به گفته او، در کشورهای اتحادیه اروپا پس از پایان جنگ سرد، اکنون تعداد بیشتری از نیروهای امریکایی وجود دارد. و تعداد آنها همچنان در حال افزایش است: طی چند هفته، بزرگترین تمرینات Defender 2020 طی 25 سال اخیر آغاز می شود و 20 هزار سرباز و افسر دیگر نیز از آنسوی اقیانوس منتقل می شوند. توجه خوانندگان را به مطلب «ریا نووستی» در مورد این مانورها جلب میداریم.
چهل هزار کلاه آهنی
مرکز تدارکات تمرینات Defender 2020 که در ماه مارچ برگزار می شود، آلمان خواهد بود. در پایان جنوری، هزاران سرباز امریکایی به بلجیم، فرانسه و هالند می رسند. مانورها با حضور 18 کشور ناتو در قلمرو ده ایالت برگزار می شود. درمجموع، ایالات متحده 37 هزار سرباز و افسر را برای تمرینات اختصاص می دهد و تعداد کل نیروهای نظامی از 40 هزار فراتر خواهد رفت.
در پیمان اتلانتیک شمالی در مورد احیای تمرینات سالانه REFORGER که از سال 1969 تا 1993 در اروپا برگزار می شد، صحبت می کنند. هدف اصلی آنها تأیید توانایی ناتو در استقرار سریع نیروها در آلمان غربی بود که در صورت جنگ با بلوک ورشو ضروری بود. در تمرینات REFORGER هربار عملیاتی انتقال نیروهای امریکایی از آنسوی اقیانوس انجام می شد. در بزرگترین مانور REFORGER-88 در آلمان، یک گروه اردو با 125 هزار نیرو مستقر شد.
قوماندان اردوی ایالات متحده در اروپا، تورن جنرال كریس كاوولی به ژورنالیستان معلومات داد: "تا حدودی، این تمرینات پیچیده تر از REFORGER خواهد بود. ما نمی دانیم چه زمانی جنگ آغاز خواهد شد. این بار ما نیروهای عظیمی را به این قاره منتقل می کنیم که باید در بسیاری از کشورها مستقر شوند. ما نمی دانیم که ما با کی مقابله خواهیم کرد و در برابر کی دفاع خواهیم کرد".
کاوولی حیله گری میکند. سمت گیری ضد روسی Defender 2020 آشکار است. بخش اعظم نیروهای امریکایی در کشورهای بالتیک و پولند - درست در نزدیکی مرزهای روسیه- مستقر خواهند شد. طبق سناریوی این رزمایش ها، اشغال میدان توسط "یک کشور متجاوز" و نگهداری آن تا نزدیک شدن نیروهای اصلی نیروهای اعزامی پیش بینی می شود.
در غرب، مانند گذشته داستان های ترسناک درباره "تهدید نظامی روسیه" بر سر زبان ها است. وزارت امور خارجه روسیه در دسامبر سال گذشته خبر داد: "ما به تعدادی از نشریات رسانه های غربی توجه مبذول میداریم، نویسندگان آنها ترس های"جدی" را در مورد تهدید امنیتی برای کشورهای عضو ناتو که گفته می شود از کالینینگراد روسیه ناشی میگردد، تحریک می کنند. رسانه های غربی به شیوه ویژه آنها چهره «متجاوز روسیه» را تبلیغ میکنند. تعدادی از نشریات اظهارات جنرال جف هریگان، قوماندان نیروی هوایی ایالات متحده در اروپا در مورد برنامه پنتاگون برای شکستن طرح "چند لایه" در باره درهم کوبیدن قوای دافع هوای منطقه کالینینگراد در صورت "حمله روسیه به کشورهای بالتیک" نقل می كنند. در عین حال بر این واقعیت که بهبود توانایی های نظامی در سرزمین یادشده فقط به خاطر حفظ توازن قوا صورت می گیرد، چشم پوشی میشود.
به عقیده کارشناسان، اگر حوادث مطابق منفی ترین سناریو انکشاف یابند و ناتو با تمام توان بر کالینینگراد حمله ور شود، دیر یا زود این شهر احتمالاً سقوط خواهد کرد. البته به شرط آنكه روسیه از تسلیحات هسته ای تاكتیكی استفاده نكند یا نیروهای ذخیره را سوق نکند. اما در هر صورت، مهاجمان متحمل خسارات غیرقابل قبول خواهند شد.
آخرین اخبار وزارت دفاع روسیه در این مورد گواهی میدهد. براساس معلومات مورخ 22 جنوری این وزارت، نظامیان قطعات راکتی مستقر در بوریاتیا بار دیگر مهمات ویژه را به منطقه شرطی ارسال کرده اند. هدف اصلی آموزش - تمرین کردن اقدامات پیچیده واحدهای ترانسپورتی با خدمه موترهای حامل مجتمع های «ایسکندر- ام» بود.
به گفته کارشناسان بلوگ مرکز تحلیل استراتژی ها و تکنالوژی ها ، این پیام از وزارت دفاع را می توان اولین تأیید رسمی حضور کلاهک هسته ای در مجتمع های اوپراتیفی - تاکتیکی Iskander-M دانست. استقرار چنین مجتمع ها در منطقه کالینینگراد از اهمیت استراتژیک برای توانایی دفاعی کل کشور برخوردار است. آنها در غرب این را بسیار خوب می فهمند.
در وزارت امور خارجه روسیه اخیراً اعلام داشتند: "كشورهای ناتو دائماً حضور نظامی خود را در نزدیكی مرزهای ما افزایش می دهند و مصروف کار افزایش انتقال نیروها به جبهه شرقی هستند. شدت تمرینات که سناریوی آنها آمادگی هدفمند برای منازعه بزرگ مقیاس به خاطر می آورد، افزایش می یابد. توسعه بخش اروپایی سیستم دفاع راکتی ایالات متحده و ناتو ادامه دارد" .
وزارت امور خارجه یادآور شد: مسکو بارها در مورد تقویت زیرساخت های نظامی ناتو در نزدیکی مرزهای روسیه، به ویژه با توجه به استقرار سیستم های امریکایی Aegis Ashore که می تواند هم برای پرتاب راکت های دفاع هوایی و هم راکت های بالدار با برد متوسط استفاده شود، ابراز نگرانی نموده است.