پول پیلار (Paul Pillar) در مقاله منتشره در نشریه «National Interest»، چاپ امریکا در ادامه می نویسد، موافقت نامه موجود بین روسیه-اسرائیل بسیار مستحکم نبود. باوجود تفاوت در منافع، روسیه، ایران و رژیم سوریه در جریان جنگ در سوریه به مثابه متحدیدن عمل میکنند.
ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه اهداف و دیدگاه های بسیار وسیع برای آینده دارد. سیاست او نسبت به سوریه و اسرائیل بخش استراتژی در باره مبدل ساختن روسیه به بازیگر مهم در شرق نزدیک می باشد. این استراتژی خوب و واقعی، مثال شایسته می باشد. با پیشبرد آن، روسیه با همه مذاکرات پیش می برد و اجازه نمی دهد، تا تقسیم جدی منطقه به دوستان و دشمنان باعث بازداری مساعی دیپلوماتیک روسیه گردد. پوتین با مهارت تمام با پرهای خود بازی میکند و حکومت آن، نسبت به امریکا، در شرق نزدیک به نیروی بانفوذ مبدل گشته، اگرچه روسیه طی 20 سال اخیر در این منطقه منابع به بسیار کمتر، نسبت به امریکا، مصرف کرده است.
تشریک مساعی با اسرائیل برای روسیه در مورد حفظ وفاداری به رژیم بشار اسد در سوریه مزاحمت نمی کند. این مساعی تا اندازه زیادی به آن مساعدت میکرد که فاجعه مربوط به طیاره روسیه بسیار قبل رخ نه داد. به دستیابی بر اهداف روسیه این امر نیز مساعدت میکند که مسکو اسرائیل را به فعالیت بیشتر علیه ایران و «حزب الله» و کمتر علیه رژیم سوریه، تحریک میکند.
حکومت بینیامین نیتان یاهو در اسرائیل که در سال روان سه بار به مسکو جهت مشوره با پوتین پرواز نموده، اهداف و نیات محدودتر دارد. این حکومت برای آن تلاش مینماید، تا نیروی نظامی خود را در منطقه در خارج از سرحدات خود گستاخانه استفاده کند. اسرائیل در سوریه توجه خود را بر ایران و متحد لبنانی آن «حزب الله» متمرکز ساخته است. این بازیگران به هیچ وجه نمی توانند اسرائیل را از برتری نظامی در منطقه محروم سازند، اما برای دولت اسرائیل مصوونیت از مجازات و امکان واردآوردن ضربات مهم است. طی دو سال اخیر در حدود 200 ضربه بر سوریه آورد نموده است. این همان فعالیت های محاربوی اند که اسرائیل، با پیشبرد آن، راجع به زیان ها و پیچیدگی ها نباید بطور خاص احساس نگرانی نماید.
با درنظرداشت خصوصیت و مقیاس عملیات نظامی اسرائیل و روسیه در سوریه رفع نمودن امکان منازعه بطور یکسان به نفع هردو طرف می باشد. اسرائیل به این امید بسته که روسیه ایران را از ارتفاعات اشغالی گولان دور نگهدارد.
در اسرائیل و بعضاً در امریکا مناسبات روسیه و ایران را درست درک کرده نمی توانند. پو.تنسیال اضافی پیچیده ترشدن مناسبات روسیه-اسرائیل در همین امر نهفته می باشد.
ولی حادثه که در هفته گذشته رخ داد، به تمایل اسرائیل جهت دستیابی بر امنیت مطلق برای خود و آن هم اکثراً به حساب زیان برای امنیت دیگران، مربوط می باشد. اسر ائیل در دولت همجوار حتی زمان حملات انجام میدهد که این دولت، با احساس نمودن تهدید، دست به آتش متقابل می زند. در نتیجه 15 نظامی روسیه کشته شدند… سرگی شایگو وزیر دفقاع روسیه گفت که روسیه «مجبور» است دست به اقدامات جوابیه بزند و به سوریه مجتمع های راکتی دفاع هوایی S-300 ارسال کند که به مراتب از سیستم های بهترند که سوریه در اختیار دارد.
گمان نمیرود که این مناقشه و بدبختی های همراه با آن به تغییرات بنیادی در فعالیت های محاربوی در سوریه و دیپلوماسی روسیه-اسرائیل منجر گردد. بهبود نیروهای دافع هوای سوریه اوضاع در سوریه را پیچیده تر می سازد، اما اسرائیل را از حملات بعدی باز نخواهد داشت. در هر صورت، برای روسیه و اسرائیل همان علل قبلی برای حفظ تشریک مساعی پابرجا باقی می مانند.