اسپوتنیک به نقل از طلوع، تاکنون بیش از دوصد ظرف سفالی ساخته شده انستیوت فیروزکوه کابل که از لحاظ تاریخی با ارزش استند — در موزیم‌های شماری از کشورهای آسیایی، اروپایی و امریکایی به نمایش گذاشته شده اند.
یکی از شاگردان کارگاه سفال سازی این نهاد، می‌گوید که به علت گران بودن مواد کارگرفته شده در ساخت ظرفهای سفالی، این ظرف‌ها در بیرون از کشور بیشتر فروخته می‌شوند.
او می‌افزاید که تاکنون بیش از دوصد ظرف سفالی ساخته شده در انستیوت فیروزکوه در کابل — که از لحاظ تاریخی با ارزش استند — در موزیم‌های شماری از کشورهای آسیایی، اروپایی و امریکایی به نمایش گذاشته شده اند.
شاه پور فیضی که در این نهاد به عنوان سفال گر کار میکند، می‌گوید که خاک رس لوگر، گل سفیده پروان و خاک معمولی استالف سه گونه خاک‌هایی اند که باهم یکجا می‌شوند و از گل آن برای ساخت ظرف های سفالی در این کارگاه کار گرفته می‌شوند: «سرایی ساخته می‌توانیم، گیلاس، بشقاب و انواع گونه گون ظرف ها.»
ظرفی که در این کارگاه ساخته می شود، به یک هزار درجه سانتی گراد حرارت نیاز دارد تا پس از پنج ساعت برای مرحله بعدی که رنگ آمیزی است آماده شود. پس از رنگ آمیزی نیز این ظرف ها پنج ساعت حرارت یک هزار و یک صد درجه سانتی گراد نیاز دارند تا آماده کارگیری شوند.
عبدالمتین ملک زاده، آموزگار سفال سازی در این نهاد می گوید: «رنگی را که ما کار می گیریم یک رنگ صد در صد طبیعی است. آن رنگ از یک بته یی است اشقار بته یاد می شود که از ولایت بلخ به دست می آید.»
الینا سادات، مسؤول بخش بازاریابی کارگاه سفال انسیتوت فییروز کوه می‌گوید که تمامی سفارش های که دریافت می کنند از بیرون کشور استند: «بخشی از تولیدات ما در یک موزیمی در لندن است و بخشی از آن نیز در موزیمی در امریکا به نمایش گذاشته شده اند.»
این کارگاه، با امکاناتی که در اختیار دارد، ظرف‌هایی می‌سازد که ساده اند و قرار است به تازه گی ده ماشین برقی برای این کارگاه خریداری شود.
دانش‌جویان بخش سفالی سازی انستیتوت هنرهای دانشگاه کابل نیز در کارگاه انستیتوت فیروزکوه می آیند و بخش عملی کارهای شان را در این کارگاه انجام می‌دهند؛ چون امکانات برای آنان در این کارگاه فراهم است.