به گزارش اسپوتنیک، به نقل از روزنامه المدینه عربستان؛ طبق قوانین عربستان، در ازدواج روزهنگام، مرد و زن فقط ساعات کوتاهی از روز — معمولا چاشت- را در کنار هم استند و در دیگر اوقات، هیچ گونه مسوولیتی نسبت به هم نخواهند داشت.
ازدواج روزهنگام، از جمله ازدواج‌های موقت در عربستان است که در آن مرد و زن با حکم شرعی به عقد هم در می‌آیند. تفاوت این ازدواج با ازدواج‌های موقت دیگر از قبیل: المسیار، المسفار، المصیاف و الابتعاث؛ محدود بودن ملاقات زوجین به ساعات مشخصی از روز است.
زنان عربستانی در اعتراض به این ازدواج می‌گویند: ازدواج روزهنگام بر یک عقد شرعی و قانونی مبتنی است و زنان و مردانی که به این ازدواج روی می‌آورند، کار خلاف شرع و قانون اعمال نکرده‌اند ولی من از این لحاظ به آن اعتراض می‌کنم که مردان این ازدواج را من‌حیث ازدواج رتبه دو می‌شناسند و معمولا در این گونه ازدواج‌ها رفتار مناسبی با زنان نمی‌شود.
داکتر حسن محمود سفر — استاد پژوهشهای اسلامی و خانواده در پوهنتون عبدالعزیز،با اشاره به منشاء غربی این ازدواج آن را از لحاظ شرعی دارای اشکالات متعددی می‌داند.
وی می گوید: ازدواج روزهنگام، مشکلات متعددی را برای جامعه به همراه دارد، سرنوشت نامشخص اطفال حاصل از این ازدواج یکی از مشکلاتی است که در آینده باعث فروپاشی جامعه خواهد شد.
وی در ادامه می‌افزاید: مردانی که به ازدواج روزهنگام گرایش دارند معمولا کسانی استند که قبلا تشکیل خانواده داده‌اند و دارای زن و فرزند هستند. اینگونه مردان برای فرار از مسوولیت به اینگونه ازدواج‌ها روی می‌آورند.
داکتر محمود سفر همچنین در مورد مطابقت این ازدواج با اصول شرع مقدس می‌گوید: یکی از اهدافی که اسلام برای ازدواج در نظر گرفته؛ تشکیل خانواده و محافظت از حریم مقدس آن است ولی کسانی که این ازدواج را من‌حیث ازدواجی شرعی در قانون عربستان ثبت کرده‌اند ظاهرا در شرع تبحر کافی نداشته اند.