اسپوتنیک به نقل از تسنیم، دو قدرت در نبرد سرنوشت‌ساز طرابلس در حال حاضر حضور دارد که هر کدام‌شان ادعای پیروزی می‌کند؛ نخستین قدرت، جنرال حفتر است که از حمایت سعودی، امارات، مصر و فرانسه برخوردار است و دومی دولت وفاق ملی، که از سوی جامعه جهانی به رسمیت شناخته شده، و از حمایت قطر، ترکیه و ایتالیا و دیگر گروه‌های اسلام‌گرای در لیبیا، از جمله نیروهای قدرتمند و سازمان‌یافته «مصراته» برخوردار است.
واضح است، نیروهای حفتر، که از شرق عازم شده‌اند، در تحقق اهداف‌شان یعنی سیطره سریع و مورد انتظار بر پایتخت با مشکلاتی مواجه می‌شوند هر چند این نیروها پیشروی‌هایی در منطقه کوهستانی و ناهموار «غریان» در جنوب پایتخت حاصل و به سمت حومه پایتخت حرکت کرده‌اند و بر میدان هوائی بین‌المللی و متروکه طرابلس سیطره یافته و فرودگاه «معیتیقه»، که تحت کنترل دولت وفاق است را تعطیل کرد‌اند. نیروهای شبه‌نظامی مصراته، که ماهیتی اسلامی دارند و تحت حمایت قطر، ترکیه و جنبش اخوان‌المسلمین هستند، یک تعداد قطعات خود را غرض مقابله با جنرال حفتر به پایتخت اعزام کرده‌اند.
جنرال حفتر، که سخنگوی آن یعنی «احمد المسماری» اعلام کرد که نیروهایش بر 95 درصد از چاه‌ها و میادین نفتی در لیبیا سیطره یافته‌اند، می‌توانست در کنفرانس غدامس از موضع قدرت به دلیل سیطره‌اش بر بخش اعظمی از مناطق لیبی مشارکت کند ولی او گزینه نظامی را انتخاب کرد با این زعم که، اهالی طرابلس، که از هرج و مرج خونین شبه‌‌نظامیان رنج می‌برند، همچون اهالی «فزان» از او و نیروهایش استقبال خواهند کرد. در حالی‌که فزان و طرابلس با هم تفاوت دارند.
جنرال حفتر می‌خواهد رویای تاریخی‌اش یعنی ریاست‌جمهوری بر لیبیا، ولو به مدت یک روز، را محقق کند و از رقیبان اسلام‌گرایش و هواداران اخوان‌المسلمین انتقام بگیرد؛ چرا که تمامی پیشنهادات را که در چارچوب حل و فصل سیاسی به او مطرح شد وی را از تحقق این هدفش محروم می‌کند و آینده‌اش را تنها در سمت‌های قوماندان اردو یا وزیر دفاع محدو می‌کند. حفتر این پیشنهادها را رد می‌کند و حتی در آینده نزدیک نیز با انها مخالفت خواهد کرد.
مهم‌ترین تحول در صحنه لیبیا پرواز غافلگیر کننده جنرال حفتر به قاهره در روز یکشنبه(دیروز) و دیدارش با «جنرال عبدالفتاح السیسی» رئیسجمهوری مصر- که بزرگ‌ترین حامی حفتر و بارزترین دشمن اخوان‌المسلمین و اسلام سیاسی است- در کاخ «الاتحادیه» در قاهره است.
جنرال حفتر از دوستش، السیسی خواستار حمایت نظامی مستقیم برای پایان دادن به وضعیت بن‌بست کنونی در طرابلس و سرعت بخشیدن به روند دستیابی به نتیجه اقدام نظامی، شده است.
رئیسجمهوری مصر، که درخواست سعودی و امارات برای اعزام نیروهای مصری برای مشارکت در جنگ یمن را رد کرد، چه‌بسا در پاسخ مثبت دادن به درخواست مشابه حفتر مردد باشد. ولی لیبیا، کشور همسایه مصر، یمن نیست که بزرگ‌ترین خونریزی نظامی در تاریخ مصر را در سال 1967 ثبت کرد. لیبیا، بارزترین ستون در هرگونه استراتژی مصر برای حظ امنیت و ثباتش محسوب می‌شود.
تنها موضوع روشن، حامیان حفتر عربستان سعودی، امارات و مصر هستند. تعجب‌آور نبود اگر جنرال لیبیایی از استقبال «رهبران» از جمله «سلمان بن‌عبدالعزیز» پادشاه سعودی و ولیعهدش در جریان سفر اخیرش به ریاض در ماه گذشته مواجه شد و با استقبال ریاض از حمله به طرابلس، مسلح از عربستان بازگشت.