در این روزها روزنامه «ایزویستیا» به نقل از اعلامیه دگر جنرال سرگی میلیکوف معاون روس گارد معلومات را در این باره منتشر ساخت که در ترکیب نیروهای گارد ملی فدراسیون روسیه شاید قطعات ویژه برای مبارزه با دستگاه های پروازی بی پیلوت بوجود آیند.
طوریکه سرگی میلیکوف اظهار داشت، نظامیان مرکز ویژه روس گارد کار آزمایش نمونه های تجربوی تخنیک و مطالعه مسایل مربوط به مبارزه با سیستم های بی پیلوت هوایی را پیش می برند. باید گفت که این فیصله کاملاً به موقع و منطقی است.
برعلاوه این که طیارات بی پیلوت مختلف در دو سال اخیر حتی در زندگی روزمره ما جایگاه محکم احراز نموده، دسترسی نسبی بر آنها به یکی از عوامل استفاده غیرقانونی از آنها مبدل گشته است.
حوادث در شرق نزدیک که در جریان مبارزه با گروه های جنایتکار، منجمله گروه داعش (سازمان ممنوع در روسیه — تبصره مدیریت مسوول) به وقوع پیوست، نشان داد که دستگاه های پروازی بی پیلوت کوچک میتوانند نه تنها برای پیشبرد کشف و جمع آوری معلومات (اگرچه این کار نیز میتواند تهدیدهای معین بوجود آورد)، بلکه برای اجرای اعمال خالصاً تروریستی استفاده شوند.
به این ترتیب، به گونه مثال، به اساس معلومات مرکز امریکایی مبارزه با تروریزم، (Combating Terror Centre) اولین مورد استفاده از دستگاه های پروازی بی پیلوت توسط جنگجویان داعش بر ضد نیروهای ایتلافی با آلات انفجاری بسته شده بر آنها که به تلفات انسانی منجر شد، در اکتوبر سال 2016 در عراق ثبت شده است. آنگاه دو نفر کشته شدند. چنین استفاده از دستگاه های پروازی بی پیلوت با سلاح کیمیاوی یا بیولوژیکی — طوریکه معلوم است، برای افراد مسلح داعش هیچگونه ممنوعیت وجود ندارد — میتواند به مصائیب وحشتناکتر منجر گردد.
تهدید طیارات بی پیلوت
امروز تنوع بزرگ دستگاه های پروازی بی پیلوت وجود دارد که بر اصل پرواز، جسامت، بار مفید، برد پرواز، سیستم اداره، موارد استعمال و غیره تصنیف میگردند. ده ها و حتی صدها کمپنی در بسیاری کشورهای جهان مصروف طراحی چنین دستگاه ها می باشند. در جمله آنها سیستم های محاربوی بی پیلوت برتری دارند که کتله پروازی چندین تنه دارند و میتوانند بار محاربوی به شکل بمب های هوایی و راکت های کلاس «هوا به هوا» را حمل کنند. این دستگاه های پروازی بی پیلوت مانند RQ-4 Global Hawk (امریکایی، با کتله پروازی 15 تن)، MQ-1 Predator (امریکایی)، Heron 1 (اسرائیلی) و غیره می باشند.
دستگاه های پروازی بی پیلوت نسبتاً کوچک که دارای کتله از پنج تا 150 کیلوگرام می باشند و بنام مینی بی پیلوت ها یاد میشوند و همچنان دستگاه های بسیار کوچک — با کتله از 2،0 تا 5 کیلوگرام نیز وجود دارند.
در جمله آنها چنان دستگاه های نیز وجود دارند که فاصله تا ده و حتی 100 کیلومتر را طی کرده میتوانند. در جمله آنها دستگاه های Black Hornet، Wasp-AE و Raven (امریکایی) شامل اند که کتله از 5،0 تا 5 کیلوگرام دارند و مدت پرواز آنها از 25 تا 50 دقیقه می باشد. مورد استعمال اساسی این دستگاه ها — پیشبرد وظایف اکتشافی و نظارت می باشد. آنها توسط وسایل مجتمع های نوری الکترونی، بشمول دوربین های حرارتی تجهیز شده اند. ایجاد قطعات ویژه روس گارد جهت مبارزه با دستگاه های پروازی بی پیلوت قوی نوع RQ-4 Global Hawk و مشابه آن بی مفهوم می باشد. این وظیفه را نیروهای هوایی — فضایی روسیه و مدافعه هوایی نیروهای زمینی انجام میدهند.
به اساس نتائیج تجارب تمرینات قطعات مدافعه هوای نیروهای زمینی در پولیگون کاپوستین یار وظیفه مبارزه با دستگاه های پروازی بی پیلوت را مجتمع های راکت های مدافعه هوایی «Strela-10MZ» و «Tungozka M1» موفقانه انجام دادند. «Strela-10M3» دستگاه های پروازی بی پیلوت با کتله از ده کیلوگرام را به احتمال 100% از بین برد.
قطعات ویژه روس گارد برای اجرای وظایف مختلف هنگام مبارزه با دستگاه های پروازی بی پیلوت تروریستان استفاده خواهند شد.
آسیب پذیرترین نقطه دستگاه های پروازی بی پیلوت سیستم اداره و جهت یابی توپوگرافیکی آنها می باشد. برازنده ترین مثال آن رهگیری دستگاه پروازی بی پیلوت RQ-170 امریکایی در ایران محسوب میشود که با استفاده از تخنالوژی «ستیلس» ساخته شده بود. متخصصین ایرانی به کمک وسایل مبارزه رادیوالکترونی خریداری شده در روسیه طیاره بی پیلوت امریکایی را بر زمین شاندند و معلومات جالب زیادی بدست آوردند.
برای اداره دستگاه های پروازی بی پیلوت از سیستم راهنمایی ماهواره یی GPS، GLONASS یا Galileo استفاده میشود.
بدون در نظرداشت این که کدام شیوه خنثی سازی از نقطه نظر موئثریت مناسب ثابت شده میتواند، تامین امنیت در برابر دستگاه های پروازی بی پیلوت تا اندازه زیادی به کشف به موقع آنها مربوط میگردد. طریقه بهتر مقابله با دستگاه های پروازی بی پیلوت بازداشت آن در ناحیه مسوولیت وسایل مبارزه با دستگاه های پروازی بی پیلوت محسوب میشود.