به گزارش اسپوتنیک، popmech.ru می نویسد، دانشمندان روش جدیدی را برای مقابله با معتادان مواد مخدر ایجاد نموده اند: حالا آنها می توانند با پیوند میکروچیپ در مغز معتادان 'آنها' را از مرگ نجات دهند.
هیرود باخالتر معتاد به مواد افیونی است. او قادر نیست به تنهائ در مقابل مواد مخد پیروز شود و فقط به تکنالوژی چشم امید دوخته است. از این گذشته، دکتوران به او گفتند كه دوختن میکروچیپ در مغز او می تواند وی را از تاثیر مواد مخدر نجات دهد. او حین که 15 سال داشت معتاد به ادویه مُسکن شد. احساس استفاده از مواد بیدردی در ذهن او تقویت یافت، تا اینکه به مواد مخدر معتاد گردید، که حتی در 33 سالگی به هروئین معتاد شد. خوشبختانه؛ حالا چنین امراض تحت تحقیق انستیتوت نوروبیولوژی راکفلر قرار دارد.
در ماه نوامبر، انستیتوت، تحقیقات کلینیکی با استفاده از تحریک عمیق مغز در مریضان مبتلا به اختلالات مرتبط با مواد افیونی مقاوم به علاج را آغاز کرد که هیرود باخالتر ، ستاره سابق مکتب فوتبال، اولین مریض این انستیتوت در ایالات متحده بود.
تکنالوژی "سایبرگیزاسیون" برای علاج معتادان، شبیه چیزی است که ما آن را ضربان ساز می نامیم، که برای معالجه نارسایی قلبی و صرع استفاده می شود. چنین چیپ ها به قلب نه، بلکه فقط در مغز پیوند میگردند.
این چیپ بخاطر برقراری تعادل، از توازن های مغز برای ارسال سیگنال های الکتریکی به مغز استفاده می گردد. آن را در زیر جمجمه قرار داده و به باتری زیر کربن متصل می شود. سیگنال های الکتریکی ارسال شده از طریق میکروچیپ، دوپامین، هورمونی را که هوس بیمار برای مواد مخدر است، ترمیم می کند تا حدی که نیازهای معتاد قسماً تنظیم میشود.
این عملیات جراحی با برش کوچک پوست در قسمت پیشروی مغز شروع می گردد، سپس سوراخی در استخوان ها ایجاد می شود و از طریق آن دکتوران در جمجمه بیمار سیم های تحریک کننده را در ناحیه مراکز لذت مغز معتاد جابجا می کنند.
علی رضایی ، محقق اساسی تحقیقات کلینیکی گفت: "ما طرفدار مداخله در مغز بیماران بیستیم، اما برای افرادی که شکست خورده اند. نمی نوانند به تنهائی پیروز شوند، بسیار ضرور می باشد".
رضائی اظهار داشت که او این آزمایش را گامی به سمت سایبریزاسیون نمی داند ، زیرا هدف آنها افزایش تعداد معتادان با چیپ نیست.
دکتوران پول مصارف مراحل علاج معتادین را محاسبه کرده 75 هزار دالر ارزیابی نموده اند.
*سایبورگ به انگلیسیCyborg)) کوتاه شدهٔ سایبرنتیک به انگلیسیCybernetic)) و ارگانیزم به انگلیسی (Organism) ، یک موجود با هر دو اجزای ارگانیک و مکانیکی است. این واژه در سال 1960 زمانیکه مانفرد کلاینز و ناتان اس. کِلِین آن را در یک مقاله در مورد مزایای استفاده از سیستم‌های خود تنظیم انسان و ماشین در فضای بیرونی استفاده کردند ابداع شد.
شروع خلقت سایبورگ زمانی آغاز شد که تعامل انسان و رایانه (HCI) پدید آمد