اختصاصی اسپوتینک: بارسلونا جزو تیم‌هایی است که همواره از او پیروزی و بُرد طلب می‌شود. این تیم فصل قبل با ریاست بارتومئو و مربیانی چون والورده و ستین هیچ جامی کسب نکرد تا انتقاد‌ها از این تیم اوج گیرد.
از سویی تشدید انتقادهای هواداران، رسانه‌ها و درخواست جنجالی و داغ جدایی لیونل مسی نیز سبب شد تا بارتومئو و هیئت مدیره‌اش از کار در بارسا استعفا دهند.
با روی کار آمدن اداره موقت و سرمربی جدید، امیدهای تازه به بیرون شدن بلوگرانا از بحران گُل کرد و همه معتقد بودند که با برگزاری انتخابات، مشخص شدن رییس جدید و اعتماد به ستاره‌های فعلی تیم و جوانان لاماسیا، این تیم به روزهای اوج خود بر خواهد گشت و دوباره در حد یک مدعی در لالیگا و اروپا ظاهر شد، اما بارسای کومان هم که به شکلی فرآورده های مدیریت قبلی بود در این فصل هم در حد یک تیم معمولی و بحران‌زده ظاهر شد و بار دیگر هواداران و فوتبال‌دوستانش را ناامید کرد.
ناکامی دوباره در لالیگا
بارسلونا یک بار دیگر به بدترین شکل ممکن از لیگ قهرمان حذف شد. در حالی که در چهار سال گذشته هم این اتفاق تلخ برای بارسایی ها تکرار شده بود، آنها پس از این که صدرنشینی در دور گروپی را از دست دادند به پاریسن جرمن پر ستاره پوچتینو خوردند و در شب افتضاح نیوکمپ کارشان یک سره شد. شکست سنگین 4 بر 1 در خانه کافی بود تا بارسایی ها در پاریس توانی برای جبران نداشته باشند.
لالیگا؛ شانسی که با دست خودی از دست رفت
تیم کومان در لالیگا نیز با آنکه شانس بسیار بالایی برای قهرمان داشت، نتایج مطلوبی کسب نکرد و قهرمانی را دو دستی به تیم‌های مادریدی تقدیم کرد.
در هفته های که تیم های اتلتیکو رئال مدام در حال از دست دادن امتیاز بودند و از سویی بارسا هم روی نوار برد در لالیگا بود، این تیم میتوانست با برتری در دیدار معوقه اش برابر گرانادا به صدر برسد و شانس اول قهرمانی شود.
بارسایی ها در حالی که یک بر صفر با گل مسی پیش افتادند، بازی را با نتیجه دو بر یک به حریف واگذار کردند تا رسیدن به صدر جدول را از دست دهد.
نمایش ضعیف و باخت برابر بیلبائو در فینال سوپر کاپ اسپانیا نیز یکی دیگر از ناکامی‌های این تیم بود که هواداران آبی اناری ها در فصل جاری شاهد آن بودند.
قهرمانی در جام حذفی
بلوگرانا جام حذفی را با خوش‌شانسی و در نبود حریفان قَدر با برتری قاطعانه برابر بیلبائو برنده شد تا تنها قهرمانی این فصل را به ویترین افتخارات خود اضافه کند.
با این اوصاف کسانی که با بارسا و فوتبالش زندگی میکنند، از عملکرد این تیم راضی نیستند و به هیچ عنوان نمره‌ی کامیبابی به این تیم نمی‌دهند.
عوامل متعدد ناکامی بارسا در این فصل چیست؟
1- بحران مدیریتی
بارتومئو در چند سال آخر تیم را به بدترین شکل ممکن مدیریت کرد و حتی خریدهایی انجام داد که به باشگاه از لحاظ اقتصادی ضربه بزرگی زد.
این رییس نا کارآمد باشگاه را چنان زیر بار انتقاد برد که تا حالا و با توجه به تغییر مدیریت، بیرون شدن از آسان نیست.
طبق گزارش تکان دهنده که ای که در ماه فبروری منتشر شد، بارسا نزدیک به یک میلیارد پوند بدهی دارد که حالا باید لاپورتا از این بحران عبور کند.
2- رونالد کومان
این سرمربی ضعف شدید شخصیتی خود را با کسب نتایج ضعیف در آغاز فصل، از دست دادن امتیازات فراوان و صعود از گروه به عنوان تیم دوم در لیگ قهرمانان اروپا نشان داد.
او با تغییر سبک بارسلونا از 3-3-4 به 1-3-2-4، نظم تیمی و کارآیی بازیکنان را که سال‌ها با سبک قدیمی (3-3-4 تیکی‌تاکا) به میدان رفته بودند از بین برد و تیم را از سبک هجومی به سبک دفاعی سوق داد.
او معتقد بود که بازیکنان بارسلونا باید به این سبک عادت کنند و اگر این اتفاق رخ داد، پیروزی‌های زیادی برای بارسلونا به ثبت خواهد رسید. این ایده سرمربی هالند در کوتاه مدت نتیجه‌ی خوبی داشت اما رفته رفته به اصلی‌ترین عامل باخت‌های بارسا مبدل شد.
3- عدم جذب بازیکن به جای ستاره‌های جدا شده
با اینکه برخی ستاره‌ها مثل سوارز، ویدال،راکیتیچ... تیم را ترک کردند، بارسا تنها سرجینیو دست را به خدمت گرفت که عملکرد این بازیکن جوان نیاز در حد و اندازه‌های بارسلونا نبود.
بارسا در این فصل بدون مهاجم نوک به میدان رفت و جای خالی سوارز بار و بارها حس شد تا برای همه هویدا شود که فروش او اشتباه مرگ‌باری بود.
4- نیمکت‌نشین‌های نامطمئن
کومان اعتمادی به نیمکت‌نشین‌های خود نداشت. به استثنای آرائوخو و موریبا، او مجال چندانی به دیگر ذخیره‌های تیم نداد که از آن دست می‌توان به ریکی پویگ، اومتیتی، پیانیچ، برایتویت، فیرپو، متئوس، ترینکائو و نتو اشاره کرد.
5- خستگی ستاره‌های اصلی تیم
در آغاز فصل و با توجه به اعتماد کومان به جوانان، انتظار می‌رفت او بیشتر از سیستم چرخشی استفاده کند، اما رفته رفته دیده شد که او یک ترکیب را و با تغییرات اجباری به میدان می‌فرستد و ستاره‌های چون مسی، دی‌یونگ، بوسکتس، آلبا، پدری، تراشتگن، دِست، مینگوئزا، لینگلت، پیکه(پس از برگشت از مصدومیت)، گریزمن و دمبله از بس در این فصل بازی کردند، کارایی و موثریت خود را از دست دادند و خستگی این ستاره‌ها در پایان فصل کار دست تیم داد.
6- ضعف در منطقه دفاعی
خط دفاع بارسلونا نسبت به چند فصل گذشته بسیار ضعیف عمل کرده‌است. در فصل گذشته این تیم 38 گُل دریافت کرد و در فصل جاری با آنکه هنوز یک بازی باقی مانده است، این تیم 39 گُل دریافت کرده و اگر 81 گُل خط حمله به لطف درخشش مسی نبود، چه بسا آبی‌واناری‌ها در جایگاه فعلی هم نبودند.
7- مسی
او مستقیما مقصر چیزی نیست اما با درخواست جدایی، تاخت‌وتاز به مدیران و مخالفت با برخی ستاره‌ها و حمایت بی‌جا از برخی دیگر به نوعی خود را در این شکست‌ها سهیم کرده است. از سویی هم مسی قدرت رهبری همچون کاپیتان‌های دیگر را ندارد و باید این مهم را بپذیریم که بارسا از این ناحیه نیز ضربه خورده است.
7- بحران کرونا و دستمزد‌های نجومی
بعد از اینکه بارسلونا در آغاز سال 2020، توانست پنج میلیون یورو سود ثبت کند، حالا این باشگاه زیانی بالغ بر 97 میلیون یورو داشته است. با شیوع کرونا و پیامدهای منفی‌اش در اقتصاد جهان به خصوص ورزش، درآمدهای بارسا از 200 تا 300 میلیون یورو کاهش پیدا کرده. قرض‌های باشگاه نیز از 217 میلیون یورو به 488 میلیون یورو افزایش داشته.
اما نمی‌توان همه تقصیرها را گردن ویروس کرونا انداخت. چنان که سایر باشگاه‌ها در اسپانیا در این حد وارد بحران نشدند. نسبت هزینه دستمزد به درآمد عملیاتی یک معیار خوب برای سنجش میزان تاب‌آوری اقتصادی یک باشگاه است. پیش از ویروس کرونا هم یوفا مرز این نسبت را 70 درصد اعلام کرده بود. کمتر از 70 درصد وضعیت مطلوبی است.
بارسلونا در میان باشگاه‌های بزرگ یکی از بالاترین نسبت‌های دستمزد را دارد. این نسبت در بارسا 75 درصد است. باشگاه در پنج سال گذشته بالغ بر یک میلیارد یورو در نقل‌وانتقالات هزینه کرده است. بیش از هر باشگاه دیگری. بارسلونا با 636 میلیون یورو بالاترین هزینه دستمزد در میان باشگاه‌های فوتبال جهان را دارد. لیونل مسی به تنهایی دستمزدش بیش از صد میلیون یورو در سال است.
در کنار این‌ها عوامل نچندان تاثیرگذار دیگر نیز وجود دارد که می‌توان به اشتباهات داوری، اشتباهات فردی بازیکنان، بحران مصدومیت‌ها، عدم برگزاری پیش فصل و تقدیم فشرده بازی‌ها اشاره کرد
