او در مورد اینکه چرا این شغل را انتخاب کرده است به اسپوتنیک می‌گوید:
«زمانی که خرد بودم در مکتب درس‌هایی در مورد نگهداری و پرورش زنبور خواندیم و از آن زمان به این کار علاقمند شدم. خوشبختانه سه سال پیش اعضای نهاد «دست در دست» (Hand in Hand International) به ولسوالی مارمل آمدند و پروژه‌های شان را تشریح کردند. یکی از پروژه‌های شان حمایت از زنبوداری بود. من که علاقمند این شغل بودم از این سازمان قرضه کوچک گرفتم و با خرید دو کندوی عسل، پرورش زنبور عسل را با این سازمان فرا گرفتم».
نگهداری و پرورش زنبورداری در افغانستان سابقه دیرینه دارد و فرآورده آن عسل می‌باشد و که نه تنها به عنوان یک خوراک شیرین غذایی که همچنان به عنوان داروی سنتی بیشتر خانواده‌ها استفاده می‌شود.
در افغانستان پرورش زنبورهای عسل در یکی دو سال گذشته گسترش یافته است. حالا سالانه بیش از یک میلیون و سه صد هزار کیلوگرم عسل در این کشور تولید می‌شود.
فروزان پس از یادگیری زنبورداری حالا همراه با پدر و دیگر اعضای فامیل خود مشغول پیش‌برد این شغل در ولسوالی مارمل ولایت بلخ است.
این دختر نوجوان 19 ساله، در مورد ایجاد این فارم و اینکه چگونه این شغل زندگی‌اش را تغییر داده است، روایت می‌کند:
«پیش از ایجاد فارم زنبورداری مشکلات زیادی داشتیم از جمله مشکلات اقتصادی فامیل. کشت و زراعت تنها منبع درآمد ما بود. پس از شروع پرورش زنبورداری مشکلات ما کمتر و تاجایی حل شده است و پرورش زنبور عسل سبب شده که ما دیگر با مشکلات اقتصادی و دیگر مشکلات دچار نشویم».
طغرل نقشبندی مسوول زنبورداری زون شمال افغانستان در گفتگو با اسپوتنیک، با اشاره به اهمیت، نگهداری و پرورش زنبور عسل در مورد پرورش آن در ولایت بلخ می‌گوید:
«درحال حاضر در ولایت بلخ، 136 فامیل در ولسوالی های چارکنت، دهدادی، نهرشاهی و ولسوالی بلخ مصروف پرورش زنبورعسل می‌باشند. زنبورداری یک فن مسلکی است هر کسی میتواند این شغل را بیاموزد و پیش ببرد. خوشختانه حالا در ولایت بلخ فن زنبورداری گسترش پیدا کرده است».
همت بلند و تلاش فروزان در کار زنبور داری او را به یک کار آفرین نمونه تبدیل نمود، وی در مدت بیش از سه سال توانسته است در زنبور داری به موفقیت‌های قابل تحسین دست یابد. فروزان با خرید دو کندو کارش را آغاز کرد و در فصل اول کارش 16 کیلوگرام (16 لیتر) عسل خالص بدست آورده. او توانسته از راه فروش عسل هم قرضه‌اش را بپردازد و هم سود کارش را بدست آورد.
اکنون او 20 کندو دارد که سال گذشته 110 کیلو عسل به ارزش 100 هزار افغانی (1450) دالر برای او به ارمغان آورده است.
اسماعیل، پدر فروزان که مثل اکثریت مردم ولسوالی مارمل کشاورز است، هر هفته برای فروختن عسل‌های خانواده به مزار شریف می‌رود، می‌گوید داشتن دختری که بتواند کار کند برایش یک رویا بوده است و به آن افتخار می‌کند.
فروزان که در آخرین سال مکتب قرار دارد، در مورد اینکه آیا در آینده هم این شغل را ادامه می‌دهد یا نه، می‌گوید:
«آرزو دارم بتوانم درس‌هایم را در دانشگاه ادامه دهم. نگهداری از هزاران لانه و ده‌ها کندوی زنبور کار سنگینی نیست و می‌توانم این کار را همزمان با درس و کار خانه انجام دهم».
در حال حاضر در ولایت بلخ تعدادی زیادی از فامیل ها مصروف نگهداری و پرورش زنبور استند مسوول زنبورداری زون شمال در مورد اینکه مدیریت زنبورداری بلخ چی کارهایی برای این زنبورداران انجام داده است، می‌گوید:
«مدیرت زنبورداری ولایت بلخ تحت ریاست زراعت ولایت بلخ، برای این زنبورداران کورس ها و ورکشاپ دایر کرده و روش‌های جدید را برای شان آموزش می‌دهد. ازجمله مشوره‌های فنی، بررسی از فارم‌های زنبورها، تبلیغ و ترویج در بخش زنبورداری و روش برای پرورش زنبور ملکه در 14 ولسوالی ولایت بلخ انجام شده است».
فروزان در باره اینکه آیا اولین کسی است که در ولسوالی مارمل شغل زنبورداری را پیش می‌برد به خبرگزاری اسپوتنیک گفت:
«صرف یکبار اعضای سازمان «دست در دست» به این ولسوالی که من در آن زندگی می‌کنم آمدند و برای من کمک کردند تا این کار را شروع کنم. از فارم من همه دوستان و همسایه‌ها دیدن کردند و می‌گویند که اگر کدام سازمان دیگر هم بیاید و برایشان کمک کند، آن‌ها هم می‌توانند این کار را به خوبی پیش ببرند چون شغل جالب و پر منفعت است».
زنبور عسل این حشره مفید بطور دسته‌جمعی زندگی می‌کند و انواع زیاد دارد، نوع عسلی آن که در کندو یا صندوق نگهداری می‌شود، متشکل از سه نوع زنبور بوده که بنام‌های ملکه، کارگر و زنبور نر یاد می‌شود و هرکدام از این‌ها وظایف جداگانه دارند.
تکثیر زنبورعسل و حاصل‌دهی آن در هر موسم سال نظر به شرایط اقلیمی فرق می‌کند.