به گزارش اسپوتنیک، یکی از این چهره‌های سیاسی عبدالله عبدالله، رئیس شورای عالی مصالحه ملی است که در هفته‌های پسین این نامۀ طالبان را دریافت کرده‌است.
سخن‌گوی عبدالله عبدالله دریافت چنین نامه را از سوی طالبان می‌پذیرد و این کار طالبان را تلاشی برای ایجاد اختلاف در سطح جمهوریت می‌داند.
فریدون خوزون، سخن‌گوی شورای عالی مصالحۀ ملی گفت: «به رابطه مستقیم دعوت کرده‌اند، اما تا هنوز هم صف جمهوریت واحد است و تلاشی برای ایجاد اختلاف در سطح جمهوریت تا هنوز نتیجه ندادهاست».
اما عطاالرحمان سلیم، معاون شورای عالی مصالحۀ ملی می‌گوید که پیام آنان به گروه طالبان این بوده‌است که تحرک‌های فردی در روند صلح نتیجه دلخواهی به همراه نخواهند داشت: «تبادله خط و تبادله پیام داریم همراه شان، اما همیش برای شان گفته‌ایم که با مراجعه کردن به آدرس‌های متعدد، با جریان‌های متعدد کار افغانستان آسان نمی‌شود بلکه سخت‌تر می‌شود».
نزدیکان حامد کرزی، رئیس‌جمهور پیشین نیز می‌پذیرند که طالبان از آقای کرزی خواسته‌اند که به‌گونۀ مستقیم با این گروه وارد مذاکره شود.
گل رحمان قاضی، از نزدیکان حامد کرزی بیان داشت: «کرزی صاحب طرف‌دار این است که اگر مستقیم یک نشست صورت بگیرد می‌شود که زودتر به یک راه حل برسیم».
اما وارد شدن چهره‌های سیاسی به‌گونه انفرادی و مستقیم در مذاکرات با طالبان چه پیامدهایی به دنبال خواهند داشت؟
ویس ناصری، فعال سیاسی در این باره اظهار داشت: «طالب هیچ نوع اعتقاد به مشارکت سیاسی ندارد و مذاکرات مستقیم شان فقط به هدف ایجاد نفاق میان سیاسیون کشور است».
طالبان نمی‌خواهند به‌گونۀ رسمی دربارۀ نامه‌های شان به سیاست‌گران کشور چیزی بگویند. تااکنون روشن نیست که این درخواست طالبان مشخصأ به چند چهره سیاسی در افغانستان رسیده‌است.
