به گزارش اسپوتنیک به نقل از طلوع نیوز، نزدیک به دو دهه است که افغانستان از اولویتهای واشنگتن بوده است. و مقام‌های بلندپایۀ این دو کشور، بارها از بهر گفت‌وگو در بارۀ پیکار با هراس افگنی، مهمان ارگ و یا کاخ سفید بوده‌اند.
با این حال، رئیس‌جمهور غنی تنها یک بار با دونالد ترامپ در ایالات متحد امریکا دیداری داشته است، آن هم نه در کاخ سفید، بل در ماه سنبله پارسال، در حاشیه نشست سازمان ملل متحد در نیویارک!
در این مدت، سران کشورهای دیگری که گفته می‌شود شماری از آن‌ها به اندازۀ افغانستان، به ایالات متحده امریکا نزدیک هم نبوده اند، به کاخ سفید رفته اند و با ترامپ دیدار و گفت‌وگو کرده‌اند.
عکس‌هایی‌که نشر شده‌اند، دیدارهای شوکت میرضیایوف، رئیس‌جمهور ازبکستان، نریندرا مودی، نخست‌وزیر هند و حیدر العبادی، نخست‌وزیر عراق را با رئیس جمهور ایالات متحده امریکا نشان می‌دهند.
در حال حاضر، افغانستان به یکی از مأموریت‌های مهم ایالات متحده امریکا مبدل شده است و در حدود ده هزار سرباز این کشور در افغانستان حضور دارند و اما چرا در نشست اخیر سران ناتو که هفتۀ پیش در بروکسل برگزار شد، دیداری میان رئیس‌جمهور غنی و رئیس جمهور ایالات متحده امریکا، نخست‌وزیر بریتانیا و نیز دیداری با دبیر کل ناتو صورت نگرفت؟
آن هم در اوضاعی که دونالد ترامپ، در جریان سخنرانی‌اش در این نشست، از احتمال دیدار با رئیس‌جمهور غنی یاد کرده بود.
عکس‌هایی‌که از این سفر رئیس‌جمهور پخش شده اند، نشان می‌دهند که او تنها با شماری از مقام کشورهای عضو ناتو دیدارهایی داشته است.
یکی از تصویرهای ویدیویی برداشته شده در حاشیه نشست ناتو هم که از سوی دیلی میل پخش شده است، سران حکومت وحدت ملی را، برخلاف آنچه که در داخل کشور می‌نمایند، خیلی نزدیک به هم و اما دور از دیگران نشان می‌دهد!
شماری از اعضای مجلس نماینده‌گان، به این باور اند که نبود یک حکومت قدرتمند در افغانستان و وحدت میان سران حکومت، باعث شده اند از رهبران افغانستان از دید جهانیان بیافتند.
قدرت الله سهاک، یکی از اعضای مجلس نماینده گان در این باره می گوید: "هیچ زمان نبوده است که ما یک حکومت با قدرت و با ثبات داشته باشیم و تمام مردم و نظام، زیر یک چتر به جمع شده باشند تا مشکلات مردم حل شوند. از همین رو است که جهانیان به ما به دیده قدر نمی‌نگرند".
فکوری بهشتی، عضو کمیسیون روابط جهانی مجلس نیز می‌افزاید: "این همه عوامل باعث شده تا شرکای بین المللی ما در روابط شان با افغانستان، مخصوصاً با رهبران سیاسی افغانستان، پشت پا بزنند و حتا به وعده‌های شان عمل نکنند".
در این میان، يک منبع از حکومت که می‌خواهد نامش گرفته نشود، می‌گوید که ملاقات رئیس‌جمهور با انگلا مرکل نخست وزیر آلمان هم، به گونۀ تصادفی انجام شد. این منبع حکومت، می‌افزاید که نخست وزیر آلمان در آخرین لحظات درخواست کابل را برای این دیدار پذیرفت.
معاون سخن‌گوی رئیس‌جمهور، در بارۀ دیدارهای رئیس‌جمهور می‌گوید که رئیس‌جمهور در حاشیۀ این نشست بربنیاد برنامه از پیش تنظیم شده با رهبران غربی دیدار کرده است، اما به گفتۀ همان منبع حکومت، کابل بسیار کوشید تا در حاشیه نشست ناتو، با مقام‌های برخی از کشورهای قدرت مند، به گفت وگو بنشیند، اما از سوی این مقام‌ها، پاسخ‌های مثبتی نگرفت.
شماری از آگاهان، می‌گویند که مقام‌های ایالات متحده از رهبران حکومت دل خوشی ندارند به همین لحاظ آنان را دست کم می‌گیرند.
معین معین، استاد دانشگاه و آگاه روابط جهانی در این باره اظهار داشت: "چندی پیش وزیر خارجه ایالات متحده هم غیر مترقبه وارد کابل شد و ابراز نگرانی کرد و صحبت‌هایی داشت با مقامات حکومت وحدت ملی. من گونه‌یی نارضایتی را می‌بینم که بین حکومت وحدت ملی و ناتو و رئیس‌جمهور امریکا است".
در چنین اوضاعی، رئیس‌جمهور غنی، در باره نشست ناتو و دیدارهایش در حاشیه این نشست، به گونه دیگری می‌اندیشد: "برای اولین بار جامعه جهانی، برای حکومت افغانستان در مورد فساد توصیه نمی‌کرد، بل که خواهان گسترش و تداوم اصلاحات و مبارزه با فساد شدند که به دست آوردن این نوع تعهد تا دو سال قبل، غیر قابل تصور بود".
منتقدان حکومت وحدت ملی، همواره از بهر پرداختن به سیاست خارجی این حکومت، به ویژه در برخورد با همسایه گان، بیشتر از خوشبینی کار گرفته اند، اما روشن نیست، آنچه که اکنون ناخشنودی متحدان کلیدی خارجی این حکومت مطرح می شود، بر این خوشبینی ها چه اثرهایی خواهد گذاشت؟