوربان اختیارات نامحدودی را از دولت دریافت کرد (برخی از آنها در حال تعجب هستند که آیا او هنوز هم می تواند پس از غلبه بر بحران فعلی حقوق جدیدی داشته باشد؟).
در خبرهایی واصله از ترکیه آمده است که مردم پس از ارسال در شبکه های اجتماعی دستگیر می شوند (به خاطری هر چیزی که می توان آن را به عنوان گسترش وحشت یا گسترش اطلاعات نادرست تفسیر کرد، مجازات می شوند).
آنچه که به کشورها و اقدامات آنها مربوط میگردد، ترکمنستان احتمالاً (تاکنون) نسبت به هم، طبق گزارش رسانه ها، فراتر رفته و استفاده از کلمه "coronavirus" و یاداوری آن را ممنوع کرده است. قابل یاداوری است که طبق ارقام رسمی، در ترکمنستان هیچ مورد ابتلا به این ویروس وجود ندارد.
تا اندازه (حتی در شرایط فعلی) تعجب آور به نظر میرسد. اما این ترکمنستان – کشوری است که به خاطر سیاست های استبدادی و غالباً عجیب و غریب خود شهرت دارد. برخی از ناظران موافق هستند که رژیم در این کشور حتی شدیدتر از کوریای شمالی است.
آیا واقعاً چنین است؟ این گفته ها چندان از حقیقت دور نیست. امروز ما در مورد این کشور صحبت خواهیم کرد که حداقل در عرصه بین المللی «نامعقول» شمرده میشود.
درست است که "بین المللی" مفهومی است که کاربرد آن نسبت به ترکمنستان دشوار است، زیرا این کشور شاید منزوی ترین کشور جهان باشد.
این یکی از "اردوگاهها" در آسیای میانه است. این کشور در جنوب با ایران و در جنوب شرق با افغانستان مرز دارد. ترکمنستان در شمال با ازبکستان کمی با قزاقستان مرز دارد. تقریباً تمام بخش غربی کشور سواحل دریای خزر است.
تنها حدود 5.8 میلیون نفر در ترکمنستان بزرگ زندگی می کنند (این یکی از کم جمعیت ترین کشورهای جهان است). برای مقایسه: تقریباً 34 میلیون نفر در همسایگی آن در ازبکستان و در حدود 83 میلیون در ایران زندگی می کنند. بخش قابل توجهی کشور را بیابان کاراکوم ("ماسه سیاه") تشکیل میدهد.
ترکمنستان مانند بسیاری از جمهوری های" دیگر این منطقه (به همراه قزاقستان، ازبکستان، قرغیزستان و تاجیکستان) بخشی از اتحاد جماهیر شوروی سابق بود.
از قلمرو ترکمنستان مدرن در سده های مختلف تمدن های مختلفی عبور کرده است. شهر ترکمن مرو یکی از مهمترین شهرهای جهان اسلام و همچنین نکته مهمی در جاده ابریشم بود.
اکثر شهروندان ترکمنستان (حدود 80%) ترکمن تبار هستند. این قوم ترک است که حوالی قرن دوازدهم به این سرزمینها آمده است. حدود ده درصد از جمعیت این کشور ازبک ها، حدود سه درصد روس ها هستند.
پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در ترکمنستان چه اتفاقی افتاد؟ ترکمنها ناگهان، خود را داوطلبانه یا غیر ارادی در مرزهای ملی خود یافتند. رهبر ترکمن، صفرمراد نیازوف، رهبر کمونیست ترکمنستان از سال 1985، فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی را نمی خواست. اما سال 1991 آمد و چاره ای نبود.
ناگهان معلوم شد که ترکمنستان به عنوان یک کشور مستقل شناخته شده است و صفرمراد نیازوف به سادگی حکومت خود را ادامه داد. البته اکنون او مجبور بود با اوضاع جدید سازگار شود و کشور را با آن سازگار کند. او کمونیسم را با یک تازگی جایگزین کرد - ترکیبی منحصر به فرد از ملی گرایی مستقل و یک فرقه شخصیت خودکامه.
یادآوری می کنم که سالهاست که ترکمنستان در "فهرست آزادی بیان" سالانه که توسط گزارشگران بدون مرز منتشر میشود، در آخرین مقام قرار دارد.
آیا در ترکمنستان coronavirus وجود دارد؟ به احتمال زیاد، مانند هر گوشه دیگر جهان ویروس وجود دارد. به گفته منابع، این عفونت از کشتی باری-مسافری فوق الذکر از جمهوری آذربایجان وارد شده است. گفته می شود پیش از ممنوعیت بر تذکر کرونا ویروس، رئیس جمهور قربانقلی بردی محمودوف راه حلی را پیشنهاد کرد - کتابی که خود او در مورد گیاهان دارویی نوشت است.
ما هنوز باید ببینیم که ترکمنستان چگونه با این بحران مقابله خواهد کرد ... اگرچه، به احتمال زیاد، ما چیزی نخواهیم دانست، زیرا مهم نیست که چه بحرانی در این کشور رخ خواهد داد، ترکمنستان تمام اطلاعات را با خود نگاه میکند!