این مدنیت که همچنان بنام هراپا شهرت داشت، یکی از اولین مدنیت های در ردیف مدنیت های مصر و بین النهرین بود، اما در عین حال یکی از مدنیت های کثیرالعده بود.
طوریکه EurekAlert خبر میدهد، نمایندگان آنها شهرهای را با معماری پیچیده اعمار کرده بود، سیستم کانالیزاسیون را قبل از عهد روم قدیم ایجاد کرده بودند و تجارت را در فواصل زیاد با محلات مسکونی در بین النهرین توسعه بخشیده بودند.
ولی در حدود 1800 سال قبل از میلاد مردم آن شهرها را ترک کردند و به محلات مسکونی کوچک در دامنه های کوه های همالیا نقل مکان نمودند. به عقیده دانشمندان، تغییرات اقلیمی به علت اساسی این پدیده مبدل گشتند که باعث از بین رفتن تدریجی بارش های موسمی تابستانی و تشدید زمستانی گردید و هراپا را به رفتن از دره مجبور ساخت.
برای انکه به چنین نتیجه رسید، محققین رسوبات در کف اقیانوس در نزدیک سواحل پاکستان مطالعه کردند، جای که فوسیل های پلانکتون ها قرار دارند که تیوری راجع به تغییرات رسوبات موسمی را ثابت می سازد که در آن وقت رخ داده که هراپا را به عدم امیدواری به وفور آب در دره و استفاده از باران ها در دامنه کوه های همالیا مجبور ساخته بود. به گفته دانشمندان، «نسبت بارش های غیردایمی موسمی در تابستان زراعت در دره اباسین فعالیت حیاتی را در شهرها تامین کرده نمی توانست و در دامنه های کوه های همالیا رطوبت و بارش های اکثراً وجود داشتند».
لیویو هییوسان مولف عمده تحقیقات افزود:« به مقایسه آبخیزی های موسمی که هراپا به دیدن آن در دریای اباسین عادت کرده بود، آب کمتر بود، اما، حد اقل بارش ها منظم وجود داشتند».
دانشمندان میگویند که مهاجرت به دامنه های کوه های همالیا طی قرون متمادی صورت گرفته است.
هیوسان گفت:« ما نمی توانیم بگوئیم که آنها نسبت تغییرات اقلمی از بین رفتند، در عین حال به منطقه فرهنگ هندوآریایی با وسایل دوره آهن، اسپان و گادی آمد». او افزود، ولی بارش های موسمی در این پروسه نقش معین ایفا کرده است.