بیشترینه خریداران این فروشگاه شهروندان روسیه و کشورهای مشترک‌المنافع استند.
ذبیحالله مالک این فروشگاه در مورد اینکه چرا خرید و فروش اموال برای روس‌ها را انتخاب کرده، میگوید:
«بعد از سال ۲۰۰۱ زمانیکه جامعه جهانی بخاطر سرکوب تروریستان القاعده به افغانستان آمدند یک تعداد از کشور های مشترک المنافع روسیه نیز در بخش های امنیت، تربیه و تریننگ پیلوت ها، در بخش های سفارت های مختلف به افغانستان آمدند و این افراد نیاز داشتند تا یک جای مناسبی برای خرید اجناسی که به فرهنگ و اندیشه خودشان باشند و به زبان خودشان نیز به راحتی صحبت کرده بتوانند نیاز داشتند. برای همین من تصمیم گرفتم تا یک فروشگاهی بنام «روسکی مگزین» (فروشگاه روسی) بسازم. پس از ساخت آن با یک تعداد از دفاتر خیریه یا دفاتری که مربوط به کشورهای روسی زبان میشد ارتباط برقرار کردم و آهسته آهسته افرادی که از این کشورها به افغانستان آمده بودند، مشتری دایمی ما شدند».
او میگوید که وضعیت کار وی در سال‌های اخیر سیر نزولی داشته است:
«در گذشته‌ها کار و بارم خوب بود ولی بعد از سال ۲۰۱۴ بیشترین شرکت‌هایی که با آیساف قرارداد کاری داشتند و در بخش‌های مختلف فعالیت داشتند، از جمله شرکت‌هایی که مربوط به کشورهای روسیه، اوکراین و دیگر کشور های مشترک المنافع بودند، قرارداد کاری شان به پایان رسید و اکنون تعداد کمی از این شرکت ها باقی مانده است. بنا بر این خرید و فروش اجناس ما هم که مربوط به همین مردم میشد اکنون بسیار کم شده است ولی بازهم خرید و فروش ما ادامه دارد».
اجناسی که این فروشگاه می‌فروشد روسی نیست، اما متناسب با ذوق شهروندان روسی‌زبان وارد می‌شود:
«بیشترین این اجناس ساخته شده کشور چین است اما مطابق به فرهنگ و کلتور مردم افغانستان و روسیه ساخته شده است و کسانی‌که از ما جنس خریداری میکنند بیشتر به آن را به عنوان تحفه به خانواده و دوستان شان می‌فرستند».
ذبیحالله در سال ۱۹۸۴ در زمان اتحاد جماهیر شوروی تحصیلاتش را در روسیه به پایان رسانیده است او در مورد روسیه و مردم روسیه میگوید «من واقعاً مردم روسیه را بسیار خوب و با فرهنگ دریافتم و ما مردم افغانستان هیچگاهی با این مردم خوب مشکلی نداشتیم از هر دین و مذهبی که باشند مردم بسیار عالی استند و من دوست شان دارم».