https://sputnik.af/20230320/ناانسانترین-محبس-دنیا-به-نام-ابوغریب-تحت-کنترل-امریکا-قرار-داشت-14108924.html
ناانسانترین محبس دنیا به نام ابوغریب تحت کنترل امریکا قرار داشت
ناانسانترین محبس دنیا به نام ابوغریب تحت کنترل امریکا قرار داشت
اسپوتنیک افغانستان
در زمان رژیم صدام حسین، این زندان تحت حفاظت خاص اداره عمومی امنیت (امن الامام) قرار داشت که در 32 کیلومتری شهر عراق قرار دارد، طبق ارزیابی رسانه های غربی در... 20.03.2023, اسپوتنیک افغانستان
2023-03-20T11:00+0430
2023-03-20T11:00+0430
2023-03-20T11:00+0430
جهان
https://cdn1.img.sputnik.af/img/07e7/03/0a/13996853_0:127:1266:839_1920x0_80_0_0_07f587b7098b026216cbc6706fb23ef9.jpg
به گزارش اسپوتنیک، اولین ساختمان ها در غرب بغداد توسط شرکت ساختمانی بریتانیایی در دهه 1950 ساخته شد و از همان ابتدا برای بازداشت شدهگان در نظر گرفته شد.در زمان رژیم صدام حسین، این زندان تحت حفاظت خاص اداره عمومی امنیت (امن الامام) قرار داشت که با استناد به رسانه های غربی، در آنجا شکنجه های دسته جمعی و اعدام های سیاسی صورت می گرفت.زندانیان رژیم حاکم در موقعیت مناسب و زیربناهای آماده، ابوغریب را به مرکز اصلی بازداشت اسرای جنگی و سیاسی عراقی تبدیل کرده بودند.تا اگوست 2006، این زندان بین نیروهای ائتلاف و دولت عراق مشترک بود. در این بلاک که تحت کنترل کامل مقامات محلی قرار داشت، مجرمین محکوم ،دوران حبس خود را سپری میکردند. بقیه قلمرو زندان تحت کنترل قوای مسلح ایالات متحده قرار داشت که از آن منجمله در عملیات های خاص و مرکز اصلاح و تربیه استفاده می شد.چندین نوع زندانیان تحت کنترل قوای مسلح امریکا در ابوغریب قرار داشتند:• اعضای حزب حاکم بعث در زمان صدام. از جمله طارق عزیز، معاون سابق نخست وزیر عراق؛• افراد مظنون به فعالیت با حزب بعث، پرسنل نظامی سابق و پولیس ها بودند. زیرا حزب مردمی بود، به همین علت همه از معلمان تا تاجران زندانی شدند- ؛• شخصیت های مذهبی، شیخ های قبایل، شخصیت های اجتماعی که به جرم حمایت از رژیم مقامات دولتی متهم شدند که از جمله یکی از دستگیر شدگان، شیخ قبیله یی، کریم رشید الجنابی، اهل شهر کوچک بابل بود.• مظنون به شرکت در حملات به نیروهای نظامی ایالات متحده. می توانست هر رهگذری باشد که در زمان حمله در آن نزدیکی قرار داشته است.• به اصطلاح "گروگان ها" – نزدیکان یا دوستان کسانی که مظنون به فعالیت های شورشی بودند، نیز تحت فشار قرار می گرفتند و به این شکل زنان سالمندان، نوجوانان و کودکان بدون اتهام زندانی می شدند.بعد از سقوط رژیم، اردو و پولیس کشور به حالت فروپاشی و بی نظمی قرار گرفت و هرج و مرج ایجاد گردید.به این ترتیب ابوغریب در دوران حضور امریکا به توقف خانه تبدیل شد. زندانیان بخش بزرگی از جمعیت و عمدتا از محل بودند، که به دلایل ذهنی و سوء ظن بر خلاف اصول بازداشت و زندان" کنوانسیون ژینو نگهداری می شدند ". افشای واقعیت شکنجه در بهار و تابستان 2003، سازمان های حقوق بشری که با ایالات متحده و عراق شروع به توجه استفاده از شکنجه و زور پرسنل نظامی اشغالگران به اسیران جنگی و اسرای عراقی آغاز شد.در نوامبر 2003، عبدال ترکی از سوی امریکایی ها به عنوان مسئول منصوب شده برای نظارت بر حقوق بشر در اداره مؤقت عراق به پل گزارش داد. برامر، رئیس اداره مدنی عراق، در موارد متعدد شکنجه و برخورد شدید با زندانیان در محبس های کشور از جمله در ابوغریب.همانطور که ترکی بعدها یادآور شد، هیچ پاسخی وجود نداشت. شایعه در مورد آنچه در ابوغریب می گذشت در میان مردم به گردش رفت و اخباربا سرعت زیادی پخش شد که یکی از این پیام ها در بهار 2004 تقریباً جرقه یک خیزش مردمی گسترده در بغداد را برانگیخت. همه چیز از معنی این پیام بود که زنان زندانی در ابوغریب مورد خشونت مداوم امریکایی ها و گاهی هم از طرف محافظین محبس قرار میگرفت. عراقی های وفادار، و بسیاری از آنها حامله بودند. متجاوزین یک نسخه از نامه دست به دست توزیع شد و روی دیوارها چسبانده شد. در یکی از مساجد بغداد، این نامه هنگام خطبه خوانده شد.در نتیجه مقاومت مردم در برابر ائتلاف در عراق تشدید شد. افراد غیر مسلح به سمت قطارهای نظامی امریکا سنگ پرتاب کردند، شعارهای ضد امریکایی سر دادند. در برخی مناطق بغداد دست به کمین های مسلحانه زدند.اما دلیل شروع تحقیقات در مورد جرایم زندانیان در ابوغریب این نبود، بلکه کنجکاوی سرباز امریکایی - پولیس نظامی جوزف داربی بود، که در دیسامبر 2003 برای استفاده شخصی، فلم های ثبت شده شان را تماشا کند.سی دی همکار چارلز گرینر. دیسک نیز شامل عوامل وحشتناک بود. شواهدی از شکنجه و نشر آزار زندانیان. سه هفته بعد، در سراسر جهان نشر شد.در 13 جنوری 2004، تحقیقات رسمی در مورد تخلفات علیه 17 سرباز آغاز شد.ریکاردو سانچز قوماندان قوای ائتلاف در عراق امر انجام این کار را اتخاذ نمود.تحقیق درباره شکنجه در ابوغریب به قومانده آنتونیو تاگوبا شروع شد.از اوایل تا اواسط اپریل، CBS یک نسخه از گزارش Tagub به دست آورد.به همراه تمام عکس ها مقامات امریکایی با انتشار این اطلاعات سعی کردند سرعت فعالیت خبرنگاران را کاهش دهند اما زمانی که متوجه شدند این روزنامه نگار معروف سیمور هرش از آنچه در حال رخ دادن است آگاه است و در حال آماده نمودن نشریه در نیویورکر است، و شروع به عمل فعالانه کرد که در 28 اپریل 2004، از طریق CBS نشر شد.گزارش تحقیقی منتشر شده همراه با چند عکس شکنجه زندانیان (از بی ضررترین آنها) - این گزارش به زودی ظاهر شد.در تمام رسانه های جهان این اطلاعات به شکلی بسیار ملایم و با ارجاع به گزارش تگاب ارائه شد - آنچه در حال رخ دادن بود یک شوخی از افراد سادیست و افراد دارای معلولیت بود که به نحوی به قوای مسلح امریکا درز کردند و این یک نقض واحد است، نه یک رویه سیستماتیک.مسئولین زندان و جنرال جانیس کارپینسکی بخاطر عدم آشنایی محافظت با شرایط کنوانسیون ژینو در مورد رفتار با اسیران جنگی و بازداشت ها مقصر شدند. خورد ظابطان به نام های ایوان فردریک، جاول دیویس، میشل اسمیت، سانتوس کوردونا، جرمی سیویتس و ارمین کروز به مثابه سازمان دهندگان مستقیم شکنجه شناخته شدند. در بین فعالین مهم شرکت کنندگان این جرم، دو زن نظامی به نام لیندی ینحلاند و سابرینه حارتمن بودند که غیر رسمی مربی آنها خورد ضابط چارلز کینر بود که تمام آنها از عمق امریکا بودند و سطح دانش آنها پائین بود. به همین علت چنین نقش را بازی کردند.بعداً معلوم شد که در ابوغریب بلاک جداگانه 1A بود که تحت کنترول قطعه کشف نظامی قرار داشت که محبوسین مهم را تحقیق می کردند. همیشه کارمندان CIA و وزارت دفاع حضور میداشتند و تفتیش ایشان هیچ گاه قبل از پیش اخبار نمی گردید.مقالههای نیویورکر که توسط خود سیمور هرش نوشته شده است، تمام این مسائل را علنی نشان میدهد. او از منابع خود اطلاعات دریافت کرد که آنچه در ابوغریب اتفاق افتاد، شوخی محافظین نبود که اختیارات رسمی آنها را زیر پا گذاشتند، بلکه برنامه مخفی ویژه پنتاگون بود.با نام رمز "پاتینا"، با هدف تعقیب و نابودی تروریست های القاعده، که قبلا در افغانستان و زندان گوانتانامو کار شده بود.این برنامه توسط دیوید آمسفلد وزیر دفاع ایالات متحده رهبری می شد و جورج دبلیو بوش نمی توانست از آنچه در حال رخ دادن بود آگاه نباشد. چنین به نظر می رسد که شکنجه سیستیماتیک در اگوست 2003 زمانی که جنرال جفری میلر، رئیس زندان گوانتانامو به بغداد آمد، جای که تحقیقات محرومیت از خواب، شکنجه سرد و بی حرکتی به طور گسترده انجام می شد، آغاز گردید. او همچنین قوماندانی ایالات متحده را متقاعد کرد که همه زندانی ها را تحت قومانده اطلاعات نظامی قرار دهند.بر اساس شهادت تعدادی از زندانیان، سربازان امریکایی به آنها تجاوز کردند، به آنها سوار شدند و مجبور کردند از توالت زندان غذا پیدا کنند. به ویژه زندانیان گفتند: "آنها ما را وادار کردند که مانند سگ چهار دست و پا راه برویم و داد بزنیم. ما مجبور بودیم مثل سگ گف میزدیم و اگر گف نمی زدیم، بدون هیچ ترحمی به صورت ما می زدند. بعد از آن ما را به اطاق که خالی از تشک ها بود، آب ریختند روی زمین و مجبور کردند که در این مایع بخوابند، بدون اینکه کلاه را از روی سرشان بردارند...". در اوایل ماه می 2004، رهبری قوای مسلح ایالات متحده گفت که برخی از روشهای شکنجه با قانون سوم مطابقت ندارد.کنوانسیون ژینو در مورد رفتار با اسیران جنگی و اعلام آمادگی برای عذرخواهی علنی.12 تن از نیروهای مسلح امریکا به اتهامات مربوط به حوادث زندان ابوغریب مجرم شناخته شدند. آنها به حبس های مختلف محکوم شدند. این تحقیقات مجرمیت کارمندان بلندپایه پنتاگون را در این حادثه ثابت نکرد. در 9 مارچ 2006، قوماندانی امریکا تصمیم به بستن زندان گرفت. در آگوست 2006 تمامی زندانیان از ابوغریب به دیگر زندان های عراق منتقل شدند و در 2 سپتامبر این زندان تحت کنترل دولت عراق قرار گرفت.تشک ها را برداشتند، آب ریختند روی زمین و مجبورشان کردند که در این مایع بخوابند، بدون اینکه کلاه را از روی سرشان بردارند...". در اوایل ماه می 2004، رهبری نیروهای مسلح ایالات متحده اذعان کرد که برخی از روشهای شکنجه با قانون سوم مطابقت ندارد.
https://sputnik.af/20201028/شورش-زندانیان-در-محبس-هرات--5873388.html
https://sputnik.af/20150803/210747.html
https://sputnik.af/20220919/منبع-آخرین-کهنهسرباز-نیروی-دریایی-امریکا-از-زندان-طالبان-آزاد-شد-12100183.html
اسپوتنیک افغانستان
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
2023
اسپوتنیک افغانستان
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
خبرها
da_DA
اسپوتنیک افغانستان
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
https://cdn1.img.sputnik.af/img/07e7/03/0a/13996853_0:8:1266:958_1920x0_80_0_0_aebd5a4521d2057513053a7fdc04183e.jpgاسپوتنیک افغانستان
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
جهان
ناانسانترین محبس دنیا به نام ابوغریب تحت کنترل امریکا قرار داشت
در زمان رژیم صدام حسین، این زندان تحت حفاظت خاص اداره عمومی امنیت (امن الامام) قرار داشت که در 32 کیلومتری شهر عراق قرار دارد، طبق ارزیابی رسانه های غربی در آنجا شکنجه های دسته جمعی و اعدام های سیاسی صورت می گرفت.
به گزارش اسپوتنیک، اولین ساختمان ها در غرب بغداد توسط شرکت ساختمانی بریتانیایی در دهه 1950 ساخته شد و از همان ابتدا برای بازداشت شدهگان در نظر گرفته شد.
در زمان رژیم صدام حسین، این زندان تحت حفاظت خاص اداره عمومی امنیت (امن الامام) قرار داشت که با استناد به رسانه های غربی، در آنجا شکنجه های دسته جمعی و اعدام های سیاسی صورت می گرفت.
زندانیان رژیم حاکم در موقعیت مناسب و زیربناهای آماده، ابوغریب را به مرکز اصلی بازداشت اسرای جنگی و سیاسی عراقی تبدیل کرده بودند.
تا اگوست 2006، این زندان بین نیروهای ائتلاف و دولت عراق مشترک بود. در این بلاک که تحت کنترل کامل مقامات محلی قرار داشت، مجرمین محکوم ،دوران حبس خود را سپری میکردند. بقیه قلمرو زندان تحت کنترل قوای مسلح ایالات متحده قرار داشت که از آن منجمله در عملیات های خاص و مرکز اصلاح و تربیه استفاده می شد.
چندین نوع زندانیان تحت کنترل قوای مسلح امریکا در ابوغریب قرار داشتند:
• اعضای حزب حاکم بعث در زمان صدام. از جمله طارق عزیز، معاون سابق نخست وزیر عراق؛
• افراد مظنون به فعالیت با حزب بعث، پرسنل نظامی سابق و پولیس ها بودند. زیرا حزب مردمی بود، به همین علت همه از معلمان تا تاجران زندانی شدند- ؛
• شخصیت های مذهبی، شیخ های قبایل، شخصیت های اجتماعی که به جرم حمایت از رژیم مقامات دولتی متهم شدند که از جمله یکی از دستگیر شدگان، شیخ قبیله یی، کریم رشید الجنابی، اهل شهر کوچک بابل بود.
• مظنون به شرکت در حملات به نیروهای نظامی ایالات متحده. می توانست هر رهگذری باشد که در زمان حمله در آن نزدیکی قرار داشته است.
• به اصطلاح "گروگان ها" – نزدیکان یا دوستان کسانی که مظنون به فعالیت های شورشی بودند، نیز تحت فشار قرار می گرفتند و به این شکل زنان سالمندان، نوجوانان و کودکان بدون اتهام زندانی می شدند.
بعد از سقوط رژیم، اردو و پولیس کشور به حالت فروپاشی و بی نظمی قرار گرفت و هرج و مرج ایجاد گردید.
به این ترتیب ابوغریب در دوران حضور امریکا به توقف خانه تبدیل شد. زندانیان بخش بزرگی از جمعیت و عمدتا از محل بودند، که به دلایل ذهنی و سوء ظن بر خلاف اصول بازداشت و زندان" کنوانسیون ژینو نگهداری می شدند ". افشای واقعیت شکنجه در بهار و تابستان 2003، سازمان های حقوق بشری که با ایالات متحده و عراق شروع به توجه استفاده از شکنجه و زور پرسنل نظامی اشغالگران به اسیران جنگی و اسرای عراقی آغاز شد.
در نوامبر 2003، عبدال ترکی از سوی امریکایی ها به عنوان مسئول منصوب شده برای نظارت بر حقوق بشر در اداره مؤقت عراق به پل گزارش داد. برامر، رئیس اداره مدنی عراق، در موارد متعدد شکنجه و برخورد شدید با زندانیان در محبس های کشور از جمله در ابوغریب.
همانطور که ترکی بعدها یادآور شد، هیچ پاسخی وجود نداشت. شایعه در مورد آنچه در ابوغریب می گذشت در میان مردم به گردش رفت و اخبار
با سرعت زیادی پخش شد که یکی از این پیام ها در بهار 2004 تقریباً جرقه یک خیزش مردمی گسترده در بغداد را برانگیخت. همه چیز از معنی این پیام بود که زنان زندانی در ابوغریب مورد خشونت مداوم امریکایی ها و گاهی هم از طرف محافظین محبس قرار میگرفت. عراقی های وفادار، و بسیاری از آنها حامله بودند. متجاوزین یک نسخه از نامه دست به دست توزیع شد و روی دیوارها چسبانده شد. در یکی از مساجد بغداد، این نامه هنگام خطبه خوانده شد.
در نتیجه مقاومت مردم در برابر ائتلاف در عراق تشدید شد. افراد غیر مسلح به سمت قطارهای نظامی امریکا سنگ پرتاب کردند، شعارهای ضد امریکایی سر دادند. در برخی مناطق بغداد دست به کمین های مسلحانه زدند.
اما دلیل شروع تحقیقات در مورد جرایم زندانیان در ابوغریب این نبود، بلکه کنجکاوی سرباز امریکایی - پولیس نظامی جوزف داربی بود، که در دیسامبر 2003 برای استفاده شخصی، فلم های ثبت شده شان را تماشا کند.
سی دی همکار چارلز گرینر. دیسک نیز شامل عوامل وحشتناک بود. شواهدی از شکنجه و نشر آزار زندانیان. سه هفته بعد، در سراسر جهان نشر شد.
در 13 جنوری 2004، تحقیقات رسمی در مورد تخلفات علیه 17 سرباز آغاز شد.
ریکاردو سانچز قوماندان قوای ائتلاف در عراق امر انجام این کار را اتخاذ نمود.
تحقیق درباره شکنجه در ابوغریب به قومانده آنتونیو تاگوبا شروع شد.
از اوایل تا اواسط اپریل، CBS یک نسخه از گزارش Tagub به دست آورد.
به همراه تمام عکس ها مقامات امریکایی با انتشار این اطلاعات سعی کردند سرعت فعالیت خبرنگاران را کاهش دهند اما زمانی که متوجه شدند این روزنامه نگار معروف سیمور هرش از آنچه در حال رخ دادن است آگاه است و در حال آماده نمودن نشریه در نیویورکر است، و شروع به عمل فعالانه کرد که در 28 اپریل 2004، از طریق CBS نشر شد.
گزارش تحقیقی منتشر شده همراه با چند عکس شکنجه زندانیان (از بی ضررترین آنها) - این گزارش به زودی ظاهر شد.
در تمام رسانه های جهان این اطلاعات به شکلی بسیار ملایم و با ارجاع به گزارش تگاب ارائه شد - آنچه در حال رخ دادن بود یک شوخی از افراد سادیست و افراد دارای معلولیت بود که به نحوی به قوای مسلح امریکا درز کردند و این یک نقض واحد است، نه یک رویه سیستماتیک.
مسئولین زندان و جنرال جانیس کارپینسکی بخاطر عدم آشنایی محافظت با شرایط کنوانسیون ژینو در مورد رفتار با اسیران جنگی و بازداشت ها مقصر شدند. خورد ظابطان به نام های ایوان فردریک، جاول دیویس، میشل اسمیت، سانتوس کوردونا، جرمی سیویتس و ارمین کروز به مثابه سازمان دهندگان مستقیم شکنجه شناخته شدند. در بین فعالین مهم شرکت کنندگان این جرم، دو زن نظامی به نام لیندی ینحلاند و سابرینه حارتمن بودند که غیر رسمی مربی آنها خورد ضابط چارلز کینر بود که تمام آنها از عمق امریکا بودند و سطح دانش آنها پائین بود. به همین علت چنین نقش را بازی کردند.
بعداً معلوم شد که در ابوغریب بلاک جداگانه 1A بود که تحت کنترول قطعه کشف نظامی قرار داشت که محبوسین مهم را تحقیق می کردند. همیشه کارمندان CIA و وزارت دفاع حضور میداشتند و تفتیش ایشان هیچ گاه قبل از پیش اخبار نمی گردید.
مقالههای نیویورکر که توسط خود سیمور هرش نوشته شده است، تمام این مسائل را علنی نشان میدهد. او از منابع خود اطلاعات دریافت کرد که آنچه در ابوغریب اتفاق افتاد، شوخی محافظین نبود که اختیارات رسمی آنها را زیر پا گذاشتند، بلکه برنامه مخفی ویژه پنتاگون بود.
با نام رمز "پاتینا"، با هدف تعقیب و نابودی تروریست های القاعده، که قبلا در افغانستان و زندان گوانتانامو کار شده بود.
این برنامه توسط دیوید آمسفلد وزیر دفاع ایالات متحده رهبری می شد و جورج دبلیو بوش نمی توانست از آنچه در حال رخ دادن بود آگاه نباشد. چنین به نظر می رسد که شکنجه سیستیماتیک در اگوست 2003 زمانی که جنرال جفری میلر، رئیس زندان گوانتانامو به بغداد آمد، جای که تحقیقات محرومیت از خواب، شکنجه سرد و بی حرکتی به طور گسترده انجام می شد، آغاز گردید. او همچنین قوماندانی ایالات متحده را متقاعد کرد که همه زندانی ها را تحت قومانده اطلاعات نظامی قرار دهند.
بر اساس شهادت تعدادی از زندانیان، سربازان امریکایی به آنها تجاوز کردند، به آنها سوار شدند و مجبور کردند از توالت زندان غذا پیدا کنند. به ویژه زندانیان گفتند: "آنها ما را وادار کردند که مانند سگ چهار دست و پا راه برویم و داد بزنیم. ما مجبور بودیم مثل سگ گف میزدیم و اگر گف نمی زدیم، بدون هیچ ترحمی به صورت ما می زدند. بعد از آن ما را به اطاق که خالی از تشک ها بود، آب ریختند روی زمین و مجبور کردند که در این مایع بخوابند، بدون اینکه کلاه را از روی سرشان بردارند...". در اوایل ماه می 2004، رهبری قوای مسلح ایالات متحده گفت که برخی از روشهای شکنجه با قانون سوم مطابقت ندارد.
کنوانسیون ژینو در مورد رفتار با اسیران جنگی و اعلام آمادگی برای عذرخواهی علنی.
12 تن از نیروهای مسلح امریکا به اتهامات مربوط به حوادث زندان ابوغریب مجرم شناخته شدند. آنها به حبس های مختلف محکوم شدند. این تحقیقات مجرمیت کارمندان بلندپایه پنتاگون را در این حادثه ثابت نکرد. در 9 مارچ 2006، قوماندانی امریکا تصمیم به بستن زندان گرفت. در آگوست 2006 تمامی زندانیان از ابوغریب به دیگر زندان های عراق منتقل شدند و در 2 سپتامبر این زندان تحت کنترل دولت عراق قرار گرفت.
تشک ها را برداشتند، آب ریختند روی زمین و مجبورشان کردند که در این مایع بخوابند، بدون اینکه کلاه را از روی سرشان بردارند...". در اوایل ماه می 2004، رهبری نیروهای مسلح ایالات متحده اذعان کرد که برخی از روشهای شکنجه با قانون سوم مطابقت ندارد.