جامعه بین المللی، در نهایت امر، در سرمایه گذاری ها، ظاهراً، از این نقطه نظر پیروی میکند که بهای بس بزرگ سهام تخنالوژی ها نیز یک نوع شاخص محسوب میشود. اما، در حالیکه این میتواند خبر خوش برای الیگارشی تخنالوژی ها باشد، اصلاً روشن نیست که آیا این برای اقتصاد هم خبر خوب است یا نه.
باید گفت که در دهه اخیر، سکتور تخنالوژیکی مایه غرور اقتصاد و خوشی ایالات متحده بود و به گمان اغلب، منبع سرشار نوآوری ها شمرده میشد. سرعت و قدرت سیستم جستجوی Google که دانش حیرت انگیز را در اختیار ما قرار میدهد، هیجان آور است. تیلفون انتیرنیتی به دوستان، اقارب و همکاران امکان تماس مستقیم با بخش دیگر جهان، به بهای بسیار ناچیز فراهم می سازد.
باوجود این همه، بدون در نظرداشت سرمایه گذاری ها، سرعت رشد مولودیت در اقتصاد وسیعتر در سطح پائین باقی مانده است. بسیاری اقتصاددانان اوضاع جاری را به استناد بر یادداشت سال 1987 روبیرت سولو اقتصاددان مشهور انستیتوت تخنالوژیکی ماساچوسیتس تشریح میکنند:«شما میتوانید عصر کمپیوتری را در همه جا، اما نه در احصائیه مولودیت، مشاهده کنید».
برای رشد بطی مولودیت، علل زیادی وجود دارند که در دهه اخیر بعد از بحران مالی جهانی سال 2008 سطح پائین سرمایه گذاری ها در آن از نقش آخری برخوردار نیست.
در هر صورت، این امر باید باعث نگرانی گردد که پنجگانه بزرگ کمپنی های تخنالوژیکی به اندازه مسلط، به اندازه پرمنفعت و به اندازه فراگیر شده که کمپنی های نوبنیاد به مشکل میتوانند به آنها چلنج دهند و این مطابقاً، فعالیت سرمایه گذاری را دشوارتر می سازد. واضح است که زمان کمپنی های نوبنیاد مانند Facebook و Google را کمپنی های بزرگ Myspace و Yahoo تحت فشار قرار میدادند.
کمپنی های «Big Tech» میتوانند بگویند که تمام سرمایه که آنها در محصولات و خدمات نو سرازیر میکنند، سرمایه گذاری های را توسعه می بخشد. ولی، میتوان حدس زد که در بسیاری موارد هدف جلوگیری از رقبای بالقوه در نطفه است. جالب است که « Big Tech»، مانند گذشته، بخش اعظم عواید خود را از محصولات کلیدی کمپنی های خود — بطور مثال، Apple iPhone، Microsoft Office و سیستم جستجو در Google دریافت میکنند. به این ترتیب، در عمل، تخنالوژی های نو تخریب کننده نیز میتوانند هم دفن گردند و همچنان میتوانند تشویق گردند.
راستی، موفقیت ها نیز وجود دارند. کمپنی مشهور مغز مصنوعی DeepMind که Google به مبلغ 400 میلیون دالر در سال 2014 خریداری کرده، ظاهراً انکشاف می یابد.
بدون شک، کانگرس امریکا و ارگان های تنظیم کننده باید جلو «Big Tech» را همچنان در بسیاری عرصه های دیگر کلیدی بگیرد. بطور مثال، کانگرس در حال حاضر به کمپنی های انتیرنیتی آزادی عمل واقعی در باره افشای اخبار جعلی میدهد. اگر «Big Tech» پلتفورم ها ستندردها را رعایت نکنند که موازی آنند که بر مطبوعات، رادیو و تلویزیون تطبیق میشوند، گزارش دهی مفصل و بررسی حقایق به هنر در حال مردن تبدیل میشود. این به ذات خود هم برای دموکراسی و هم برای اقتصاد بدتر است.
ارگان های تنظیم کننده و سیاستمداران در میهن «Big Tech» باید از خواب بیدار شوند. شگوفانی امریکا همیشه به توانایی استفاده از رشد اقتصادی برای سرمایه گذاری ها مربوط بود که بر تخنالوژی ها متکی بود. ولی حالا «Big Tech» جز جداناپذیر پرابلم، همچنان بخش از حل آن محسوب میشود.