به گزارش اسپوتنیک، به نقل از سلام وطندار، محلۀ برچی در کابل یکی از نقاطی است که در پی رویداد غم‌انگیز در نزدیکی مکتب سیدالشهدا، عزادار و سیاه‌پوش شده است.
زرغونۀ ۱۷ ساله و عادلۀ ۱۶ ساله، دو دختر از دو خانواده همسایه اند که آن روز از مکتب به خانه بازنگشتند. مادر زرغونه میگوید که دخترش قصد داشت پس از آن روز تا روز عید دیگر مکتب نرود. زرغونه، علاقه داشت که پس از مکتب به مدرسه شامل شود و دروس دینی بیاموزد. طاهره میگوید که دخترش در مضمون ریاضی ضعیف بود و برای حل مشکلش، کورس می‌رفت، « زرغونه برای تأمین هزینۀ کورس، مهره‌دوزی می‌کرد».
محمدباقر، پدر زرغونه هنوز مرگ دخترش را باور نمی‌کند. او کارگر است و زمانی که از انفجار در مکتب دخترش مطلع شده، خودش را با سرعت از کمپنی به دامنۀ کوه چهل‌دختران می‌رساند. پس از جستجوی بسیار، یکی از آشنایان کتابچۀ زرغونه را در شفاخانه جناح پیدا میکند. پدر آنجا میرود و با جسد سوخته و بدن متلاشی‌شدۀ دخترش روبه‌رو می‌شود، باور نمی‌کند، اما وقتی ساعت دستی زرغونه را با انگشترش می‌بیند، می‌نشیند و دیگ نای ایستادن نمی‌یابد.
عادله اما دختر همسایه، علاقمند ادامۀ دروس در دانشگاه و آیندۀ بهتر بود.
مه‌جبین خواهر بزرگ‌تر او در دانشگاه بامیان فزیک میخواند. در آستانۀ عید فطر، خواهر کوچکترش را پیش روی مه‌جبین به گور سپردند.
مه‌جبین میگوید: «عادله آرزو داشته وارد دانشگاه شود، او شب‌وروز تلاش می‌کرده تا آینده‌اش را بهتر رقم ساعتی که او از خانه رفته، نمازش را خوانده و پس از خداحافظی با خانواده، از حیاط خارج شد و دیگر هرگز برنگشت».
اعضای این خانواده گفته اند که در نزدیکی محل زندگی آنان، ۲۵ خانواده عزادار اند.
