شین ای در مقاله خود در نشریه گوانچه (چین) در ادامه می نویسد، ایالات متحده مدت زمان طولانی در قله جهان قرار داشت. اگر آنها تمرکز بر مفاد را ادامه دهند و توانایی ایجادنمودن مفکوره های نو را از دست دهند، پس تعویض از قبل تعیین شده تاریخی رخ خواهد داد که از قدرت انسان خارج است.
پنج ماه قبل در وضع مشابه دو طیاره نو سقوط نمودند. در نتیجه تمام مسافرین کشته شدند و حالا «بوئینگ» شاه هوا که به زحمت بر پا ایستاده، نمی داند که نسبت به حملات به سوی او که از همه توقعات بالاتر اند، از خود چگونه واکنش نشان دهد.
در آن روز، وقتیکه سقوط طیاره در ایتوپیا رخ داد، رئیس عمومی کمپنی در تویتر به اشخاص سومی ابراز همدردی مینمود، به خاطر اقارب کشته شدگان دعا میکرد و به تحقیقات حادثه کمک تخنیکی مینمود. ولی بعد از آن که در جهان موج ممنوع ساختن پروازها بوجود آمد، در حدود یک هفته تویتر او خاموش بود. اطلاعات نو که در آنها 11 بار کلمه «امنیت» یاداوری شده بود، فقط بعد از آن بوجود آمد، وقتیکه اولین معلومات از جعبه سیاه بدست آمد. اما مردم معذرت خواهی و جبران خساره انتظار داشتند.
«بوئینگ» — کمپنی ساده نیست. مانند آن که امریکایان «هواویی» را تجسم چین محسوب میکنند، «بوئینگ» را میتوان سمبول امریکا دانست. «بوئینگ» در هوانوردی مسلط بود، مانند آنکه امریکا — در جهان سلطه داشت. مردم در میدان های هویی تمام جهان طیارت «بوئینگ» را در نشست و پرواز می دیدند و آنها ناخودآگاه، و شاید کاملاً آگاهانه یگانه ابرقدرت جهان معاصر — ایالات متحده امریکا را به خاطر می آوردند.
شگوفانی «بوئینگ» با ترقی امریکا مربوط است. امریکا به مثابه ابرقدرت بر طیارت نسل سوم B-17 «قلعه پروازکننده»، B-29 «قلعه عالی» و B-52 «قلعه ستراتوسفیری» اتکا داشت. بر هیروشیما و ناگاساکی از طیاره «بوئینگ» B-29 بمب های اتمی پرتاب گردیده بودند. آسمان هند و چین را طیارات «بوئینگ» B-52 پر نموده بودند. به این ترتیب در قلوب بسیاری نسل ها چهره ستمگرانه امریکا نقش بسته بود. در سال 1956 مودل B-52 بوجود آمد که عصری سازی آن تمام جهان را با مشخصات تخنیکی خود حیرت زده ساخت. مانند B-53، «بوئینگ» 737 افسانه هوانوردی ملکی از لحظه بوجودآمدن آن در سال های 60 قرن ХХ و تا سال 2018 بود. تولید مسلسل «بوئینگ» 737 به 10 هزار طیاره رسید و سفارش 5 هزارا طیاره دیگر منتظر پیش پرداخت بودند. در سال 2000 «بوئینگ» 737 برای اولین بار در تاریخ به مودل طیارات مبدل گشت که مدت کلی پروازها در آن از 100 میلیون ساعت تجاوز نمود.
طی 50 سال از «بوئینگ» 737-100 تا مودل مشکل آفرین 737М8، طیارات این سلسله پیوسته بهبود می یافت و رقابت آن با «آیروبس ها» داغتر شده می رفت.
«بوئینگ» امریکا را در مسیر سلطه جهانی آن همراهی میکرد. حالا وقتیکه در خود «بوئینگ» پرابلم ها بوجود آمدند، مردم در نوبه اول نه به نوآوری های آن، نه به امنیت، استندردهای تکنالوژیکی و نه هم به کندی عملکرد آن توجه نمی کنند، مردم به این کمپنی عظیم نگاه میکنند که به مشکل خود را تغییر میدهد. اگر به پرابلم های مربوط به سیستم MCAS راساً بعد از سقوط طیاره کمپنی «لاین ایر» اندونیزیا توجه مبذول میداشتند، فاجعه طیاره ایتوپیا وجود نمی داشت.
روشن است که اگر حالا هیچگونه اقدامات قاطع صورت نگیرند، پس طیارات «بوئینگ» از آسمان بر زمین خواهند افتاد و ایالات متحده ناگزیر از تخت خود خواهند غلطید.
در سالهای 2018-2019 مردم با تفکر سلسله مطابقت های آتی: محبوبیت فلم «زمین سرگردان»، جسارت کمپنی «هواویی» در رویارویی با حکومت امریکا و همچنان ناکامی «بوئینگ»، مواجه گردیده اند. برای چین در حال ترقی، بشمول صنایع در حال انکشاف هوایی آن، چنین وضع هشدار میدهد. باید فعالانه به پیش، به نوآوری ها تلاش ورزید و بر دستیاب شده نباید آرام نشست و نباید از سستی کار گرفت.