به گزارش اسپوتنیک به نقل از گاردین، هزینههای خانوادههای کارگر در بریتانیا به دلیل افزایش ناگهانی اجارهها و هزینههای کودکان سر به فلک کشیده است.
موسسه تحقیقات سیاست عمومی (IPPR) تخمین میزند که میزان فقر در خانوادههای کارگر از 13 درصد در سال 1996 به 17.4 درصد در ماه مارچ سال 2020 میلادی رسیده است که بالاترین میزان از ابتدای قرن گذشته است. تحلیلگران رشد فقر را چهار عامل توضیح داده اند: افزایش هزینه مسکن، کندبودن افزایش دستمزد، افزایش اجارهها که از نظر اندازه با مزایای اجتماعی قابل مقایسه نیستند و هزینه بالای خدمات مراقبت از کودکان هستند.
خانوادههای کارگر در بریتانیا بهطور روزافزونی مجبور به گرفتن وام میشوند تا پسانداز کنند و سبک زندگی ناسالم داشته باشند. براساس گزارش این موسسه، خانوادههایی که قادر به خرید خانه نیستند بیش از صاحبان املاک آسیب دیده اند، زیرا اجاره خانه در 25 سال گذشته 1.5 برابر افزایش یافته است، که بسیار بیشتر از تورم است.
طبق اطلاعات جمعآوری شده قبل از شیوع ویروس کرونا، برخی از خانوادهها در لندن، ولز و شمال بریتانیا از در بحران اقتصادی شدیدتر قرار دارند.
فقیرترین خانوادههای، خانوادههایی هستند که دارای سه فرزند یا بیشتر هستند. بیش از 42 درصد این خانوادهها تشکیل میدهند.
یک متخصص بریتانیایی که با محاسبه حقوق بازنشستگی و مزایا آن کار میکند، میگوید: هر خانواده ششم خرچ زندگی روزمره خود را با وجود این که اعضای خانواده کار میکنند، تامین کرده نمیتوانند.