دانشمندان یک کرم که 46000 سال در یخبندان سیبری یخ زده بود احیا کردند + ویدیو و عکس
CC BY 4.0 / Shatilovich et al. / General morphology of P. kolymaensis, female (cropped photo)Червь, пролежавший приблизительно 46 тысяч лет в сибирской вечной мерзлоте
CC BY 4.0 / Shatilovich et al. / General morphology of P. kolymaensis, female (cropped photo)
عضو شوید
دانشمندان یک کرم نماتدی را که به مدت 46000 سال در یخبندان سیبری باقی مانده بود زنده کردند.
به گزارش اسپوتنیک، بر اساس مطالعهای که در وبسایت PLOS Geneticsمنتشر شده است، دانشمندان توانستهاند یک کرم نماتد را که حدود 46000 سال در یخهای همیشگی سیبری خوابیده است، احیا کنند.
نویسندگان خاطرنشان کردند: "تحلیل اولیه نشان می دهد که این نماتدها متعلق به گونه های Panagrolaimus و Plectus هستند. ما تاریخ گذاری دقیق رادیوکربنی را ارائه می دهیم که نشان می دهد افراد گونه Panagrolaimus از اواخر دوره پلیستوسن (حدود 46 هزار سال پیش) در کریپتوبیوز قرار داشته اند."
Remarkable #Resurrection, Frozen Worm Revived After 46,000 Years! The resilient #worm's revival opens a window into the distant past and holds promising insights for the future of #cryobiology and the potential for life beyond our planet. 🌌🔬pic.twitter.com/3Oe1Ob7kIB
— Asher Siegel (@AsherSiegel01) July 29, 2023
محققان نمونه ای را در شمال شرقی سیبری در منطقه کولیما گرفتند. این کرم در یخبندان دائمی در عمق 40 متری یخ زده بود.
همانطور که دانشمندان به اسکای نیوز گفتند، آنها توانستند آن را با آب احیا کنند. این کرم کمتر از یک ماه عمر کرد، اما توانست بیش از 100 نسل جدید به دنیا آورد.
CC BY 4.0 / Shatilovich et al. / General morphology of P. kolymaensis, female (cropped photo)Червь, пролежавший приблизительно 46 тысяч лет в сибирской вечной мерзлоте
Червь, пролежавший приблизительно 46 тысяч лет в сибирской вечной мерзлоте
CC BY 4.0 / Shatilovich et al. / General morphology of P. kolymaensis, female (cropped photo)
تیموراز کورتشالیا، سرپرست این مطالعه، گفت: "این کرم کوچک میتواند برای ماندن در انیمیشنهای معلق بسیار طولانیتر از آنچه که فکر میکرد ممکن باشد، در ردیف رکوردهای جهانی گینس باشد.
به گفته دانشمندان، کشف آنها برای درک فرآیند تکامل مهم است، زیرا بقای افراد در طول زمان می تواند به احیای گونه های منقرض شده کمک کند.