به گزارش اسپوتنیک، خلیفه حفتر قوماندان عمومی اردوی ملی لیبیا از آغاز درگیری و پیشروی به سوی شهر طرابلس خبر داد و از نیروهای خط اول خواست تا به قواعد درگیری پایبند باشند.
ناظرین تحولات لیبیا نگران هستند که ممکن این جنگ باعث تشدید بحران در روابط بین مصر و ترکیه در مساله لیبیا و حتی درگیری های نظامی مستقیم یا غیر مستقیم شود. زیرا دولت وفاق به رهبری فایز السراج با امضای توافق بحری با همتای ترکی خود، مدیترانه شرقی سرشار از گاز را میان دو کشور تقسیم کرده است.
اما سوال اساسی این است در صورت که دولت وفاق به ریاست فایز السراج از رجب طیب اردوغان رئیس جمهوری ترکیه که متعهد به حمایت از آن شده، کمک بخواهد، در آن صورت، مصر و امارات که حامی اصلی جنرال حفتر هستند چه واکنشی را نشان خواهند داند؟
آیا طیارات جنگی، کشتی های پر از سرباز و مهمات ترکیه که عازم بنادر لیبیا است، مورد هدف قرار خواهند گرفت یا خیر؟
التهاب میان مصر و ترکیه پس از پیشروی نیروهای ارتش ملی وابسته به جنرال خلیفه حفتر در طرابلس و بمباران مناطقی از بندر مصراته (محل عبور تجهیزات نظامی ترکیه)، توسط طیارات مصر آغاز شد.
رجب طیب اردوغان رئیس جمهوری ترکیه با اعلام آمادگی اعزام نیرو و ارسال تجهیزات نظامی به لیبیا با عث خشم کشورهای حامی حفتر مانند مصر، امارات، روسیه و فرانسه شد.
دولت الوفاق به ریاست سراج ارتش نیرومندی ندارد و تکیه بر جنبش های اسلامی مسلح طرابلس و مصراته دارد. اما دارای مشروعیت بین المللی است که با توجه به پیشروی حفتر و افزایش دایره ائتلاف جدید مخالف ترکیه در مدیترانه شرقی مانند یونان، قبرس، مصر ،اسرائیل، اردن، ایتالیا و تشکیلات خودمختار فلسطین با چتر تأسیس "انجمن گاز مدیترانه شرقی" که ترکیه را کنار گذاشت و با پیوستن سوریه و لبنان بدان مخالفت کرد، ائتلافی که ظاهرش گازی و باطن اش نظامی است، در حال کمرنگ شدن است.
اردوغان نیز نسبت به این ائتلاف که کشورش را محاصره کرده، احساس خطر می کند به ویژه که کشورهایی مانند یونان، مصر و اسرائیل؛ دشمنان اصلی این کشور، عضو آن هستند. از اینرو ترکیه در 27 نوامبر گذشته در استانبول با سراج چندین توافق نظامی و بحری را امضا کرد که موجب تشدید بحران و متحد شدن دشمنان ترکیه شد و یونان را به اخراج سفیر لیبیا وادار کرد.
لیبیا منتظر جرقه ای برای آغاز جنگ دوم است که شاید نسبت به جنگ اول خشونت آمیزتر باشد، زیرا اعلام آغاز حمله به مرکز طرابلس پایتخت لیبیا توسط حفتر و نیروهایش، شاید در صورت عدم مقابله شکست بزرگی برای ترکیه و هم پیمان انش و وحدت دولت لیبیا زیر پرچم جنرال حفتر باشد. به گمان ما اردوغان این شکست را نخواهد پذیرفت و هم پیمان انش را کنار نخواهد گذاشت و بعید نیست در حمله ای مشابه به همتای خود در شمال سوریه، نیروها و وسایط زرهدار به طرابلس و مصراته اعزام کند.
مصر شاید تانک ها، تجهیزات نظامی، طیارات و کشتی های برای حمایت از هم پیمان خود حفتر در مقابله با دولت الوفاق (که رسانه ها آن را تحت تسلط گروه های اسلامی تندرو به ویژه جنبش اخوان المسلمین می دانند) به لیبیا ارسال کند. اما بعید است که دولت السیسی نیروهای خود را اعزام کند مگر اینکه آخرین گزینه اش باشد.
اردوغان اظهار داشته است که نمی خواهد لیبیا به سوریه دیگری تبدیل شود و السیسی نیز با اشاره به راهکار نظامی، پیش بینی می کند، طی 6 ماه آتی راهکار فراگیری برای برون رفت از بحران لیبیا وجود داشته باشد. اما حوادث گویای این است که جنگی به نیابت از مصر و ترکیه در خاک لیبیا شروع خواهد شد اگر شعله ور شود از جنگ سوریه بسیار خطرناکتر است.
مردم لیبیا بهای جنگ اول را با جان و مال خود و تبدیل کشورشان به دولتی شکست خورده و آواره شدن نیمی از جمعیت آن به کشورهای مصر، تونس و الجزائر دادند، بدون شک کسانی که استوار در لیبیا باقی بمانند هیزم جنگ دوم خواهند شد.
پیمان ناتو نیز پس از سرنگونی دگروال معمر القذافی، پشت این کشور را خالی کرد و آنها را با شبه نظامیان ای که امنیت و ثباتش را متزلزل کرده بودند و نیروهای منطقه ای که فقط به فکر منافع خود هستند، تنها گذاشت.
اما سوال مهم این است، آیا مصر که هم اکنون درگیر مساله مهمی چون سد النهضه در اتیوپیا است، در لیبیا خواهد جنگید؟ و ترکیه که هنوز درگیر جنگ سوریه است و از هر سو با دشمنانش محاصره شده، در جنگ دیگری با فاصله چندین کیلومتری از خاک خود آغاز خواهد کرد؟
ما هم اکنون در آستانه شروع جنگ گاز هستیم که اولین شراره های آن شاید در طرابلس لیبیا بر افروخته شود و شاید به بی ثباتی همه کشورهای اتحادیه مغرب و ترسیم دوباره نقشه های شرق مدیترانه منجر شود و بعید نیست، درست مانند آنچه برای عراق صدام حسین در کویت اتفاق افتاد؛ هدف ترکیه باشد.
به اعتقاد ما، جنرال حفتر پس از دریافت چراغ سبز از مصر، امارات، فرانسه و روسیه و نادیده گرفتن امریکا؛ اولین مرمی را برای تسلط کامل بر طرابلس فیر خواهد کند. اما اردوغان هم آمادگی دارد.