به گزارش اسپوتنیک، دانشمندان دانشگاه میامی تعیین کرده اند که ماگما انباشته در زیر آتشفشان ماونا لوا در هاوایی، می تواند منجر به یک زلزله مهیب و فوران فاجعه بار این آتشفشان شود.
محققان یافته های خود را در مقاله در مجله علمی Nature منتشر نمودند. خلاصه از نگرانی آتشفشان شناسان در بیانیه مطبوعاتی در Phys.org به نشر رسیده است.
کارشناسان حرکت سطح آتشفشان را با استفاده از رادارهای ماهواره ای و ایستگاه های GPS اندازه گیری کردند. در طی سالهای 2014- 2020 ، حدود 0.11 کیلومتر مکعب ماگما به یک جسم دایک مانند واقع در جنوب کالدرا در عمق 2.5-3 کیلومتری تجمع کرد.
اجسام دایک مانند به تشکیلات بزرگی گفته می شود که هنگام جامد شدن ماگما در شکافهای پوسته زمین بوجود می آیند.
در سال 2015 ،گسترش تجمع ماگما به سمت جنوب، جایی که فشار سنگها کمتر است آغاز شد، اما در سال 2017 تغییر شکل مرکز به موقعیت قبلی خود بازگشت. به گفته دانشمندان ، قبلاً چنین تغییراتی در بدن ماگما در زیر آتش فشان مانوالوا مشاهده نشده است.
محققان همچنین جابجایی سطح زیر جناح شرقی آتشفشان را در امتداد گسل افقی ثبت کردند ، در حالی که هیچ حرکتی در زیر جناح غربی آتشفشان مشاهده نشد.
این امر احتمال وقوع زمین لرزه در زیر مرکز کانون سمت غربی آتشفشان و در نتیجه فوران آن را در صورت عدم توقف جریان ماگما نشان می‌دهد.
دانشمندان پیش بینی می کنند که در این حالت ، زمین لرزه فشار اضافی ایجاد می‌کند که به تخریب سنگهای بالای ماگما منجر خواهد شد.
ماونا لوا یکی از پنج آتشفشان جزایر هاوایی ایالات متحده در اقیانوس آرام است. آتشفشان سپری یکی از انواع آتشفشان است. از روی هم قرار گرفتن روانه‌های متوالی آتشفشان، ساختار مدور کم‌ارتفاعی شبیه سپر تشکیل می‌شود که قطر آن غالباً به چند 10 کیلومتر می‌رسد و به آن آتشفشان سپری می‌گویند.
در این نوع آتشفشان، ماگما از یک نقطه خارج می‌شود و به صورت مخروط‌های پهنی که دارای شیب دامنه‌ای بسیار کم هستند، در سطح زمین ظاهر می‌شود. این نوع آتشفشان دارای ماگمای رقیق بوده و فقط از نوع ماگمای خالص است و شبیه آتشفشان نوع هاوایی می‌باشد.
قبل از فوران این آتشفشان 1950 ، زمانی که گدازه فقط در سه ساعت به ساحل رسید ، سه روز قبل از آن زمین لرزه ای به بزرگی 6.3 ریشتر اتفاق افتاد و فوران سال 1984 نیز پنج ماه زودتر با زمین لرزه ای به بزرگی 6.6 ریشتر روبرو شد.
