آمدن بر سر کار بدون خوابیدن کافی – بدتر از حالت نیشه است

تحقیقات اخیر پوهنتون روچیرت نشان داده که خواب ناکافی میتواند مانع «تصفیه» مغز از مواد البومینی زهری گردد که هنگام فعالیت مغز طرشح میشوند و بر استعداد فکری ما اثر مینمایند.
Sputnik

دوکتور ستیفان گاییت (Stéphane Gayet)، استاد پوهنتون ستراسبورگ طی مصاحبه با نشریه Atlantico (فرانسه) معلومات داد که چگونه بی خوابی مزمن بر کیفیت مهارت های مسلکی تائثیر مینماید.

- "Atlantico": بی خوابی بطور کل چگونه بر مهارت های مسلکی ما تائثیر مینماید؟

— ستیفان گاییت: هر شخص میداند که تفاوت قابل ملاحظه بین آن، تا یک ساعت در یک وضعیت بدون خواب دراز کشید و خواب نورمال، وجود دارد. این همه با وضع استثنایی بدن و مغز مربوط می باشد که ما بنام خواب یاد میکنیم: این باعث استراحت به مراتب بیشتر، نسبت به استراحت ساده بدن میگردد. قبل از همه، خواب بدن را، نسبت به استراحت در حالت بیداری، بهتر آرامش می بخشد. برعلاوه این، خواب به احیای مغز بسیار زیاد کمک مینماید، چیزی که در دوران بیداری ممکن نیست.

قابل یاداوری است که خواب تسلسل سه تا شش دور با دوام از 60 تا 120 دقیقه می باشد و اینکه هر دور شامل خواب بطی و سریع مطابق انواع مختلف فعالیت مغز می باشد.

خواب بطی توسط امواج بطی الکتروفزیولوژیکی مشخص میشود. این شامل سه مرحله می باشد. بعد از مرحله گذار که چند دقیقه از حالت بیداری به حالت خواب طول میکشد، خواب سبک فرا میرسد. بعد از آن دوره خواب عمیق آغاز میشود که ده ها دقیقه طول میکشد. مصرف اکسیجن کاهش می یابد و میتابولیزم مغزی بطی میشود. تشنج عضلات تضعیف میشود، اما حفظ میگردد. هر مرحله خواب نقش خاصی ایفا میکند. خواب آهسته با سه مرحله آن آمادگی برای خواب سریع می باشد که مهمترین مرحله شمرده میشود.

در طول چند دهه اخیر تمایل کاهش زمان خواب، هم در بین نوجوانان، هم اطفال و بزرگسالان، مشاهده میشود. این همه نتیجه تغییر طرز زندگی می باشد. در هر صورت، انسان معاصر با چنین شیوه عملکرد با گذشت زمان بی احتیاطی و خودباوری نشان میدهد، چون کاهش زمان خواب بر موثریت روانی و فزیکی و همچنان وضع صحی تائثیر مینماید. کمی خواب توازن فزیولوژیکی بدن و مغز را با ضربه مواجه می سازد. ما همه شنیدیم که چگونه چند ماه قبل رهبر یکی از احزاب سیاسی در محضر عام در باره صحت رئیس جمهور نسبت کمی خواب ابراز هراس نموده بود.

خواب الودگی روزانه بر مهارت های مسلکی ما بدترین تاثیرات بجا می گذارد. به مقایسه مردم که 7 ساعت و 30 دقیقه می خوابند، آنهایی که از 6 ساعت و 45 دقیقه تا 7 ساعت و 30 دقیقه می خوابند، به 27% خطر به خواب رفتن هنگام تست خواب الودگی مواجه میگردند. کسانی که کمتر از 6 ساعت و 30 دقیقه می خوابتد، این خطر تا 73% افزایش می یابد. تاخیر در نشان دادن واکنش، واضحاً، با کاهش دقت مربوط می باشد. اگر مدت خواب تا 4 ساعت کاهش می یابد، پس چنین اثر بعد از چهار شب فرار میرسد.

البته، این کاهش امکانات روانی را میتوان تا اندازه توسط مواد تشویق کننده روانی (قهوه، چای، نیکوتین، ویتامین C و غیره) جبران نمود. ولی این تائثیر قسمی، ناهمگون و اکثراً تخیلی می باشد.

- کدام عواقب در موارد اکثر بی خوابی مزمن مشاهده میشوند؟

— با تفاوت از بی خوابی حاد، بی خوابی مزمن (همین اکثراً وضع خواب آلود روزانه را تعیین میکند) به جدی ترین عواقب منجر میگردد.

طوریکه معلوم است، بی خوابی مزمن به علت حوادث ترافیکی در راه ها مبدل میگردد: خطر به اندازه 70% در آنهایی افزایش می یابد، کسانی که کمتر از 6 ساعت می خوابند.

برعلاوه این، بی خوابی مزمن به اضافه وزن و مرض شکر نوع دوم و همچنان افزایش فشار خون منجر میشود. چندی قبل معلوم شد که بی خوابی سیستم مصوونیت بدن را تضعیف میکند و به پروسه های التهابی مزمن مساعدت میکند.

از کدام "داروها" باید اجتناب کرد و کدام وسایل به ما در تامین خواب نورمال کمک کرده میتواند؟ —

در تحقیقات یادشده ده اقدام در باره بهبود کمی و کیفی خواب ذکر گردیده اند.-

اول — بطور اعظمی باید از داروهای خواب آوار امتناع ورزید، چون خواب که آنها به بار می آورد، فزیولوژیکی نیست. برعلاوه این، امکان اعتیاد به آنها وجود دارد.

مورد دوم به قهوه و کوفیئین بطور کل مربوط میگردد. آن را باید کم نوشید و بعد از نیم روز باید از آن امتناع ورزید، چون اثرا ثانوی دارد و مدت زیادی از بدن خارج میشود.

سوم — باید از رنگ آبی در اتاق خواب که اثرات ناخوش آیند دارند، اجتناب نمود.

چهارم —  منظم بودن خواب: باید هر روز در موعد معین از خواب بیدار شد.

آمدن بر سر کار بدون خوابیدن کافی – بدتر از حالت نیشه است

پنجم به نقطه چهارم مربوط است و باید از خوابیدن اضافی در روز رخصتی اجتناب کرد. نقطه ششم به درک نمودن بدن خود و نیازمندی آن به خواب مربوط میگردد: برای محاسبه خواب لازم باید از روزنامچه خواب استفاده کرد.

هفتم به فعالیت بعد از نان شب مربوط میگردد: بعد از صرف نان شب باید به کار و فعالیت دلخواه و خوش آیند مبادرت ورزید، تا مغز را برای خواب آرام و مفید آماده ساخت.

هشتم — تنظیم خودی برای جلوگیری از قطع خواب: قطع نمودن زنگ تیلفون، رفع حاجات قبل از خوابیدن و امتناع از نوشیدن بیش از حد معایات در شام و همچنان الکول هنگام صرف غذای شبانه.

نهم به تمرین فکری مربوط میگردد، چون این باعث آرامش خاطر و خواب میگردد. در این مودر کتب زیاد وجود دارند و متخصصین میتوانند کمک نمایند.

دهم — اقدام کمکی: اگر شخص نمی تواند طوریکه لازم است، شبانه بخواب برود، پس خواب هنگام نیم روز میتواند کمک نماید.

آمدن بر سر کار بدون خوابیدن کافی – بدتر از حالت نیشه است

به این ترتیب، خواب پدیده تعویض ناپذیر و مهم حیاتی می باشد: این به هیچ وجه زمان به هدررفته شمرده نمی شود. با آن نباید شوخی کرد و به آن باید توجه نهایت جدی مبذول نمود. به این پدیده تا اندازه زیادی زندگی ما مربوط می باشد. در عین حال تمایل کاهش خواب باعث نگرانی میگردد و میتواند به مثابه مشکل صحی بررسی شود.

 

بحث و گفتگو