https://sputnik.af/20211121/ریشههای-ناپسند-کودکهمسری-در-افغانستان-قدرت-گیری-طالبان-این-پدیده-را-بیشتر-ساخت-8220694.html
ریشههای ناپسند کودکهمسری در افغانستان/ قدرت گیری طالبان این پدیده را بیشتر ساخت
ریشههای ناپسند کودکهمسری در افغانستان/ قدرت گیری طالبان این پدیده را بیشتر ساخت
اسپوتنیک افغانستان
کودک همسری یک پدیده ناهنجار است که به آن ازدواج زودهنگام نیز می‌گویند. این امر در کشورهای جهان سوم، فقیر و مذهبی، یک فرایند طبیعی است و گاه‌گاه تشویق نیز... 21.11.2021, اسپوتنیک افغانستان
2021-11-21T03:38+0430
2021-11-21T03:38+0430
2021-11-21T03:38+0430
تحلیل و مقالات
https://cdn1.img.sputnik.af/img/07e5/09/04/7176731_0:0:3073:1728_1920x0_80_0_0_f592359268b1f9e3e1df23511ca9e767.jpg
امروز در اکثر کشورها، سنت ازدواج اجباری نه تأیید می‌شود و نه قابل توجیه است؛ بلکه کاملاً نوعی خشونت علیه زنان محسوب می‌شود، اما در افغانستان ازدواج‌های زیر سن به عنوان یک پدیده ای ناپسند وجود دارد. اینگونه ازدواج در افغانستان سنتی است، مبتنی بر نابرابری جنسیتی و اعتقاد به اینکه پسران از دختران برتر هستند.رئیس صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد موسوم"یونیسیف" از افزایش ازدواج های کودکان در افغانستان ابراز نگرانی کرد.این نهاد بین المللی تخمین می زند که 28 درصد از زنان 15 تا 49 ساله افغانستان قبل از سن 18 سالگی ازدواج کرده اند.خانم نجلا تیموری، حقوقدان مجرب و یک تن از کارمندان سابق "دادستانی کل" که سابقه طولانی کار در بخش های عدلی و قضایی افغانستان را دارد در یک صحبت ویژه به اسپوتنیک گفت، اگر بگویم که در کدام ولایات افغانستان بیشترین موارد ازدواج های زیر سن صورت می‌گیرد، مشکل است. ولی به اطمینان می‌توانم بگویم در مناطقی که دسترسی به آموزش و رفتن به مکاتب برای مردم کمتر ممکن بوده و برعکس فقر وناداری بیشتر دامنگیر مردم باشد، مردمان این مناطق تحت تأثیر سنن ناپسند، فرزندان شان را در خوردسالی و در حالی که زیر سن قرار داشتند، وادار به ازدواج می‌کنند.به گفته خانم تیموری، از دیدگاه هنجار های بین المللی اگر بررسی شود، ازدواج های زیر سن در کل یک تخطی جدی حقوق بشر و نقض حقوق کودک است.این حقوقدان مجرب در مورد پیامد های بعدی این پدیده گفت، زمانی که ما سطح پیشرفت و آگاهی یک کشور را مطالعه می‌کنیم، باید مقایسه کنیم که زنان این جامعه تا کدام اندازه پیشرفت نموده اند و همچنان سهم زنان در دولت تا کدام مقیاس است.خانم تیموری به عنوان مثال نقل قولی ازوینستون چرچل، سیاستمدار انگلیس را یاداوری نمود که گفته بود: "زنان یک جامعه را محدود کنید ، آن ها را توهین و تحقیر کنید ، کاری کنید تا بزرگترین آرزویشان ازدواج و بزرگترین هنرشان آشپزی و خیاطی باشد. تخم تفکری در ذهن پدرانشان بکارید تا ایمان بیاورند دخترانشان را باید در قفس پرورش دهند ،کتاب علم و قلم و چکش را از دخترانشان بگیرید و به جای آن ملاقه و سوزن و انجیل به دستانشان بدهید،من تضمین میدهم چنین جامعه ای هزار سال هم بگذرد ، پیشرفت نخواهد کرد."نجلا تیمور در ادامه گفت، متاسفانه با آمدن طالبان بر قدرت وضعیت بدتر شده است و شرایط اقتصادی در افغانستان امروز طوری است که مردم وادار به فروش کودکان شان شده اند.ازجمله راه های دیگر جلوگیری از وادار ساختن کودکان به چنین ازدواج ها خانم تیموری به دسترسی به تحصیل و آموزش معیاری رایگان اشاره کرد و افزود که سواد مهمترین راه حل مشکلات یک جامعه است.شایان ذکر است،هنریتا فور، مدیر اجرایی یونیسف در نیویارک اخیرا در اظهاراتی گفت: "ازدواج زودهنگام به معنی پایان ناگهانی دوران کودکی و نقض حقوق کودکان است." او در ادامه افزود که پسرانی که زیرسن ازدواج می کنند مجبورند نقش بزرگسال مسئول را بازی کنند.طبق گزارش یونیسف، ازدواج کودکان در برخی از کشورهای افریقای جنوبی، امریکای لاتین، کارائیب، جنوب و شرق آسیا و اقیانوس آرام، نیز گسترده است. بیشترین پسران به ترتیب در جمهوری افریقای مرکزی، نیکاراگوا و ماداگاسکار زیرسن قانونی ازدواج می‌کنند.
اسپوتنیک افغانستان
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
2021
اسپوتنیک افغانستان
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
خبرها
da_DA
اسپوتنیک افغانستان
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
اسپوتنیک افغانستان
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
تحلیل و مقالات
ریشههای ناپسند کودکهمسری در افغانستان/ قدرت گیری طالبان این پدیده را بیشتر ساخت
کودک همسری یک پدیده ناهنجار است که به آن ازدواج زودهنگام نیز می‌گویند. این امر در کشورهای جهان سوم، فقیر و مذهبی، یک فرایند طبیعی است و گاه‌گاه تشویق نیز می‌شود.
امروز در اکثر کشورها، سنت ازدواج اجباری نه تأیید می‌شود و نه قابل توجیه است؛ بلکه کاملاً نوعی خشونت علیه زنان محسوب می‌شود، اما در افغانستان ازدواج‌های زیر سن به عنوان یک پدیده ای ناپسند وجود دارد. اینگونه ازدواج در افغانستان سنتی است، مبتنی بر نابرابری جنسیتی و اعتقاد به اینکه پسران از دختران برتر هستند.
رئیس صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد موسوم"یونیسیف" از افزایش ازدواج های کودکان در افغانستان ابراز نگرانی کرد.این نهاد بین المللی تخمین می زند که 28 درصد از زنان 15 تا 49 ساله افغانستان قبل از سن 18 سالگی ازدواج کرده اند.
کدام ولایت ها بیشترین موارد ازدواج های زیرسن را دارند؟ دلایل این پدیده ناپسند در افغانستان چیست؟ آیا حل مشکلات مادی به توقف فروش کودکان و ازدواج های زیرسن در افغانستان کمک خواهد کرد؟ راه حل های وادار ساختن کودکان به چنین ازدواج ها چیست و کدام اقدامات برای جلوگیری ازاین پدیده باید صورت گیرد؟
خانم نجلا تیموری، حقوقدان مجرب و یک تن از کارمندان سابق "دادستانی کل" که سابقه طولانی کار در بخش های عدلی و قضایی افغانستان را دارد در یک صحبت ویژه به اسپوتنیک گفت، اگر بگویم که در کدام ولایات افغانستان بیشترین موارد ازدواج های زیر سن صورت می‌گیرد، مشکل است. ولی به اطمینان می‌توانم بگویم در مناطقی که دسترسی به آموزش و رفتن به مکاتب برای مردم کمتر ممکن بوده و برعکس فقر وناداری بیشتر دامنگیر مردم باشد، مردمان این مناطق تحت تأثیر سنن ناپسند، فرزندان شان را در خوردسالی و در حالی که زیر سن قرار داشتند، وادار به ازدواج می‌کنند.
"در مناطقی که حاکمیت قانون نباشد ،مردم پابندی بیشتر به این پدیده ناپسند دارند. به صورت عموم می‌توان گفت که ناامنی، فقر، بی‌سوادی، سنن وعنعنات ناپسند، از دلایل اصلی وادار کردن کودکان به ازدواج های اجباری زیر سن است. این پدیده در سال های گذشته نیز در افغانستان موجود بود. ازدواج زیرسن درولایت های شمال افغانستان مثل جوزجان، تخار و بدخشان زیادتر مرسوم بود، ولی بیشترین موارد اینگونه ازدواج ها در ولایت های جنوبی افغانستان ثبت می‌شد. اما امروز وضعیت در افغانستان طوری است که ازدواج های زیر سن در اکثر مناطق افغانستان دیده می‌شود."
به گفته خانم تیموری، از دیدگاه هنجار های بین المللی اگر بررسی شود، ازدواج های زیر سن در کل یک تخطی جدی حقوق بشر و نقض حقوق کودک است.
"در افغانستان در بیشترین درصد خانواده ها (در بیش از 80 در صد) پدر رئیس خانواده و تصمیم‌گیرنده اصلی فامیل است. زمانی که پدر سواد کافی ندارد و حتا بی‌سواد است و تحت تأثیر عنعنات ناپسند قرون وسطایی نیز قرار دارد، او وجود دختر در خانواده را برای خود شرم و یک بار اضافی بر دوش فامیل می‌داند. اینگونه پدران بدون اینکه در مورد آینده دختران خود فکر کنند او را وادار به ازدواج می‌سازند. همچنان فقر و ناداری نیز از دلایلی است که دختران زودتر به شوهر داده شوند."
این حقوقدان مجرب در مورد پیامد های بعدی این پدیده گفت، زمانی که ما سطح پیشرفت و آگاهی یک کشور را مطالعه می‌کنیم، باید مقایسه کنیم که زنان این جامعه تا کدام اندازه پیشرفت نموده اند و همچنان سهم زنان در دولت تا کدام مقیاس است.
"زنان که در بیشتر کشورهای جهان نیمی ازپیکر جامعه را تشکیل می‌دهند، سطح دانش و سواد آنان بیانگر ترقی همان جامعه است. یک مادر تحصیل کرده، روشن است که فرزند خود را نیز به سوی کسب دانش رهنمایی می‌کند. به هر اندازه که در یک جامعه ممانعت برای پیشرفت زنان موجود باشد، به همان اندازه، جامعه عقب مانده محسوب می‌گردد."
خانم تیموری به عنوان مثال نقل قولی ازوینستون چرچل، سیاستمدار انگلیس را یاداوری نمود که گفته بود: "زنان یک جامعه را محدود کنید ، آن ها را توهین و تحقیر کنید ، کاری کنید تا بزرگترین آرزویشان ازدواج و بزرگترین هنرشان آشپزی و خیاطی باشد. تخم تفکری در ذهن پدرانشان بکارید تا ایمان بیاورند دخترانشان را باید در قفس پرورش دهند ،کتاب علم و قلم و چکش را از دخترانشان بگیرید و به جای آن ملاقه و سوزن و انجیل به دستانشان بدهید،من تضمین میدهم چنین جامعه ای هزار سال هم بگذرد ، پیشرفت نخواهد کرد."
نجلا تیمور در ادامه گفت، متاسفانه با آمدن طالبان بر قدرت وضعیت بدتر شده است و شرایط اقتصادی در افغانستان امروز طوری است که مردم وادار به فروش کودکان شان شده اند.
"امروز می‌بینیم که با بسته شدن مکاتب برروی دختران و بسته شدن دفاتر بر روی بانوان، زنگ عقب‌گرایی در جامعه بیش از هروقت دیگر نواخته شده است. حل مشکلات مادی تا اندازه‌ای ممکن است ازفروش کودکان و وادار کردن آنها به ازدواج های زیرسن در افغانستان جلوگیری کند. زمانی که فامیل اقتصاد خوبتر و درآمد پولی بهتر داشته باشند، احتمال دارد این پدیده ای ناپسند کمتر شود."
ازجمله راه های دیگر جلوگیری از وادار ساختن کودکان به چنین ازدواج ها خانم تیموری به دسترسی به تحصیل و آموزش معیاری رایگان اشاره کرد و افزود که سواد مهمترین راه حل مشکلات یک جامعه است.
"در 20 سال اخیر و پس از سقوط دوره اول حکومت طالبان جوانان و نوجوانان کشور بیشترین تلاش های شان را برای کسب تحصیل به خرج دادند و خانواده ها با استفاده از کمترین امکانات فرزندان شان را به شهر ها فرستادند تا به مکتب بروند و در دانشگاه ها تحصیل کنند و این امر موجب شد که سطح ازدواج های زیر سن نیز به مراتب کمتر شود. اما متاسفانه امروز باز هم باقدرت گیری طالبان تاریخ تکرار می‌گردد وبار دیگر دختران محدود و وادار به ازدواج هابی اجباری و زیر سن می‌شوند."
شایان ذکر است،هنریتا فور، مدیر اجرایی یونیسف در نیویارک اخیرا در اظهاراتی گفت: "ازدواج زودهنگام به معنی پایان ناگهانی دوران کودکی و نقض حقوق کودکان است." او در ادامه افزود که پسرانی که زیرسن ازدواج می کنند مجبورند نقش بزرگسال مسئول را بازی کنند.
طبق گزارش یونیسف، ازدواج کودکان در برخی از کشورهای افریقای جنوبی، امریکای لاتین، کارائیب، جنوب و شرق آسیا و اقیانوس آرام، نیز گسترده است. بیشترین پسران به ترتیب در جمهوری افریقای مرکزی، نیکاراگوا و ماداگاسکار زیرسن قانونی ازدواج می‌کنند.
