شینون هال (Shannon Hall) در مطلب منتشره در روزنامه The New York Times (امریکا) می نویسد، عطارد سیاره ای با چنین سطح داغی است که سرب در آنجا ذوب می شود. ولی، روزی می توان شرایط زندگی بر روی آن ایجاد کرد. راستی، شانس این موضوع زیاد نیست.
هفته گذشته، یک تئوری جدید در مجله گزارش های علمی(Scientific Reports) بر اساس یکی از ویژگی های این سیاره نزدیک به خورشید، یعنی ریلیف نامنظم آن منتشر شد. منظره عطارد ناهموار، نامنظم است و دارای شکست های زیادی است و از سنگ های درزدار، قله هایی با ارتفاعات بسیار متفاوت و دهانه های متلاشی تشکیل شده است.
دبورا دومینگوی (Deborah Domingue) که در انستیتوت سیاره شناسی توسون کار می کند، گفت: "تصور کنید که کودکی روی انبار خشت ها پرتاب کند و به این فکر کنید که چه نوع بی نظمی ایجاد خواهد کرد".
تقریباً نیم قرن، دانشمندان معتقد بودند که هرج و مرج در روی عطارد ناشی از زمین لرزه هایی است که پس از برخورد یک شهاب عظیم بر روی این سیاره رخ داده است.
ولی یک مطالعه جدید به رهبری همکار دوکتور دومینژ الکسیس رودریگز (Alexis Rodriguez)، این نظرات را رد می کند. این نشان می دهد که چنین زمینی در نتیجه برخورد عطارد با شهاب نمی تواند تشکیل شود، زیرا شکل گیری آن دو میلیارد سال پس از تشکیل دهانه در نتیجه برخورد رخ داده است.
اما دوکتور هاین معتقد است که در این حالت صحبت کردن در مورد آب به سختی ممکن است. یگانه احتمال این است که این آب با سنگ در ارتباط باشد.
وی گفت: "ممکن است فعالیت های موقت آب در سیاره وجود داشته باشد، اما من فکر نمی کنم که این مخازن عظیم آب و دریاچه های زیرزمینی یا چیزهای مشابه باشد."
اما فرضیه وجود آب در سیاره ای مانند عطارد کلید یافتن زندگی در کل کهکشان را فراهم می کند. ستاره شناسان هزاران سیاره را در مدار ستاره های دیگر کشف کرده اند و برخی از آنها بسیار شبیه به عطارد هستند.
دوکتور رودریگز گفت: "اگر این اتفاق در اینجا رخ می داد، می توانست در جای دیگری نیز اتفاق بیفتد."