ایالات متحده میخواهند نظامیان خود را در افغانستان بطور قابل ملاحظه کاهش دهد؟ خروج امریکا از افغانستان بر جنگ در این کشور و منطقه چه تائثیر بجا خواهد گذاشت؟
ترامپ، ضمن پاسخ به این سوال در کابینه خود در تاریخ 2 جنوری، اظهار داشت:« ما چیزهای درست (به ارتباط افغانستان) انجام خواهیم داد. ما با «طالبان» (ممنوع در فدراسیون روسیه — تبصره مدیریت مسوول) و با بسیاری دیگران گفتگو خواهیم کرد. شما هند را یاداوری کردید. هند در آنجا است. روسیه در آنجا است. به کشورهای دیگر نگاه کنید. پاکستان در انجا است. آنها باید بجنگند». اما در رابطه به پلان خروج نیروها از افغانستان رهبر امریکا هیچ چیز مشخص نه گفت.
مرگبارترین سال
بعد از 11 سپتمبر سال 2001 امریکا در افغانستان عملیات نظامی آغاز کرد، تا رژیم طالبان را سقوط دهد و آن را به پناه دادن به سازمان تروریستی «القاعده» (ممنوع در فدراسیون روسیه — تبصره مدیریت مسوول) متهم ساخت. طالبان که در کشور در سال 1996 به قدرت رسیدند و شریعت را اعلام داشتند، با مداخله ایتلاف ضد طالبان به عقب نشینی مجبور شدند.
باوجود مداخله بین المللی، «طالبان» در حال حاضر تقریباً نیم خاک کشور را کنترول میکنند، در عین حال جنگ با تروریزم بازهم با تلفات انسانی همرا می باشد. در حال که، از یک طرف، مساعی ادامه دارند که متوجه آنند، تا طالبان را به دور میز مذاکرات با حکومت افغانستان بنشانند، دو طرف، ظاهراً، جنگ را تسریع کرده، تا مواضع شان را قبل از عقد ممکن صلح تقویت نمایند.
در پهلوی صحنه عملیات جنگی حملات انتحاری و اعمال تروریستی با استفاده از میکانیزم های ساختگی که «طالبان» و سازمان تروریستی داعش (ممنوع در فدراسیون روسیه — تبصره مدیریت مسوول) راه اندازی کرده، سال 2018 را به یکی از مرگبارترین سال برای مردم ملکی افغانستان مبدل ساخت.
مذاکرات با «طالبان»
حالا بسیاری از مبصرین سیاسی فکر میکنند که به جنگ که در افغانستان تقریباً 40 سال ادامه دارد، میتوان نه در صحنه نبرد، بلکه به دور میز مذاکرات، خاتمه بخشید. ابتکارات دیپلوماتیک متوجه «طالبان» در این اواخر نیز این نقطه نظر را منعکس می سازند. «طالبان» که دفتر خود را در قطر گشوده و با روسیه، امریکا و ایران به سطوح بلند در تماس می باشند، حالا به بازیگر شناخته شده بین المللی مبدل میگردند. «طالبان» که حتی با شخصیت های رسمی امریکا در تماس هستند، از پیشبرد مذاکرات با حکومت شناخته شده بین المللی کابل امتناع می ورزند و آن را «دست نشانده» می خوانند.
«طالبان» خروج همه نیروهای خارجی از کشور و برقراری اداره اسلامی مطالبه میکنند. و امریکا از این نگران است که افغانستان به کشور مبدل خواهد گشت، جای که سازمان های افراطی لانه های شان را ایجاد خواهند کرد.
معادن گرانبها
زمانیکه رئیس جمهور ترامپ در امریکا به قدرت رسید، معلومات راجع به این منتشر شدند که او را به ماندن در افغانستان برای مدت زمان نسبت موجودیت معادن مواد مفیده در این کشور راضی می سازند. گفته میشود که در پهلوی فلزات، مانند آهن، مس، طلا، در افغانستان ذخایر بریلیم که به مثابه ماده مقاوم حرارت برای طیارات، راکت ها و دستگاه های فضایی ضروری است، یورانیم و لیتیم ضروری برای تولید بطری ها، نیوبییوم که برای تولید مواد نیمه هادی استفاده میشود، وجود دارند. اما نسبت جنگ و عدم موجودیت شبکه اقتصادی اکثریت این منابع استخراج نمیشوند.
در پشت مساعی روزافزون در جهت حل صلح آمیز منازعه در افغانستان، ممکن، همچنان هدف — سهلترساختن دسترسی بر منابع منرالی ضروری به نفع صنایع جهانی — قرار داشته باشد. و بیانات راجع به اینکه ایالات متحده تعداد نظامیان خود را در افغانستان دوبرابر کاهش میدهند (حالا تعداد آنها 14 هزار نفر است)، تهدید حادشونده تروریستی، نگرانی به ارتباط اینکه خلای که بوجود می آید، به نفع گروه های تندرو می باشد، — در این زمینه تمام توجه را به افغانستان مبذول میدارد.
تهدید پناهجویان
برعلاوه این، اخیراً آژانس «رویتر» (Reuters) خبر راجع به این منتشر ساخته که خروج نظامیان امریکایی از افغانستان کشورهای منطقه را نسبت سرازیرشدن سیل پناهجویان نگران می سازند. در ماه گذشته سلیمان سویلو وزیر داخله ترکیه اعلام داشت که تعداد پناهجویان افغان که در ترکیه بازداشت شده، به 96 هزار نفر رسیده و 30 هزار نفر دوباره به کشور شان فرستاده شده اند.
سیر انکشاف حوادث نشان میدهند که افغانستان در سال 2019 یکی از موضوعات مهم خواهد بود.
ترکیه با افغانستان روابط دیرینه تاریخی و فرهنگی دارد، در کابل نظامیان ترکیه قرار دارند و کشور ما درها را بروی هزارن پناهجوی افغان گشوده است. به این ارتباط حوادث در افغانستان به ترکیه، مانند حوادث در سوریه، رابطه نزدیک دارند.