اغلب علاقه‌مندان خال‌کوبی جوانان استند. جوانانی که با تحمل درد، دوست دارند از قافله‌ی مد و فیشن عقب نمانند و دست و گردن و سینه‌ی خود را خالی‌کوبی کنند.
از حرف اول یا آخر نام معشوقه گرفته تا تصویر حیوانات و قلب تیرخورده و ده‌ها تصویر دیگر، بازار گرم دارند و همین‌طور علاقه‌مندان بیشمار. در کشور که مردم آشنایی زیادی با چنین پدیده‌ها ندارند، خال‌کوبی موافقان و مخالفان بیشمار دارد.
محمد موسوی مالک یک سالون خال‌کوبی در کابل است. او هفت سال در ارتش افغانستان به عنوان بریدمل وظیفه اجرا کرد و در ولایت‌های دوردست این کشور در برابر مخالفان دولت جنگید. محمد پس از هفت سال ارتش را ترک کرد و به ایران رفت. در آنجا دوره‌های آموزشی خال کوبی را فرا گرفت و حالا در کابل مصروف کار است.
او می‌گوید، بیشتر علاقه‌مندان خال‌کوبی جوانان استند و در کنار این، دخترخانم‌ها نیز علاقه دارند که خال کوبی کنند:
«بیشتر جوانان و نوجوانان و همین طور خانم‌ها علاقه مند تتو استند و طرح‌ها و ایده‌های خود را با ما شریک می‌کنند و خال‌کوبی می‌کنند».
با این همه، در جامعه سنتی افغانستان تتو یا خال‌کوبی مخالفان زیاد دارد. یک جمع این کار را تقلید از جامعه غربی‌ها می‌دانند و این کار را خلاف آموزه‌های اسلامی عنوان می‌کنند.
محمد موسوی می‌گوید، در کنار این که حتا پدرش مخالف حرفه‌ی او است، روزانه ده‌ها پیام از طریق فیس‌بوک و انستاگرام دریافت می‌کند و او را تهدید می‌کنند::
«با افراطی‌های مذهبی بسیار با مشکل روبرو استیم. حتا پدرم مخالف کارم است. کسانی هم هستند که روزانه از طریق فیس‌بوک و انستاگرام پیام می‌فرستند و تهدید می‌کنند که ما کار شما را بر هم می‌زنیم».
اما او می‌گوید، به این کار علاقه دارد و این تهدید‌ها نمی‌تواند مانع کارش شود.
عزیزالله نوجوانی‌ست که برای خال‌کوبی به این سالون آمده است. عزیزالله می‌گوید، هرکس طرح و ایده‌ی مشخص خود را دارد و هر خال‌کوبی یک پیام دارد:
«هرکس طرح و ایده‌ی خود را دارد. من دوست دارم طرح که برایم مهم است و یک پیام دارد را خال‌کوبی کنم».
تتو یا خال‌کوبی — به شکل مدرن آن — با آن که مد تازه در افغانستان است، با آن جوانانی زیادی علاقه‌مند به این مد استند و رفته رفته میان جوانان جا باز می‌کند.