عملیات Red Wing (بال سرخ) در دوران داغ آزمایشات سلاح هستوی در سال 1956 قرن گذشته، در اوج جنگ سرد بوجود آمد. در آن وقت آزمایشات همزمان دو هدف را تعقیب میکرد: اول اینکه، پول و بهانه رسمی برای آن بوجود آمد، تا انواع جدید تسلیحات آزمایش گردند. دوم اینکه، چنین آزمایشات به تمام جهان قدرت هستوی دولت را نشان میداد و اعتبار آن را بالا می برد.
چنان به نظر میرسید که همه آزمایشات سلاح هستوی تقریباً یکسان خواهند بود: میخواهیم توان تخریبی بمب را — با افزایش مقدار «مواد داخلی» در انواع جداگانه بالا بریم یا مقدار آن را بطور ساده افزایش میدهیم.
ولی، عجیب اینکه، بمب های کوچک بسیار دلچسپ ثابت شدند. برای آن که قدرت مرمی های کوچک را تقویت کرد که امکان نصب کردن آنها بر راکت های کلاس «هوا به هوا» موجود بود، تعامل تجزیه هستوی را توسط مقدار کم نیترون ها تقویت میکنند که در نتیجه تعامل آزاد میشوند. در نتیجه سرعت تجزیه بطور قابل ملاحظه افزایش می یابد و همزمان با این قدرت تخریبی آن نیز بالا میرود.
ولی کار بطور لازم پیش نه رفت. قطعه Yuma مسوولیت آزمایشات بمب های هستوی کوچک بر دوش داشت و این قطعه از عهده انجام وظایف خود برآمده نتوانست. بجای آن که، تا راکت کوچک مرگبار بدست آورد، انجنیران توانستند فقط یک انفجار دیگر هستوی ایجاد کنند که قدرت آن معادل 190 تن تروتیل بود — این کافیست، تا دو میکروریون را به ویرانه مبدل سازد.
ولی باوجود این، در سال 1957 قرن گذشته امریکا بازهم سلاح هستوی کلاس «هوا به هوا» MB-1 (که بعداً به نام AIR-2 Genie شهرت یافت) جهت تسلیح بکار گرفت. خوشبختانه، این سلاح فقط یکبار آزمایش شد و هیچگاهی هنگام نبردهای واقعی هوایی بکار گرفته نشد.