به گزارش اسپوتنیک به نقل از طلوع نیوز، محمد اشرف غنی، رئیسجمهور افغانستان امروز چهارشنبه در همایش ملی جوانان و صلح در کابل گفت که کلید صلح در افغانستان است به خاطری که حکومت برای صلح برنامه و نقشۀ راه دارد.
پیش از این زلمی خلیلزاد، نماینده ویژه ایالات متحده امریکا برای صلح افغانستان، نیز گفت که کلید صلح در دست افغانها است. اما این گفتههای او با واکنش سیاستگران کشور روبهرو شد و آنان گفتند که کلید صلح در کابل نه بل در پاکستان است.
امرالله صالح در واکنش به این اظهارات آقای زلمی خلیلزاد ابراز داشت: «شنیدم که گفته شد کلید صلح در کابل است. متاسفانه این یک ارزیابی بسیار سطحی است. ولی کلید صلح در راولپندی است نه در کابل».
آقای غنی گفت: «کلید صلح در افغانستان است، چون طرح، برنامه و نقشۀ راه برای صلح داریم، اما کلید جنگ در اسلام آباد، کویته و راولپندی است».
او گفت که هیچ فرد مسئول حق ندارد که بالای انتحار جمعی افغانستان صحه بگذارد و به گفتۀ او، در این مرحله حساس نمایندگی کردن از منافع ملی، تدبیر و حوصله میخواهد.
به گفتۀ آقای غنی، تجارب جهانی نشان داده است که پنجاه درصد پیمانهای صلح به جنگ شدیدتر مبدل شده اند و دلیل آن عجله دل صلح بوده است.
او گفت که نیاز است تا هدف صلح دوامدار از سوی مردم مورد تأیید قرار گیرد و صلح باید در روز روشن و به ارادۀ ملت انجام شود.
شماری از سیاستگران امریکایی گفته اند که حکومت امریکا با توافق روی چارچوب صلح مشروعیت حکومت افغانستان را زیر پرسش قرار داده است.
رئیسجمهور غنی در ادامه گفت: «اگر حکومت مشروع نیست، پس طالبان مشروعیت شان را از کجا به دست آورده اند و درحالیکه علمای جید اسلام در مکه و اندونیزیا گفتند که انتحار و کشتار افراد ملکی مشروعیت ندارد، پس منبع مشروعیت طالبان کجاست؟»
او گفت که مذاکرات حکومت با طالبان بدون قید و شرط است، اما به گفتۀ او صلح حکومت شرایط دارد.
آقای غنی گفت طالبان باید هم به ارادۀ مردم افغانستان احترام کنند و افزود که مسؤولیت او نگهداری از عزت مردم افغانستان است.
در همین حال، رئیسجمهور غنی در باره انتخابات ریاست جمهوری نیز سخن گفت.
او گفت که کمیسیونهای انتخابات اعتماد خود را از دست داده اند و اصلاحات گسترده در کمیسیونهای انتخاباتی به میان خواهد آمد و قوانین تعدیل خواهند شد.
او افزود: «میخواهم نتایج انتخابات ریاست جمهوری به گونۀ شفاف طی دو روز با مردم افغانستان شریک ساخته شود».