ماریو ل. کلاویرو (Mario L. Clavero)در نشریه «ABC.es»، چاپ اسپانیا می نویسد، تصویر لیف یاشین در همه جا: در گرافیتی دیواری، در پلاکات ها و در میترو به چشم میخورد. با فراموش نمودن مهاجمین مشهور، مهاجمین مرکزی بااستعداد یا مدافعین آهنین، هوادران فوتبال روسیه خاطرات راجع به قهرمان فوتبال قرن گذشته: گولکیپر، اما نه دروازه بان معمولی، را زنده نگهمیدارند. برای بسیاری ها او بهترین گولکیپر در تاریخ است.
یاشین در سال 1929 در خانواده عادی کارگری مسکو تولد شد. او 19 سال عمر داشت، وقتیکه او در سال 1941 نسبت تهاجم نیروهای جرمنی فاشیست بر مسکو یکجا با والدین و برداران خود به نقل مکان به منطقه دیگر در جنوب-شرق کشور مجبور گردید. خانواده یاشین در اولیانوفسک مسکن گزین شد که فقط چند کیلومتر از سامارا، شهر که میزبانی مسابقات جام جهانی فوتبال در این روزها بر دوش دارد، قرار دارد.
یاشین، باوجود جنگ به سپورت وفادار باقی ماند. در جوانی همزمان با کار در کارخانه نظامی، او در وقت فراغت به صفت گولکیپر تیم های هاکی و فوتبال بازی میکرد. نویسنده ماریو الیساندرو کورلیتو (Mario Alessandro Curletto)، مولف کتاب «یاشین. زندگی گولکیپر» در مصاحبه با روزنامه ABC ایتالیا گفته بود:«گولکیپران نمی شوند، بلکه تولد میشوند». کورلیتو با اطمینان میگوید که گولکیپر یاشین فقط سپورتمین ساده نبود، بلکه نماینده تمام عیار کشور خود در خارج از آن بود، اگرچه کسانی او را به خاطر وفاداری به رژیم شوروی متهم میکردند:« این سفیر و سمبول اتحاد شوروی در خارج بود. و واقعاً هم در زمان بعد شوروی یاشین را به این متهم میکردند که او عضو حزب کمونیست بود». گولکیپر مسکو لقب «عنکبوت سیاه» کسب کرد، چون همیشه لباس سیاه می پوشید، تا توجه رقبا را بخود جلب نکند و در لحظه بسیار ضروری در مقابل آنها ظاهر شود و ضربات وارده آنها را خنثی سازد.
فوتبال که در اتحاد شوروی بازی میکردند، تفاوت شدید از فوتبال اروپایی داشت که یاشین در جریان بازی با آن شهرت کمایی کرده بود. طوریکه کورلیتو، در کتاب خود «فوتبال و حاکمیت در اتحاد شوروی در زمان ستالین»، اشاره میکند، پیروزی در مسابقات به اساس اشتباهات انجام شده، پاس های تحقق یافته به بازیگران دیگر که به گول ها مناسبتی نداشتند، حساب میشد که در نتیجه برنده مسابقات قهرمانی اکثراً کسی که گول های زیاد زده بود، محسوب نمی شد. این به آن منجر میگردید که هواداران لیگ جداگانه «زیرزمینی» خود تشکیل میدادند که در آن اصابت توپ به دروازه حساب میشد و قهرمانان جداگانه، زیرزمینی خود را اعلان میکردند.
فوتبال به اساس ارقام زندگی میکند و یاشین میتوانست بر نتائیج مباهات نماید که بهترین گولکیپران در تاریخ بر آن رشک می بردند. او در 236 مسابقه به مثابه شخص حرفوی بازی نموده که در 270 مسابقه توانست مصوونیت جال دروازه خود را حفظ نماید. در جمله پیروزهای های دیگر او برنده شدن تیم متخب اتحاد شوروی در بازی های المپیای سال 1956 در میلبورن و بردن جام ملل اروپایی در سال 1960 بعد از پیروزی بر تیم یوگوسلاویا را میتوان یاداوری نمود. در پایان مسابقات گولکیپر شوروی که فقط دو توپ را به دروازه خود دفع نکرده بود، بهترین گولکیپر مسابقات شناخته شد.
یاشین، بهترین گولکیپر قرن XX که این لقب را از FIFA دریافت کرده بود، تمام دوره فعالیت ورزشی خود را در تیم «دینامو» مسکو، کلوپ که توسط نیروهای مسلح وزارت داخله روسیه بنیانگذاری شده بود، سپری نمود. یاشین از اعتبار بس بزرگ برخوردار بود. زمانیکه گولکیپر افسانوی دستکش های خود را در سال 1971 تسلیم نمود، مسابقه وداعیه بین تیم متخب اتحاد شوروی و تیم مشهورترین فوتبالیستان جهان، مانند پیلی (Pelé)، بیکینباویر (Beckenbauer ) و ایوسیبیو (Eusébio) سازماندهی شد. برعلاوه این، در مسابقات جهانی فوتبال از سال 1994 تا 2010 جایزه بهترین گولکیپر مسابقات بنام گولکیپر افسانوی «دینامو» مسکو مسمی شده بود که امروز یکبار دیگر او را همه یاداوری میکنند.