به گزارش اسپوتنیک به نقل از خبرگزاری آوا، فروزان سه سال پیش وام مختصری گرفت و توانست دو کندو با آن بخرد و مسائل مربوط به زنبورداری را در یک سازمان خیریه غیردولتی به نام «دست در دست» آموخت.
زنبورها از گلهای اطراف خانه او، واقع در منطقه مارمل ولایت بلخ، تغذیه کردند و در نخست محصول سال فروزان ۱۶ کیلو عسل بود.
اکنون او ۱۲ کندو دارد که سال گذشته ۱۱۰ کیلو عسل به ارزش یکصدهزار افغانی برای او به ارمغان آورده است.
فروزان می گوید: در روستای سنتی ما زنان حق ندارند برای کار از خانه بیرون بروند اما وقتی من شروع به یادگرفتن زنبورداری کردم دیدم کار آسانی است و بعد که به اهالی گفتم آنها هم کار من را پذیرفتند.
اسماعیل، پدر فروزان که هر هفته برای فروختن عسل‌های خانواده به مزار شریف می‌رود می‌گوید داشتن دختری که بتواند کار کند برایش یک رویا بوده است.