ساکنین محلی به اسپوتنیک شرح دادند که تروریست‌ها زندانیان را با قفل و زنجیر که در موترها نصب شده بودند، دورا دور شهر می‌گشتاندند. این کار برای مجازات آنها، ضبط ویدیوهای تاثیرگذار و ترساندن باشندگان محلی صورت می‌گرفت. مردم می‌گویند که در زندان‌ها هم باشندگان ملکی و هم شبه نظامیانی از دیگر گروه‌ها که با آنها درگیر می‌شدند، نگهداری می‌شدند.
هر زندان خصوصیات ویژه خود را دارد. چنین گفته می‌شد که زندان "التوبه" برای کسانی بود به کمک مجازات می‌توانستند اصلاح شوند. برای زندانیان جلسات آموزشی و یادگیری قوانین شریعت و مقررات قبول‌شده تروریست‌ها نیز برگزار می‌شد. اگر زندانی تمایل به پیوستن به گروه تروریست‌ها نشان می‌داد، او را به زندان الکهف" انتقال می‌دادند، جایی که صنف‌های آموزشی و آماده‌سازی ویژه برگزار می‌شد.
زندان "الباطون" برای نگهداری نظامیان اردوی سوریه و تروریست‌های گروهک‌های دیگر بود، به این معنی که آنجا بیشتر شکنجه و کشتار صورت می‌گرفت. ساکنین شهر دوما می‌گویند که سلول‌های جداگانه در داخل زندان التوبه، زندان "الباطون" نامیده می‌شد. زنان در زندان های "السفینه" و "البوق" نگهداری می‌شدند، به گفتۀ منابع محلی، زندان "البوق" دارای حدود 50 سلول می‌باشد.