fرخی از کارشناسان و تحلیلگران به این باور اند که گفتگوهای صلح، در بهبود اوضاع فعلی افغانستان تأثیری بر جای نگذاشته است.
آیا پیشرفت واقعی در این مذاکرات به وجود خواهد آمد؟
احمد شاهین رئیس حزب اعتماد دموکراتیک به خبرنگار اسپوتنیک می‌گوید که بیشتر مردم امریکا بودن نیروهای امریکایی و ناتو را در افغانستان حمایت نمی‌کنند و از سوی دیگر گفته اند که جنگ در افغانستان برای امریکا گران تمام شده است، و حضور نیروهای ناتو منافع روسیه را نیز تهدید می‌کند.
«دلیل اینکه چرا گفتگوها به درازا کشید اینست که هردو طرف منافع شخصی خود را در نظر می‌گیرند».
به باور این کارشناس موضوع دیگری که می تواند روی مذاکرات صلح افغانستان تاثیر بگذارد، موافقت کشورهای منطقه‌ای و غیر منطقه‌ای با امریکا است و همچنان واکنش این کشور در پروسه مذاکرات میان خلیلزاد نماینده ویژه امریکا برای صلح افغانستان با طالبان می‌باشد.
وی همچنان افزود اقداماتی که امریکا برای صلح افغانستان روی دست دارد باید کشورهای مانند روسیه، چین، ایران و دیگر کشورهای بزرگ که در روند صلح افغانستان نقش بازی می‌کنند توافق نمایند.
رویکرد مذاکرات با طالبان به عنوان یک طرف مسلح در افغانستان که عامل اساسی بحران که حتا پیچیدگی ماموریت نیروهای ناتو در افغانستان است، به گونه است که این راهبرد مسائل بزرگ منطقوی و استراتیژیک منطقوی را در مهتوای خود دارد.
این کارشناس افزود:
«با اطلاعات نشر شده که خلیلزاد گفته است، که برخی از سران طالبان برای حضور نیروهای خارجی در افغانستان پس از گفتگوهای صلح توافق دارند، اما برخی از رهبرانی که به نهو زیر تاثیر پاکستان و سیاست جهانی چین، ایران، وسیاست روسیه قرار دارند، آنها مخالف حضور سربازان نظامی امریکا در افغانستان هستند».
به باور وی این مورادی‌ست که موارد گفتگوهای صلح را پیچیده ساخته که واکنش ترامیپ رئیس جمهور امریکا را با خود نیز داشته است که نشان میدهد که آنها متحد به برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در این کشور هستند و شدت گرفتن کمپاین‌های انتخاباتی یکی دیگر از این موارد نام برده شده است
این در حالی است که هنوز هم توافق طالبان و امریکا بر سر صلح نهایی نشده است.
این کارشناس افزود:
«در عین حال ماموریت خلیزاد را چندپارچگی طالبان نیز زیر سوال برده است که ملا رسول و ملا منان نیازی از سران طالبان علیه ملا عیبت‌الله نیز موضوع خود را اعلام کردند که چالش خلیلزاد را میتواند دشوار بسازد. آنچه که به عنوان روند مذاکره و گفتگوها میان خلیلزاد و طالبان در این 10 دوره مورد بحث قرار گرفته اما سهولت های است که این ادعای خلیلزاد را ثابت می‌کند، اما نظر به پیشرفت صلح و پایان دادن جنگ خونین افغانستان و هزینه بردار و از سوی دیگر عدم اعلام آتش بس دایمی و عدم اعلام هیأت مذاکره کننده کابل با طالبان و همچنان روشن نبودن موضوع طالبان در مورد گفتگوی مستقیم شان با دولت افغانستان، مواردی است که ادعاهای خلیلزاد را در رابطه به پیشرفت گفتگوها برهم میزند».
شیوای شرق کارشناس أمور سیاسی در حالی که از خوشبینی‌ها سخن می‌گوید، تصریح کرد:
«نسبت به دوره‌های قبلی خوشبینی ها در این دوره گفتگوها بیشتر بوده، و باید به صلح دایمی خوشبین باشیم. البته باید گفت که صلح که در نبود گروه‌های محافظ صلح بین‌المللی شکل نگیرد این خوشبینی برهم خواهد خورد، و این به مفهوم برگشت طالبان و اضاع پس از نشست بن افغانستان تلقی خواهد شد»
آقای شرق افزود که در منشور سیاسی که طالبان با امریکایی‌ها به امضا می‌رساند اگر آتش بس ذکر نشده باشد، اعلام آتش بس از سوی طالبان مورد بعدی خواهد بود.
این در حالی است که گفته شده است که کشورهای ایران، چین، روسیه به عنوان شاهدین این منشور حضور خواهد داشت اقدامات عملی و گام‌های عملی به سمت مذاکره سازنده فراهم خواهد شد اما باید دیده شود که این گفتگوها چی محتوای را با خود همراه خواهد داشت.