در حال حاضر، هر سال ده ها محصل افغان در رشته های طب، حقوق، روابط بین‌المللی، انجنیری و ژورنالیسم از پوهنتون های روسیه فارغ می‌شوند.
پس از سرنگونی رژیم طالبان، و روی کار آمدن حکومت جدید افغانستان، نهادینه‌سازی دموکراسی، ایجاد اردوی ملی مسلکی و مجهز، گسترش آزادی بیان، خصوصی‌سازی و ایجاد نظام بازار آزاد و تربیه کادرهای مسلکی از جمله اولویت‌های حکومت موقت افغانستان به شمار می‌رفت.
بدون شک در آن زمان پوهنتون‌های افغانستان امکانات، ظرفیت و توانایی تربیه کادرهای مسلکی به استانداردهای بین‌المللی را نداشتند و حکومت با توجه به اهمیت آموزش برای نسل جوان، تلاش‌هایی را برای حل این مشکل حیاتی آغاز کرد و علاوه بر اینکه تلاش‌ها برای ترمیم ساختمان‌های ویران شده پوهنتون‌ها و ایجاد یک سیستم تحصیلی با کیفیت و موازی با معیارهای علمی جهانی را گرفت، پروسه اعزام جوانان برای تحصیل به خارج از کشور را نیز آغاز کرد.
این جوانان با استفاده از بورس‌های دولتی و شخصی عازم کشورهایی همچو روسیه، هند، ترکیه و امریکا می‌شدند و با گذشت ۱۸ سال این پروسه هنوز هم ادامه دارد.
شماری از فارغان و دانشجویان برحال طب در مسکو در گفتکو با خبرگزاری اسپوتنیک، در مورد تجربۀ تحصیل در روسیه و آرزوهای بعدی شان گفتند:
داکتر پوران حلیمی، فارغ التحصیل پوهنځی طب معالجوی در پوهنتون دوستی خلق‌ها در شهر مسکو می‌گوید:
«من خود را خوشبخت احساس میکنم که برایم شانس پیدا شد تا در پوهنځی طب پوهنتون دوستی خلق ها درس بخوانم. در شروع هر کاری مشکلات میباشد و ما خوشبختانه این مشکلات ـ آموختن زبان روسی و مضامین طبی به زبان روسی — را پشت سر گذاشتیم. از درس در مسکو بسیار راضی استم، اما زمان آن رسیده که با این شهر خداحافظی کنم. من تصمیم دارم به وطن برگشته و پروگرام تخصص‌ام را در آنجا ادامه بدهم».
داکتر سیلی بریا، فارغ التحصیل پوهنځی طب دندان پوهنتون دوستی خلق ها در مسکو نیز می‌گوید:
«۵ سال پیش از امروز من نخستین بار چپن سفید را به تن کردم. این احساس را نمیتوان با چیزی دیگری مقایسه کرد. رشتۀ طب دندان انتخاب خودم بود و خوشحال هستم که فامیل‌ام نیز از تصمیم من حمایت کرد. جای شک نیست که بدون حمایت و کمک فامیل‌ام طی کردن این مسیر نه تنها دشوار بلکه ناممکن می‌بود. در جریان تحصیل من بارها به این نتیجه رسیدم که انتخاب کاملاً درست نموده‌ام. ما و شما در جامعه‌یی زندگی میکنیم که اکثر خانم ها درد طاقت فرسای دندان را تحمل میکنند اما پیش داکتر مرد نمی‌روند، بخاطر همین بی صبرانه منتظر بازگشت به افغانستان هستم تا بتوانم با خدمت به وطن و هموطنانم، وجيبۀ ملی و دينی خويش را ادا کنم».
مسیح گویا، محصل پوهنځی طب دندان در مسکو است:
«من به عنوان یک محصل طب در روسیه از شرایط درسی بسیار راضی هستم. امکانات و تسهیلات زیاد برای ما میسر بوده و برخورد نیز با ما بسیار به شکل خوب است. من در زمان درس در این کشور هیچگاهی احساس بیگانگی و غربت نکرده ام زیرا استادان و مسئولان پوهنتون فرقی بین ما و شاگردان روس نمی‌گذارند. پس از فراغت تصمیم دارم به افغانستان برگشته و تا حد توان در خدمت مردم ام باشم. البته این مسئله بستگی به شرایط کشور دارد. دولت باید زمینۀ کار را برای جوانان فراهم کند در غیر آن ما مجبور خواهیم بود پس از ختم درس در جایی که شرایط زندگی برای ما میسر باشد، زندگی کنیم».