به گزارش اسپوتنیک، به نوشته روزنامه نیویورک تایمز، وقتی اشرف غنی، رئیس‌جمهوری افغانستان هفته گذشته برای ترغیب طالبان به مذاکرات صلح تلاش کرد و وعده عفو و مشارکت سیاسی به آنها داد، می‌توانست به نمونه اخیر اشاره کند؛ توافقی که گروه شبه‌نظامی حزب اسلامی و گلبدین حکمتیار، رهبر آن را از میدان نبرد به داخل کشید.
حکمتیار در طول چندین دهه آشوب در افغانستان تلاش کرد تا عمل‌گرا باشد و برای این کار بارها ائتلاف‌شکنی کرد. او از شبه‌نظامیان مورد علاقه سیا علیه شوروی، قصاب کابل، نخست‌وزیر، ستایشگر القاعده، متحد و دشمن طالبان و بی‌شک حامی انفجارهای انتحاری علیه نیروهای آمریکایی بوده است.
از زمان انعقاد توافقی که به او اجازه بازگشت داد، او نقش آشکارتری در آشفته بازار سیاسی افغانستان بازی می‌کند. گرچه به سازش او به چشم امیدی برای صلح نگاه می‌شود اما او هنوز صلح‌طلب سیاسی نشده است. او از منتقدان سرسخت غنی و سرسخت‌تر علیه عبدالله عبدالله، رئیس دولت اجرایی افغانستان است و غالبا در مناقشه‌های میان این دو رهبر افغان مداخله می‌کند تا جانب غنی را بگیرد. علاوه بر این، او هنوز نیرویی غیر قابل اعتماد و حتی چهره‌ای منفور میان برخی از صاحبان قدرت افغان است.
گرچه حکمتیار تا زمانی که با دولت افغانستان سازش می‌کرد نیروی مهمی در میان شبه‌نظامیان در نظر گرفته نمی‌شد اما او هنوز تاکید دارد که نقشی حیاتی در تضمین یک توافق با طالبان دارد.
این سرکرده نظامی افغان هنوز هم دردسرساز است اما از مذاکرات صلح سخن می گوید.